Tomas Tranströmer, Henry James, Daniël Samkalden, Jérôme Lambert, Patrick Bernauw, Wilhelm Busch, Ina Boudier-Bakker

De Zweedse dichter en schrijver Tomas Tranströmer werd geboren in Stockholm op 15 april 1931. Zie ook alle tags voor Tomas Tranströmer op dit blog.

Preludes

I
Ik deins terug voor iets dat kruislings aan komt sloffen door de natte sneeuw.
Fragment uit wat komen gaat.
Een losgebroken muur. Iets zonder ogen. Hard.
Een gezicht van tanden!
Een vrijstaande muur. Of staat het huis daar
ofschoon ik het niet zie?
De toekomst: een leger lege huizen
dat zich een weg zoekt door de natte sneeuw.

II
Twee waarheden naderen elkaar. Eén komt van binnen uit, één van buitenaf
en waar zij elkaar ontmoeten bestaat een kans jezelf te zien.

Hij die merkt wat er te gebeuren staat roept vertwijfeld: ‘Halt!
wat ook, als ik mijzelf maar niet hoef te kennen.’

En er is een boot die aan wil leggen – dat precies hier probeert –
Hij zal het duizenden malen proberen.

Uit het duister van het bos komt een lange bootshaak die door het open raam wordt gestoten,
dwars tussen de feestgangers die zich warm hebben gedanst

III

De verdieping waar ik het grootste deel van mijn leven heb gewoond moet leeggeruimd. Alles is er nu uit. Het anker is losgeslagen – alhoewel er nog steeds rouw heerst, is het de lichtste verdieping in de hele stad. De waarheid heeft geen meubels van node. Ik ben het leven een keer rondgereisd en teruggekeerd naar het uitgangspunt: een leeggeblazen kamer. Dingen die ik heb meegemaakt vertonen zich hier op de muren als egyptische schilderingen, scènes aan de binnenkant van een grafkamer. Maar zij raken steeds verder uitgewist. Het licht namelijk is te sterk. De ramen zijn groter geworden. De lege verdieping is een grote kijker gericht op de hemel. Zij is stil als een quakerwijding. Wat je hoort zijn de achtertuinduiven, hun gekoer.

Vertaald door J. Bernlef

 
Tomas Tranströmer (Stockholm, 15 april 1931)

 

De Amerikaanse schrijver Henry James werd geboren in New York op 15 april 1843. Zie ook alle tags voor Henry James op dit blog.

Uit: The Portrait of a Lady

“The front of the house overlooking that portion of the lawn with which we are concerned was not the entrance-front; this was in quite another quarter. Privacy here reigned supreme, and the wide carpet of turf that covered the level hill-top seemed but the extension of a luxurious interior. The great still oaks and beeches flung down a shade as dense as that of velvet curtains; and the place was furnished, like a room, with cushioned seats, with rich-coloured rugs, with the books and papers that lay upon the grass. The river was at some distance; where the ground began to slope the lawn, properly speaking, ceased. But it was none the less a charming walk down to the water.
The old gentleman at the tea-table, who had come from America thirty years before, had brought with him, at the top of his baggage, his American physiognomy; and he had not only brought it with him, but he had kept it in the best order, so that, if necessary, he might have taken it back to his own country with perfect confidence. At present, obviously, nevertheless, he was not likely to displace himself; his journeys were over and he was taking the rest that precedes the great rest.
He had a narrow, clean-shaven face, with features evenly distributed and an expression of placid acuteness. It was evidently a face in which the range of representation was not large, so that the air of contented shrewdness was all the more of a merit. It seemed to tell that he had been successful in life, yet it seemed to tell also that his success had not been exclusive and invidious, but had had much of the inoffensiveness of failure. »

 
Henry James (15 april 1843 – 28 februari 1916)
Als 16-jarige

 

De Nederlandse schrijver, columnist, kleinkunstenaar en zanger Daniël Samkalden werd geboren op 15 april 1979 in Naarden. Zie ook alle tags voor Daniël Samkalden op dit blog.

Uit: Siberisch Muskushert (Column)

“En wat heeft de hetze tegen doping mij als sportconsument nu eigenlijk opgeleverd? Twee weken Tour de France zijn er verreden en het is saaier dan ooit tevoren. Zelfs de bergetappes leveren geen verhalen op. Eergisteren lukte het favoriet Andy Schlek voor het eerst bergop weg te rijden bij zijn concurrenten, hij won welgeteld 2 seconden op de groep favorieten met ondermeer Alberto Contador, die sinds zijn dopingzaak ineens zo onopvallend rijdt. 2 seconden, daar moet je het als wielerfan tegenwoordig mee doen. Robert Gesink pleitte eerder voor bredere, rechtere wegen zodat hij ‘fatsoenlijk’ zijn ‘werk kan uitvoeren’. Whereaboutschema’s, permanente dopingcontroles, werkrichtlijnen van de ploeg, morele codes van de bond, wurgcontracten met sponsoren, ze hebben van wielrenners slaafse ambtenaren gemaakt en van de Tour een volmaakt genivelleerd sportevenement waar alle heroïek is uitgefilterd.
Liever de tijden van Lance Armstrong die de concurrentie met minuten verdeemoedigde en zijn afwijkende bloedwaarden wegwuifde met een doktersattest voor zadelpijnzalf. Of Tom Simpson die vlak voor de top van de Mont Ventoux dood van zijn fiets viel met een fles cognac en twee ampullen amfetamine in zijn zakken. Of Bjarne Riis die uit het niets de tour won en ’s nachts zes keer de wekker zette om een rondje over de gang te lopen zodat zijn Epobloed niet ging klonteren. Terwijl in de winter DDR-schaatsters met zware stemmen en baardharen het ene na het andere wereldrecord verbeterden.”

 
Daniël Samkalden (Naarden, 15 april 1979)

 

De Franse schrijver Jérôme Lambert werd geboren op 15 april 1975 in Nantes. Zie ook alle tags voor Jérôme Lambert op dit blog.

Uit: Mardi maudit

«Je peux être très fort pour me faire des nœuds dans le cerveau, comme me le dit parfois mamie. Ou pour me prendre la tête, comme me le dit parfois Coûton.
C’est vrai, je me complique la vie parce que je réfléchis trop, j’ai besoin de savoir immédiatement ce que je ressens face à telle ou telle situation. Comme si on pouvait analyser en direct ce qui se passe en nous. J’ai besoin de savoir pour pouvoir me protéger, je crois. Pour ne pas être pris au dépourvu par la vie. C’est aussi bête que ça.
(…)

Tout ce que j’avais sur le cœur depuis presque une semaine sortait enfin. Je lui ai dit à quel point je me sentais perdu et abandonné, que ma tristesse m’avait gâché le mariage de Mamie et tout mon week-end, que je m’étais fâché à mort avec Croûton pendant presque douze heures et que ça n’était jamais arrivé en sept ans d’amitié. Je lui ai même dit que je lui en voulais pour ça, qu’elle avait squatté ma tête le jour et la nuit, et que c’est fatiguant d’être malheureux, ça épuise.
J’ai tout déballé parce que, finalement, elle était responsable d’une partie de ma tristesse. Pas de tout, mais d’une partie.”

 
Jérôme Lambert (Nantes,15 april 1975)

 

De Vlaamse schrijver, cenarist, acteur en regisseur Patrick Bernauw werd geboren op 15 april 1962 in Aalst. Zie ook alle tags voor Patrick Bernauw op dit blog.

Uit:Spookrijders

“De stilte had een kleur. Ze was grijs als de mist om hem heen, waarin alle geluiden waren gestold. De schrijnende pijn in zijn schedel leek zijn hoofdhuid te doen krimpen.
Johnny opende de ogen. Hoog boven hem was een witte ring van licht in de mist geprikt. Een UFO, dacht hij. Maar bij nader inzien bleek het alleen maar om een verlichtingspaal te gaan, die zich stram over hem heen gebogen had, en nu versteend leek in een slechts half afgewerkt gebaar.
De oorzaak van de vreemde bocht die de paal beschreef, was het wrak aan zijn voet. Eerder op de dag was dat een zwarte Mercedes uit ’71 geweest, die Johnny had gestolen. Een tijdje geleden – omstreeks 23:32 uur om precies te zijn…
… eleven o’clock in Nevele!
… was Johnny met de zwarte Mercedes in de vangrails gedoken.
Bijna middernacht! Spokenuur!
En nu restte er niets meer van die prachtige machine, dan een verwrongen hoop rokend schroot.”

 
Patrick Bernauw (Aalst, 15 april 1962)

 

De Duitse dichter en tekenaar Wilhelm Busch werd geboren in Wiedensahl op 15 april 1832. Zie ook alle tags voor Wilhelm Busch op dit blog.

Vertraut

Wie liegt die Welt so frisch und traurig
vor mir im Morgensonnenschein.
Entzückt vom hohen Hügel schau ich
ins frühlingsgrüne Tal hinein.
Mit allen Kreaturen bin ich
in schönster Seelenharmonie.
Wir sind verwandt, ich fühl es innig,
und eben darum lieb ich sie.

Und wird auch mal der Himmel grauer;
wer voll Vertraun die Welt besieht,
den freut es, wenn ein Regenschauer
mit Sturm und Blitz vorüberzieht

 

Ich saß vergnüglich bei dem Wein

Ich saß vergnüglich bei dem Wein
Und schenkte eben wieder ein.
Auf einmal fuhr mir in die Zeh
Ein sonderbar pikantes Weh.
Ich schob mein Glas sogleich beiseit
Und hinkte in die Einsamkeit
Und wußte, was ich nicht gewußt:
Der Schmerz ist Herr und Sklavin ist die Lust.

 
Wilhelm Busch (15 april 1832 – 9 januari 1908)
In 1860 

 

De Nederlandse schrijfster Ina Boudier-Bakker werd geboren in Amsterdam op 15 april 1875. Zie ook alle tags voor Ina Boudier-Bakker op dit blog.

Uit:De klop op de deur

“Het kind trok snel haar hoofd terug. Een witte kornet was op de trap verschenen: Leentje, die in haar beste zwart zijden boezelaar naar boven kwam feliciteeren….
De deur van de feestelijke kamer zoefde dicht.
Teleurgesteld sloop het kind terug. Nog even keek ze voor ’t raam. Hier en daar liepen menschen vlug over straat. Zoo had zij ook met vader geloopen, lekker in ’t donker, uit de kerk. De lantaarns brandden niet, want ’t was lichte maan. Als je zoo in ’t donker liep kon je zoo heerlijk denken…. Want morgen was het Nieuwjaar, dat was zoo goed als een Zondag; en op Zondag dacht je altijd, dat er veel prettige dingen zouden gebeuren….
Beneden gingen de gasten vertrekken. Fransje Goldeweijn hielp haar vriendin met hoed en sjaal. Ze taxeerde vlug en benijdend: een dure sjaal, maar haar stralend gezicht, blozender nog van de kamerwarmte, de punch, lachte onvertroebeld de vertrekkenden na. Dan, terwijl ze vlug de nauwe gang terugliep, Leentje riep om op te ruimen, klonk luid door ’t huis de bel.
‘Nu nog een patiënt?’
‘Of meneer dadelijk komen wil bij mevrouw Koelen op de Heerengracht.’
‘Is er een rijtuig?’
‘Ja meneer.’
Zijn gezicht, vermoeid na den langen drukken dag, zonk in, nu de afleiding van de Oudejaarsviering voorbij was.”

 
Ina Boudier-Bakker (15 april 1875 – 26 december 1966)
Cover 

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 15e april ook mijn blog van 15 april 2013 en ook mijn blog van 15 april 2012 deel 1 en ook deel 2 en eveneens deel 3.