De Nederlandse schrijver en dichter Rogi Wieg werd geboren op 21 augustus 1962 in Delft. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2006 en ook mijn blog van 21 augustus 2007.
Mijn leven
Ik doe wat ik doe langzamerhand
zonder innerlijke achtergrond, ja, een jeugd
en veel in koelen bloede daarna, maar het meeste
is ijlte, een strandwandeling met dichtregels
op golftoppen, zomaar, de ijlte, niet
gevuld met ontstaansgeschiedenissen zonder Schepper.
Het is dit of dat, maar nooit dit en dat
tegelijkertijd, mijn leven komt en gaat,
als katoen, druiven, maaltijden,
komt en gaat en blijft dan ineens weg.
Brief aan mijn dochter
Er is altijd een thema en dat ben jij, deugniet,
simpel gezegd, niet cryptisch, niet met vergelijkingen,
of mystiek, niet met dichterlijke ingrepen, niet met
woorden die met elkaar spelen – spelende woorden
betekenen al iets ingewikkelds, het spijt me – jij bent
voor mij de mogelijkheid tot eenvoud die, in elk geval,
míj ontroert en mij doet werken op papier aan de liefde
van een vader die buiten zijn verzen wil gaan voor jou,
in een gewone brief aan mijn dochter. En elke brief aan jou
wil ik bewaren, korte brieven, zinnen die al het poëtische
ontkrachten en aantonen dat kunst soms waardeloos is. Niet
omdat de kwaliteit ontbreekt, maar om hele andere redenen.
Dit wilde ik je vanavond even zeggen, al ben ik alleen, deugniet.
Seizoenen
Vandaag van werk naar kamers toe
is er een lichtheid in mijn ledematen.
Ik ben niet onbekend, uit wat ik doe
blijkt onderling verband, ik werk de maten
die niet groot of klein meer lijken.
De tijd bepaalt zich niet tot ongenoegen,
het lichaam is hier niet met angst te vergelijken,
waardoor ik ondervind dat men zich in kan voegen.
Bladeren vallen naar de aarde,
de namiddag is geel en opgemaakt,
lege metro’s waarin niemand ooit naar huis toe gaat.
Ik geef aan dit seizoen een waarde
van veel te grote woorden; de stilstand waakt
over het jaargetijde dat mij soms verder laat.
Rogi Wieg (Delft, 21 augustus 1962)
De Engelse dichter, schrijver en illustrator Aubrey Vincent Beardsley werd geboren op 21 augustus 1872, Brighton. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2007.
Uit: The Art of the Hoarding
“Advertisement is an absolute necessity of modern life, and if it can be made beautiful as well as obvious, so much the better for the makers of soap and the public who are likely to wash.
The popular idea of a picture is something told in oil or writ in water to be hung on a room’s wall or in a picture gallery to perplex an artless public. No one expects it to serve a useful purpose or take a part in everyday existence. Our modern painter has merely to give a picture a good name and hang it.
Now the poster first of all justified its existence on the grounds of utility, and should it further aspire to beauty of line and colour, may not our hoardings claim kinship with the galleries, and the designers of affiches pose proudly in the public eye as the masters of Holland Road or Bond Street Barbizon (and, recollect, no gate money, no catalogue)?
&
nbsp; Still there is a general feeling that the artist who puts his art into the poster is déclassé—on the streets—and consequently of light character. The critics can discover no brush work to prate of, the painter looks askance upon a thing that achieves publicity without a frame, and beauty without modelling, and the public find it hard to take seriously a poor printed thing left to the mercy of sunshine, soot, and shower, like any old fresco over an Italian church door.
What view the bill-sticker and sandwich man take of the subject I have yet to learn. The first is, at least, no bad substitute for a hanging committee, and the clothes of the second are better company than somebody else’s picture, and less obtrusive than a background of stamped magenta paper.”
Aubrey Beardsley (21 augustus 1872 – 16 maart 1898)
De Amerikaanse dichter, schrijver, vertaler en bloemlezer X.J. Kennedy werd geboren in Dover, New Jersey op 21 augustus 1929. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2007.
The Devil’s Advice to Poets
Molt that skin! Lift that face!—you’ll go far.
Grow like Proteus yet more bizarre.
In perpetual throes
Majors metamorphose—
Only minors remain who they are.
Nothing in Heaven Functions as It Ought
Nothing in Heaven functions as it ought:
Peter’s bifocals, blindly sat on, crack;
His gates lurch wide with the cackle of a cock,
Not turn with a hush of gold as Milton had thought;
Gangs of the slaughtered innocents keep huffing
The nimbus off the Venerable Bede
Like that of an old dandelion gone to seed;
And the beatific choir keep breaking up, coughing.
But Hell, sleek Hell, hath no freewheeling part:
None takes his own sweet time, none quickens pace.
Ask anyone, “How come you here, poor heart?”—
And he will slot a quarter through his face.
You’ll hear an instant click, a tear will start
Imprinted with an abstract of his case.
X.J. Kennedy (Dover, 21 augustus 1929)
De Franse schrijver, scenarioschrijver, documentairemaker en filmer Frédéric Mitterrand werd geboren op 21 augustus 1947 in Parijs. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2007.
Uit: Le Festival de Cannes
“ Une actrice qui m’aimait bien et qui me faisait souvent des reproches parce qu’elle me devinait parfaitement malgré ma réticence à me confier m’a dit un jour: ” Il y a quelque chose de profondément malade dans le désir de payer.”Je suis bien d’accord et depuis le temps que je n’arrive pas à m’en guérir, j’ai eu tout le loisir d’y réfléchir; les mensonges qu’on se raconte, les vraies raisons qu’on se dissimule, je suis incollable en la matière. Je sais que c’est un travers que je traine depuis toujours; je faisais déjà trop de cadeaux en classe, l’aventure grecque n’a fait que confirmer. Le truc le plus moche qui est enraciné au coeur de cette histoire c’est le mépris: celui garçon pour le type qui le paye, celui du type qui paye à l’égard du garçon, celui des gens pour ce genre de transaction qui parait déplaisante à presque tout le monde. On peut fanfaronner en rappelant que c’est une pratique qui remonte à la nuit des temps, invoquer légèrement la commodité et le plaisir, ça ne sert à rien de faire le malin, les avantages restent pervers: le mépris protège le garçon qui se croit indemne, il flatte le désir de puissance du client, il permet à chacun de rejouer indéfiniment tous les rôles de l’humiliation et de la honte. Le vieux qui paye, c’est dégoûtant, le jeune qui paye c’est encore pire: il se dérobe à des risques de son âge en usant de l’arme déloyale de l’argent: faussaire en séduction, trafiquant de sentiments, tricheur de l’amour. Mais à quoi bon y revenir, quand on sait comment ça marche et qu’on mesure les dégâts, on ne s’en sort pas pour autant…»
Frédéric Mitterrand (Parijs, 21 augustus 1947)
De Amerikaanse schrijver Robert Stone wed geboren op 21 augustus 1937 in New York. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2007.
Uit: Damascus Gate
“Jerusalem, 1992
That morning Lucas was awakened by bells, sounding across the Shoulder of Hinnom from the Church of the Dormition. At first light there had been a muezzin’s call in Silwan, insisting that prayer was better than sleep. The city was well supplied with divine services.
He climbed out of bed and went into the kitchen to brew Turkish coffee. As he stood at the window drinking it, the first train of the day rattled past, bound over the hills for Tel Aviv. It was a slow, decorous colonial train, five cars of nearly empty coaches with dusty windows. Its diminishing rhythms made him aware of his own solitude.
When the train was gone, he saw the old man who lived in one of the Ottoman houses beside the tracks watering a crop of kale in the early morning shade. The kale was deep green and fleshy against the limestone rubble from which it somehow grew. The old man wore a black peaked cap. He had high cheekbones and a ruddy face like a Slavic peasant’s. The sight of him made Lucas imagine vast summer fields along which trains ran, long lines of gray boxcars against a far horizon. Once Lucas dreamed of him.
He had grapefruit and toast for breakfast and read the morning’s Jerusalem Post. A border policeman had been stabbed in the Nuseirat camp in the Gaza Strip but was expected to recover. Three Palestinians had been shot to death by Shin Bet hit squads, one in Rafah, two in Gaza City. Haredim in Jerusalem had demonstrated against the Hebrew University’s archeological dig near the Dung Gate; ancient Jewish burial sites were being uncovered. Jesse Jackson was threatening to organize a boycott against major league baseball. In India, Hindus and Muslims were fighting over a shrine that probably predated both of their religions. And, in a story from Yugoslavia, he saw again the phrase “ethnic cleansing.” He had come across the evocative expression once or twice during the winter. “
Robert Stone (New York, 21 augustus 1937)
De Russische dichter Gennadi Ajgi werd geboren op 21 augustus 1934 in het dorpje Sjajmoerzjino in de Tsjoewasjische republiek. Zie ook mijn blog van 21 augustus 2007.
Rivier buiten het dorp
en lijkend op een spinnenweb
als stof uit de bodem als op de zolder
opgaand in het veld
en zijde en spinnenweb
worden er door aangetrokken
laten zich meeslepen
en verschijnen als buren net als
schaduw en stof
en lijkend op een spinnenweb
zoals zijde in vervoering ni
et van hier lijkt te zijn
en het verband met de wolken
uit donzig-wankel gras
de ogen misleidend
met een blos op het gezicht.
Vertaald door Lut Seys
Gennadi Ajgi (21 augustus 1934 – 21 februari 2006)
Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 21 augustus 2007.
De Zwitserse schrijver, dramaturg en redacteur Lukas Holliger werd geboren op 21 augustus 1971 in Basel.