De Vlaamse dichter en schrijver Erwin Mortier werd geboren in Nevele op 28 november 1965. Zie ook alle tags voor Erwin Mortier op dit blog.
Brief achtentwintig
Als ik zwijg kan ik u horen. Wat ik hoor
legt mij het zwijgen op. Wat ik verzwijgen moet
hoor ik met mijn ziel vol tanden aan.
Als ik u uitspreek scheuren de talen mij open
–dus ik zwijg en ik slaap
in het voorhoofd van uw nacht.
Blijf, trek het laken der firmamenten
niet van mij af. Laat uw naakte hemel
en diens hemisferen als een dakloos
raadsel op mijn ogen rusten.
Leg een vinger op mijn lippen Liefste.
Uit één vinger valt men niet.
Gebed
(Hadewijchvariatie)
Ik vrees dat ik te licht word en teveel
voel dat ik barst hier (in mijn hoofd het uitbreekt,
geen woord volstaat). Ik ben de veer
het buigzaam schreeuwen (in uw vel – syllaben).
Ik ben de vlekken die ik tel
als jamben troubadoursmuziek maar ik wil
de schuimende muil zijn van de gargouille de water-
spuwende draak (lief) wanneer het op uw
gewelven regent en de verdoemden (de versteenden)
in het westportaal zich warmen
aan de troost van uw hel.
Uiteindelijk reinigt alles zich, altijd
Uiteindelijk reinigt alles zich, altijd. Waarom
anders heft het huis zijn goten hoog op zinken
pijpen rank als libellenpoten
langs de gevels, om dorstig te wachten
tot de wolken splijten ? Het dak
wordt dak wanneer het regent.
Veld van glinstering. De pannen blozen
nu de pijpen gulzig slikken.
Langs rozen, langs leipeer
en klimop omlaag. Tot ergens,
onder de keukenvloer, een maag
de vangst opslaat.
Voor ons, voor later.
Erwin Mortier (Nevele, 28 november 1965)
In 2014