“Eenzaamheid, schuldgevoelens, angstgevoelens en verdriet zijn de vier gevoelens die je moet kennen om te rijpen. Iemand die zichzelf overwint is sterker dan hij die een stad overwint. Het lijden moet je bewust ervaren, pas dan kun je een echte Zorger worden.” Een citaat van Steven Membrecht.
Over Steven Membrecht, die toch enkele van mijn favoriete gedichten geschreven heeft, is op internet slechts zeer weinig te vinden. Dat is jammer, want hij verdient een grotere bekendheid. Regelmatig een zoekmachine raadplegen levert soms wel eens een verrassing op. Zo vond ik een recensie in Meander, een site over literatuur die al sinds 1995 op internet verschijnt, van de hand van Yvonne Broekmans, en het volgende gedicht uit Wereldwijde mist, zijn 46e publicatie en 19e dichtbundel.
De angstige
Met veel angstigs om het lijf
Met een verbrande huid
Door ziekelijke halfdode boze
Maar ook al te trieste woorden
Wacht tevergeefs tot het wit
Van bergen oud papier
Tekenen vertoont
Van zekere betekenissen
Hoopt tevergeefs dat zijn ontzet gelaat
Op het papier dat nog bruikbaar is
Niet al te zeer vertekend wordt
Door zijn zwartgallig schrift
Steven Membrecht (Amersfoort, 13 juni 1937)