W. F. Hermans, Sabine Scho

De Nederlandse dichter en schrijver Willem Frederik Hermans werd geboren op 1 september 1921 in Amsterdam. Zie ook alle tags voorW. F. Hermans op dit blog.

Uit: Nooit meer slapen

“Voor hij hem oplaadde, heb ik tersluiks gevoeld hoe zwaar Arne’s rugzak was: veel zwaarder dan de mijne. Als wij buiten lopen zeg ik, meer uit angst te kort te schieten dan uit schijnheiligheid: — Hoor eens, jij draagt meer dan ik. Dat is oneerlijk. — Maak je niet ongerust. Jij komt nog wel aan de beurt als we de proviand volledig hebben aangeschaft. Dankbaar accepteer ik die goede raad mij niet ongerust te maken, voor zover de wetenschap dat wij bijna alle proviand nog moeten aanschaffen, daartoe bijdraagt. Tussen de bungalows en de sparren lopen we naar de hoofdweg terug. Op de grond groeit zo goed als niets. Trouwens, geen enkele spar is zo hoog als een spar hoort te zijn. Ik draag het zware statief van de theodoliet beurtelings op mijn rechter en mijn linkerschouder. Muggen vlijen zich voortdurend neer op mijn gezicht en op de ruggen van mijn handen. Zelfs aan sigaretterook storen zij zich niet. Arne wijst naar het etui aan mijn broekriem: — Wat heb je daarin? — Een kompas. Wou je het zien? Ik maak het etui open en overhandig hem mijn kompas. — Jezus, wat een mooi instrument. Heb je dat speciaal voor deze gelegenheid gekocht? — Nee, ik heb het mijn hele studententijd al gebruikt. — Het ziet eruit als nieuw, zegt hij, met een blik die ik voor wantrouwend houd. — Ik heb het zeven jaar geleden van mijn zusje gekregen. Die is altijd erg bang dat ik zal verdwalen. Met een gevoel of ik lieg en een op niets gebaseerde schaamte, berg ik het kompas weer op. — Heb jij een zusje? — Ja, zes jaar jonger dan ik. Een raar meisje, mooi om te zien, maar erg dom. Ze is namelijk gelovig, om niet te zeggen bijgelovig. Ben jij religieus opgevoed? — Gelukkig niet.
— Wij evenmin. Ik ben niet eens gedoopt, Eva trouwens ook niet. Maar ze denkt erover dat alsnog te laten doen. — Er bestaat, zegt Arne, een boek: Het gezicht van God na Auschwitz. Dat gezicht moet wel de moeite waard zijn geweest. Wij barsten allebei in onbehaaglijk lachen uit bij de gedachte aan wat God zag toen Hij dat gezicht zette. Is dit de hoofdstraat van Alta? In elk geval blijkt hier het busstation te zijn en recht daartegenover zie ik het postkantoor. Wij leggen de bagage op de grond, zoals alle mensen die op de bus wachten. Arne steekt over naar het postkantoor, ik blijf staan. Onder de wachtenden is een groepje Lappen, die ik nauwkeurig bestudeer, hun kleren vergelijkend met de ansichtkaarten die ik gezien heb. Geen twee zijn gelijk gekleed.”

 

W. F. Hermans (1 september 1921 – 27 april 1995)
Portret door Erik van Straten, 1986

 

De Duitse dichteres en schrijfster Sabine Scho werd geboren op 1 september 1970 in Ochtrup. Zie ook alle tags voor Sabine Scho op dit blog.

 

archaeopteryx
(Berlijns exemplaar)

opgelicht voor een
platgeslagen kip
koehandel
klinkt bescheiden
bij de overgang van
door de aarde gevormde
schepsels naar door de lucht klievende
duikelaars, van waggelgang naar klauw, klaar
om te vallen, met schelle
schreeuwen, spiedend, ready for take off
van schub tot verenkleed, dat misschien
alleen maar versiering was, verwarmde, om te vliegen
niet deugde, en toch, eenmaal nijinsky zijn
en, faunachtig vervormd op dit ene moment
in verloren evenwicht verstenen

 

Vertaald door Frans Roumen

 

Sabine Scho (Ochtrup, 1 september 1970)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 1e september ook mijn blog van 1 september 2018.