Ricardo Domeneck, Christine Lavant

De Braziliaanse dichter, beeldend kunstenaar en criticus Ricardo Domeneck werd geboren op 4 juli 1977 in São Paulo. Zie ook alle tags voor Ricardo Domeneck op dit blog.

The Poet’s Hollywood Dreams

1-

I’d like a script
in which an Estonian army
conspires to stone
Gertrude Stein
& I plato(o)nic at salvation
to the sound of the Rolling Stones.

2-

I’d like science fiction
with Winnie-the-Pooh in coitus
& I in an act of humachine
mixegenation uterize automatons
struck with Sisyphean cramps
to the sound of Sonic Youth.

3-

I’d like a cartoon
in which a tsunamic infection
in franchises devastates amygdalas
from Poughkeepsie to Rangoon
& I shaman develop the vaccine
to the sound of Maysa & Björk.

4-

I’d like an epic porn
from Rob Lowe to Rock Hudson
all hunks and hulks of Hollywood
in rows in collars on all fours
& I’m mixed up in a harem to 8 ½
to the sound of “I’m a slave for U.”

5-

I’d like a western
once again waiting for the barbarians
to invade the Occident
& I a monk copy & paste
to save Oz & Dante from oblivion
to the sound of Portishead.

 

Ricardo Domeneck (São Paulo, 4 juli 1977)

 

De Oostenrijkse dichteres, schrijfster en kunstenares Christine Lavant werd geboren op 4 juli 1915 in Groß-Edling als Christine Thonhauser. Zie ook alle tags voor Christine Lavant op dit blog.

 

Het zonnewiel ging aan mij voorbij …

Het zonnewiel ging aan mij voorbij,
Ik lig diep in de tulpenkelk van de nacht
en tel de gele meeldraden van de sterren,
waarvan er één duidelijk naar beneden hangt.

De anderen blijven en ik val in slaap
om het heilige getal pas in een droom te zien,
ervóór te vermoeden welk woord het bedoelt,
voordat de hand van de Vader het dooft.

Misschien maakt een vroege vogel me wakker
en de banaan maan hangt uiterst teer,
en steeds meer afnemend in het appelgroen?
Dan vallen getal en zin uit mijn verstand.

Dan was het gezwoeg van deze droom voor niets.
De donkere tulp opent langzaam zijn bloemblaadjes
en laat de morgenster aan mijn hart vragen
hoe ver het kwam voordat de vogel schreeuwde.

O oud antwoord – nog steeds even angstig -:
Ik stond op het voorplein – iemand keek me aan –
het getal was groot, waarin ik mezelf herkende,
als zwarte meeldraad in de rode kelk.

 

Vertaald door Frans Roumen

 

Christine Lavant (4 juli 1915 – 7 juni 1973)
Portret door Alfons Niex, z.j.

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 4e juli ook mijn blog van 4 juli 2020 en eveneens mijn blog van 4 juli 2019 en ook mijn blog van 4 juli 2017 en ook mijn blog van 4 juli 2014 en ook mijn blog van 4 juli 2011 deel 2.