De Nederlandse dichter Erik Lindner werd geboren op 3 mei 1968 in Den Haag. Zie ook alle tags voor Erik Lindner op dit blog.
Tot een wiek van de molen losdraait
Tot een wiek van de molen losdraait
Ivens wacht op een stoel op de wind
tot de punt van een duinpan verkruimelt
op de wind op een stoel wacht Ivens
tot de trein in een rookpluim oplost
Ivens op een stoel wacht op de wind
tot het stof zijn ogen doet tranen
wacht op een stoel op de wind Ivens
tot het zweet op zijn kin opdroogt
op een stoel wacht Ivens op de wind
tot de baarden van kamelen wapperen
tot korrels als vlooien op de vlucht slaan
tot een slinger in een vliegertouw vastraakt
tot zijn wandelstok als golfclub omverslaat
tot het zand borrelt als schuim in de branding
tot het deksel van zijn koffer opengaat
op een stoel op de bergtop wijst Ivens
daar slaapt de wind in een hol in de woestijn.
Ze steekt een sigaret aan in de broodrooster
Ze steekt een sigaret aan in de broodrooster.
Ze blaast de rook door een kier van het raam.
Aan de overkant staat een kale man.
Uit een plastic tas steekt een vissenstaart.
Ze haalt haar nagel langs haar voortanden.
Over haar schouder hangt een theedoek.
Als haar heup zwaarder weegt dan het kozijn
kan ze haar heup dan in bedwang houden.
Als ze zacht voor zich uit zingt is ze bang
dat haar huid schroeit bij haar mondhoek.
Ze recht haar rug en blaast naar boven.
De man staat met de handen in zijn jas.
Terrein
Een deken ligt naast een auto de voordeuren open
een stel zit op een picknicktafel te praten
twee paarden naderen de parkeerplaats
ruiters stappen af en nemen de zadels
leiden de paarden aan teugels in de wagen
sluiten een balk dwars achter hun konten
waarover de staarten spreiden
sluiten links en rechts de deuren
auto’s rijden af en aan hardlopers lopen om
twee mannen lopen een hond achter hen
wachten in de bocht van het bospad
de zijdeur schuift open een ruiter stapt uit
pakt de zadels op en draagt ze de auto in
de ander trekt aan de deur steekt een hand op
en loopt over het terrein naar de oprit
langs de deken die op de grond ligt
licht brandt in de wegrijdende wagen
het dorp verderop het pad rond de weilanden
ganzen die gek worden boven de vijver.
De Oostenrijkse dichter, schrijver, essayist en vertaler Erich Fried werd geboren op 6 mei 1921 in Wenen. Zie ook alle tags voor Erich Fried op dit blog.
De drie stenen
“Hoe lang kan ik nog leven
als ik de hoop verlies?”
vraag ik de drie stenen.
De eerste steen zegt:
“Zoveel minuten als je
je adem kunt inhouden,
onder water,
nog zoveel jaren.”
De tweede steen zegt:
“Zonder hoop kun je nog leven
zolang je zonder hoop
nog leven wilt”
De derde steen lacht:
“Het hangt ervan af wat je
nog ‘leven’ noemt
als je hoop dood is”.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 3e mei ook mijn blog van 3 mei 2019 en ook mijn blog van 3 mei 2017 en mijn blog van 3 mei 2015 deel 1 en eveneens deel 2.