De Nederlandse dichter, schrijver en zanger Willem Andries Wilmink werd geboren in Enschede op 25 oktober 1936. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Willem Wilmink op dit blog.
Voorspoken
De boer schrok zich die avond lam:
een trein die door zijn weiland kwam
had hij gehoord.
Toen was het weg. Het was niet waar.
Pas twee jaar later is er daar
een trein ontspoord.
Ook iemand zag, terwijl hij sliep
een auto zinken in het diep,
een heel gezin.
Precies de plek heeft hij gezien:
de auto reed een dag nadien
het water in.
Soms is er vage lampenschijn
uit ramen waar geen huizen zijn,
alleen maar grond.
Al wat bestaat heeft steeds bestaan
en wat vergaat is al vergaan
eer het bestond.
Spelende meisjes
Vol sombere doemgedachten
geraakte ik in een straat
waar meisjes aan ’t spelen waren
en we kwamen aan de praat.
Turkse en Surinaamse
en sommige autochtoon
en ze hadden er nauwelijks weet van,
ze speelden daar gewoon.
Mijn sombere visioenen
van een wereld die verging,
vervaagden in ’t licht van die kinderen
tot een herinnering.
Want die meisjes met aardige ogen
en met hun prachtige haar
zullen de kinderen baren
voor de komende duizend jaar.
Willem Wilmink (25 oktober 1936 – 2 augustus 2003)
De Vlaamse dichteres en prozaschrijfster Christine D’Haen werd geboren in Sint-Amandsberg op 25 oktober 1923. Zie ook alle tags voor Christine D’Haen op dit blog en ook mijn blog van 25 oktober 2009 en ook mijn blog van 25 oktober 2010
Het tapijt
Schrijdende over het wijnrood tapijt,
in de macht van zijn donker’ en bitteren gloed,
groeide mijn trots tot een somber, bevrijd
gevoel van zijn magischen overmoed.
Maar hoe naar dit dronken en vorstelijk perk
den weg nog zoeken in ’t schaamvol en vaal
sleetse, waar grauwere draden het werk
der teekning verzaken, de roekloze praal;
en hoe in de bloem, die bloed en zwart
blauw, blank, purper en goud
vermengt in haar onontwarbaar hart?
O Daidalos, o woud!
Sib. Dalius
O onbeantwoorde liefde…
O onbeantwoorde liefde, eeuwig gesloten ring
binnen zich zelf begonnen, gebogen in een kring
zodat de ziel een smalgeronde lijn
diep ingesmeed oud goud moet zijn.
O onbeantwoorde liefde, weerbarstge burcht opgericht
te midden vrolijk lover, te midden trillend licht,
maar die ’t halsstarrig steen naakt achter de staande brug
weet het vertraagd verjaren en zoek de weg terug.
Het hart wordt eenmaal moe wanneer het zijn rust niet krijgt.
Het hart wordt eenmaal stil wanneer het antwoord zwijgt.
Het hart wordt eenmaal hard zo het één zachtheid wil,
Liefde verbeid in ’t hart dat enkel de liefde wil.
Fier hart, duur onbedorven de eeuwigheid doorheen
Woon in uw reine ring en blijf een burcht van steen.
Christine D’haen (25 oktober 1923 – 3 september 2009)
De Amerikaanse schrijfster Anne Tyler werd geboren op 25 oktober 1941 in Minneapolis, Minnesota. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Anne Tyler op dit blog.
Uit: Vinegar Girl
“Kate makes my sandwich for me every single night before she goes to bed,” Dr. Battista said. “She’s very domestic.”
Kate blinked.
“Peanut butter, though,” Pyotr said.
“Well, yes.”
“Yes,” Pyotr said with a sigh. He sent her a look of regret. “But is certainly pretty enough.”
“You should see her sister.”
Kate said, “Oh! Father!”
“What?”
“This sister is where?” Pyotr asked.
“Well, Bunny is only 15. She’s still in high school.”
“Okay,” Pyotr said. He returned his gaze to Kate.
Kate wheeled her stool back sharply and stood up.
“Don’t forget your Tupperware,” she told her father.
“What! You’re leaving? Why so soon?”
But Kate just said, “Bye” – mostly addressing Pyotr, who was watching her with a measuring look – and she marched to the door and flung it open.
“Katherine, dearest, don’t rush off!” Her father stood up. “Oh, dear, this isn’t going well at all. It’s just that she’s so busy, Pyoder. I can never get her to sit down and take a little break. Did I tell you she runs our whole house? She’s very domestic. Oh, I already said that. And she has a full-time job besides. Did I tell you she teaches preschool? She’s wonderful with small children.”
“Why are you talking this way?” Kate demanded, turning on him. “What’s come over you? I hate small children; you know that.”
There was another hooting sound from Pyotr. He was grinning up at her. “Why you hate small children?” he asked her.
“Well, they’re not very bright, if you’ve noticed.”
Anne Tyler (Minneapolis, 25 oktober 1941)
De Turkse schrijfster Elif Shafak (eigenlijk Elif Şafak) werd geboren in Straatsburg op 25 oktober 1971. Zie ook alle tags voor Elif Shafak op dit blog.
Uit: Honour
“My mother died twice. I promised myself I would not let her story be forgotten, but I could never find the time or the will or the courage to write about it. That is, until recently. I don’t think I’ll ever become a real writer and that’s quite all right now. I’ve reached an age at which I’m more at peace with my limitations and failures. But I had to tell the story, even if only to one person. I had to send it into some corner of the universe where it could float freely, away from us. I owed it to Mum, this freedom. And I had to finish it this year. Before he was released from prison.
In a few hours I’ll take the sesame halva off the hob, let it cool by the sink and kiss my husband, pretending not to notice the worried look in his eyes. Then I’ll leave the house with my twin daughters – seven years old, four minutes apart – and drive them to a birthday party. They’ll quarrel on the way, and, for once, I’ll not scold them. They’ll wonder if there will be a clown at the party, or, better still, a magician.
‘Like Harry Houdini,’ I’ll say.
‘Harry who?’
‘Who-deeny, she said, you silly!’
‘Who’s that, Mummy?’
That will hurt. A pain like a bee sting. Not much on the surface, but a growing burning within. I’ll realize, as I have done on so many occasions before, that they don’t know anything about their family history because I have told them so little. One day, when they’re ready. When I’m ready.
After I have dropped off the girls, I’ll chat for a while with the other mothers who have shown up. I’ll remind the party host that one of my daughters is allergic to nuts, but, since it is difficult to tell the twins apart, it is better to keep an eye on both of them and make sure neither gets any food with nuts, including the birthday cake. That is a bit unfair to my other daughter, but between siblings that does happen sometimes, the unfairness, I mean.”
Elif Shafak (Straatsburg, 25 oktober 1971)
De Amerikaanse dichter, schrijver en biograaf Daniel Mark Epstein werd geboren op 25 October 1948 in Washington, D.C. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Daniel Mark Epstein op dit blog.
Heading Home
I watched the miles, I saw my life go by,
A drumbeat of bare trees and frozen ponds,
Forlorn stations, ruined factories.
I must have dozed, my head against the glass.
Women I dreamed I would have died for once
Mourned me in a dream. South by southwest
Our train cleaved the horizon, pushed the sun
Toward somebody else’s sunrise, while
Heaven and earth denied my day was done,
Painting a fantastic continent
Of cumulus and ether, air and mist,
Real as any land to a waking man.
A wall of purple hills sloped to the shore
In fluted cliffs; cloud archipelagos
Edged with golden beaches jeweled a sea
Bluer than our sky. Had I missed my stop?
Now was I on my way out of this world,
Alone on the express to Elysium,
Lotus trees, the lost woman of my dreams?
Shadows deepened and the speeding train
Rolled on into twilight. Slowly then
I came to myself, cold, woke to the thought:
This is how it must be at the end of the line.
You cannot tell the water from the sky,
Mourners from the dead, or clouds from land.
The fire of the sun has tricked you blind,
And earth, air and water join in one.
Orphan
What was I looking for in that room
Crowded with old books, shelves so full,
It seemed they could not hold another title,
Except where in places a weary volume
Leaned upon its neighbor’s crooked spine?
Some dimly remembered novel or poem
I once read and loved, or dreamed of?
Either a real book or the book of dreams
A friend once advised me to record:
Write upon waking, the dreams will come
If you wait and listen, word for word.
And night and day must be reconciled
Like mother and father, parent and child,
Brother and sister, lovers who have quarreled.
Daniel Mark Epstein (Washington, 25 oktober 1948)
Portret door Raoul Middleman, 2004
De Duitse dichter en schrijver Peter Rühmkorf werd geboren op 25 oktober 1929 in Dortmund. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Peter Rühmkorf op dit blog.
Tagelied
An springt der Sommer –: mitten durch den Reifen,
– noch einmal trägt mein Glück –
Verweile doch und laß dich auch begreifen,
mein Pfauen-Augen-Blick –
Es ist das Stundenglas nicht umzukehren
und was die Parze spinnt . . .
Das Leben, das wir beide so verehren,
e s r a s t – e s r i n n t .
Es traut kein Bürger, segnet uns kein Paster,
kein Sozi stimmt mit ein.
Es muß, mein Kind, nicht immer gleich das Laster,
es kann auch Liebe sein.
Denn was sich liebt, das spottet der Erfahrung,
und was sich fesselt, gibt sich aus der Hand.
Dein Arsch hängt über mir wie eine Offenbarung:
gesammelt – und entspannt.
Verdammter Morgen, bleiche Abschiedsstunde,
wenn uns der Schweiß gefriert.
Dein Finger paßt so schön in meine Wunde,
faß rein, daß sie sich spürt.
Und Biß um Biß sich aneinanderreibend
machen der Seele die Gestalt bewußt.
Scharf wie Makrelen, Plankton seihend,
schlürfen wir uns die Seufzer aus der Brust.
Die Nacht ist hin, die Dinge sind so sausend
(Ein Kuß noch draufgepappt)
Eh uns der schwarze Müllmann 1 : 100 000
im Acheron verklappt . . .
Ein Blutsturz, gut, so steigt er, so verstrullt er;
Schmerzböen, Tränenschauer, immer hinterher!
Das nimmt das Wasser alles auf die leichte Schulter;
das trägt die Flut ins Meer –
Peter Rühmkorf (25 oktober 1929 – 8 juni 2008)
In 1985
De Duitse schrijver en arts Jakob Hein werd geboren op 25 oktober 1971 in Leipzig. Zie ook alle tags voor Jakob Hein op dit blog en ook mijn blog van 25 oktober 2010
Uit: Kaltes Wasser
“Mein Leben begann als statistische Ausnahme. Denn nach der geplanten Wunschgeburt von Pia wollten meine Eltern kein Kind mehr haben. Sie waren zu sehr mit ihren Karrieren beschäftigt und hatten anlässlich der Geburt meiner Schwester herausgefunden. das eigene Kinder nicht unbedingt ihre Sache waren, auch wenn sich der Staat. dem sie äußerst wohlwollcnd gegenüberstanden. von seinen Bürgern zahlreichen Nachwuchs erhoffte. Mein Vater arbeitete Tag und Nacht an seiner Promotion. Meine Mutter war viel beschäftigte Kaderleiterin der Hallaren Schokoladenßbrile.
Sie bemühten sich redlich. kein weiteres Kind zu bekommen und redeten sich, was ihr Bemühen um Geburtenlcontrolle betraf, damit heraus, dass sich der Staat ohnehin vor allem Kinder aus den Reihen des herrschenden Proletariats wünschte und nicht aus denen der Intelligenz, der sie mittlerweile zugehörig waren. Allerdings war an meinen Eltern vorbeigegangen, dass ebenjener Staat längst festgestellt hatte, dass nur aus den Kindern von Ingenieuren und Forschern die dringend benötigten neuen Forscher und Ingenieure wurden, während aus den vielen Arbeiterltindern zum Teil Arbeiter wurden, zum Teil aber nicht einmal das, sodass also doch auch Kinder von der Intelligenz gewünscht wurden. Sonst hätte meine spätere Mutter vielleicht von vornherein nicht täglich eine dunkelgriine Tablette nach dem abendlichen Zähnepurr.en eingenommen. die eigentlich meine Entstehung verhindern sollte.
Nach dem Biologen Raymond Pearl ist ein Index benannt, der berechnet, wie viele sexuell aktive Frauen im Lauf eines Jahres schwanger werden. Ohne jegliches Verhütungsmittel passiert das Hinfundachtzig von hundert Frauen, bei der Kalendermethode neun von hundert Frauen, bei regelmäßiger Einnahme von oxmi:ton nur einer Frau von hundert. Diese eine brachte mich am Tag der Republik, dem 7. Oktober 1971, im grünlichen Neonlicht des Kreissaals 2 des Klinikums Kröllwitz der Stadt Halle an der Saale zur Welt. Und nannte mich Friedrich. Zwar zog unsere Familie kurz nach meiner Geburt in die Hauptstadt Berlin, aber das änderte nichts daran, dass »Halleu auf meiner Geburtsurkunde dokumentiert wurde. Halle an der Saale – Salzstadt. Hansestadt, westfälische Stadt, preußische Stadt, Bezirkshauptstadt. Oder, für meine Berliner Mitschüler: »Sachsen«.
Jakob Hein (Leipzig, 25 oktober 1971)
De Nederlandse dichteres Hélène Swarth werd geboren op 25 oktober 1859 in Amsterdam. Zie ook mijn blog van 25 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Hélène Swarth op dit blog.
Slapende kamer
De kamer slaapt. – Dromerig langgerekt
Geroep van tortels vult de lome lucht.
Ver, lijk geklapwiek, latjes-klepgerucht
Van zonneblinden, die men opentrekt.
Citroen-aroom van gele zuidervrucht,
Adem van perzik purperdons-bedekt
En ziel van lelie tragisch bloedbevlekt
Smelten bedwelmend tot één geurenzucht.
Door ’t rietgordijn, dat in de kamercel
Gevangen houdt warmgouden schemering,
Zwevende en bevende als een goudkapel,
Verdwaalde een zonvonk, uit een kamerding
– Kristal of koper – toverende een wel
Van kleurenvreugde en stralenflonkering.
Hélène Swarth (25 oktober 1859 – 20 juni 1941)
De Engelse dichter Geoffrey Chaucer werd vermoedelijk rond het jaar 1343 geboren in Londen. Zie ook alle tags voor Geoffrey Chaucer op dit blog.
Uit:The Canterbury Tales
The Miller’s Tale (Fragment)
In al this world, to seken up and doun,
There nys no man so wys that koude thenche
So gay a popelote or swich a wenche.
Ful brighter was the shynyng of hir hewe
Than in the Tour the noble yforged newe.
But of hir song, it was as loude and yerne
As any swalwe sittynge on a berne.
Therto she koude skippe and make game,
As any kyde or calf folwynge his dame.
Hir mouth was sweete as bragot or the meeth,
Or hoord of apples leyd in hey or heeth.
Wynsynge she was, as is a joly colt,
Long as a mast, and upright as a bolt.
A brooch she baar upon hir lowe coler,
As brood as is the boos of a bokeler.
Hir shoes were laced on hir legges hye.
She was a prymerole, a piggesnye,
For any lord to leggen in his bedde,
Or yet for any good yeman to wedde.
Fair was this youthful wife, and therewithal
As weasel’s was her body slim and small.
A girdle wore she, barred and striped, of silk.
An apron, too, as white as morning milk
About her loins, and full of many a gore;
Geoffrey Chaucer (Ca. 1343 – 25 oktober 1400)
De molenaar op een illustratie
Zie voor nog meer schrijvers van de 25e oktober ook mijn blog van 25 oktober 2015 deel 2.