De Franse schrijver Michel Houellebecq werd geboren in Réunion op 26 februari 1958 (1956). Zie ook alle tags voor Michel Houellebecq op dit blog.
Uit: The Elementary Particles (Vertaald door Frank Wynne)
“The man who met them at the bus station at Carpentras seemed weak and ill. The son of an Italian anarchist who immigrated to America in the 1920s, Francesco di Meola’s life was a success story–at least in the financial sense. Like Serge Clément, the young Italian realized that the society emerging at the end of the Second World War would be radically different, and that many pursuits once considered marginal or elitist would become economically important. While Bruno’s father was investing in plastic surgery, di Meola was becoming involved in the music business. He did not make as much money as many in the industry, but he made his fair share. At forty, like many people in California, he sensed a new movement, something deeper than simply a passing fad, calling for the sweeping away of Western civilization in its entirety. It was this insight which brought luminaries like Alan Watts, Paul Tillich, Carlos Castaneda, Abraham Maslow and Carl Rogers to his villa at Big Sur. A little later, he had the privilege of meeting Aldous Huxley, the spiritual father of the movement. By then old and almost blind, Huxley paid him scant attention, but the meeting was to leave a profound impression on di Meola.
He himself was unclear as to the reason why he left California in 1970 and bought a property in Haute-Provence. Later, close to the end, he came to think that he had wanted, for some obscure reason, to die in Europe, though at the time, he was aware only of the most superficial reasons. The events of May ’68 had impressed him, and as the hippie movement began to ebb in California, he turned his attention to the youth of Europe. Jane encouraged him in this.“
Michel Houellebecq (Réunion, 26 februari 1958)
De Franse dichter en schrijver Victor Hugo werd geboren in Besançon (Franche-Comté) op 26 februari 1802. Zie ook alle tags voor Victor Hugo op dit blog.
Uit: Quatre-vingt-treize
“Dans les derniers jours de mai 1793, un des bataillons parisiens amenés en Bretagne par Santerre fouillait le redoutable bois de la Saudraie en Astillé. On n’était pas plus de trois cents, car le bataillon était décimé par cette rude guerre. C’était l’époque où, après l’Argonne, Jemmapes et Valmy, du premier bataillon de Paris, qui était de six cents volontaires, il restait vingt-sept hommes, du deuxième trente-trois, et du troisième cinquante-sept. Temps des luttes épiques.
Les bataillons envoyés de Paris en Vendée comptaient neuf cent douze hommes. Chaque bataillon avait trois pièces de canon. Ils avaient été rapidement mis sur pied. Le 25 avril, Gohier étant ministre de la justice et Bouchotte étant ministre de la guerre, la section du Bon-Conseil avait proposé d’envoyer des bataillons de volontaires en Vendée ; le membre de la commune Lubin avait fait le rapport ; le Ier mai, Santerre était prêt à faire partir douze mille soldats, trente pièces de campagne et un bataillon de canonniers.
Ces bataillons, faits si vite, furent si bien faits, qu’ils servent aujourd’hui de modèles ; c’est d’après leur mode de composition qu’on forme les compagnies de ligne ; ils ont changé l’ancienne proportion entre le nombre des soldats et le nombre des sous-officiers.
Le 28 avril, la commune de Paris avait donné aux volontaires de Santerre cette consigne : _Point de grâce, point de quartier_. A la fin de mai, sur les douze mille partis de Paris, huit mille étaient morts.
Le bataillon engagé dans le bois de la Saudraie se tenait sur ses gardes. On se ne hâtait point. On regardait à la fois à droite et à gauche, devant soi et derrière soi ; Kléber a dit : _Le soldat a un oeil dans le dos_. Il y avait longtemps qu’on marchait. Quelle heure pouvait-il être ? à quel moment du jour en était-on ? Il eût été difficile de le dire, car il y a toujours une sorte de soir dans de si sauvages halliers, et il ne fait jamais clair dans ce bois-là.“
Victor Hugo (26 februari 1802 – 22 mei 1885)
Beeld van Auguste Rodin, 1889, park Rodin museum, Parijs
De Nederlandse dichter Carel Steven Adama van Scheltema werd geboren in Amsterdam op 26 februari 1877. Zie ook alle tags voor Adama van Scheltema op dit blog.
Verloren dromer
Ik dwaalde eens de wereld binnen –
De wereld zag mij nijdig aan,
Ik wilde ‘t leven goed beginnen –
Maar ‘t was zo moeilijk te verstaan!
Ik leerde leven, – ‘k ben zo goedig
Naar alle mensen toe gegaan:
Ik was zo bang – ik deed zo moedig –
Zij hebben mij niet goed verstaan!
Ik droomde weg – ik raakte eenzaam
Uit hun rumoerigheid vandaan, –
De stilte werd mij zo gemeenzaam –
Ik heb de stilte goed verstaan!
Ik keerde weer naar oude vrinden –
Zij zagen mij genegen aan, –
Ik kon niet goed mijn woorden vinden –
Zij hebben mij niet goed verstaan!
Ik ben op ‘t laatst alleen te midden
Van al dat leven blijven staan, –
‘k Heb in mijn eentje leren bidden –
‘Ons-Lieve-Heer’ heeft niet verstaan!
Hitte
Hoog staat het stralend witte zonjuweel
En slaat zijn hete licht op ’t land te gruis,
De zilvren vlammen laaien uit ’t hemelhuis,
De barnende aarde blakert grijs en geel.
Elk buigt zijn rug onder het zware kruis
Van vlammen, een last van vuur, – het lijkt of heel
De wereld brandend draait, – de zon ziet scheel
En kookt het gulzig zweet op ’t heet fornuis.
Kon ik die zon aan bei mijn borsten drukken
En drinken van haar licht, dat ik in dagen
Van duisternis de mensen zou verrukken!
Wie dorst zijn ziel in ’t barre zonlicht dragen,
Om uit zijn hart voor andren de oogst te plukken, –
Wie dorst om zweet – wie dorst om waarheid vragen?
Adama van Scheltema (26 februari 1877 – 6 mei 1924)
De Engelse dichter George Granville Barker werd geboren op 26 februari 1913 in Loughton, Essex. Zie ook alle tags voor George Barker op dit blog.
To Any Member Of My Generation
What is it you remember? – the summer mornings
Down by the river at Richmond with a girl,
And as you kissed, clumsy in bathing costumes,
History guffawed in a rosebush. What a warning –
If only we had known, if only we had known!
And when you looked in mirrors was this meaning
Plain as the pain in the centre of a pearl?
Horrible tomorrow in Teutonic postures
Making absurd the past we cannot disown?
Whenever we kissed we cocked the future’s rifles
And from our wild-oat words, like dragon’s teeth,
Death underfoot now arises; when we were gay
Dancing together in what we hoped was life,
Who was it in our arms but the whores of death
Whom we have found in our beds today, today?
George Barker (26 februari 1913 – 27 oktober 1991)
De Duitse schrijver Hermann Lenz werd op 26 februari 1913 in Stuttgart geboren. Zie ook alle tags voor Hermann Lenz op dit blog.
Uit: Peter Handke, Hermann Lenz – Berichterstatter des Tages
„[München], 26. Mai 1978
Lieber Peter,
wir sitzen wieder in unserem Alten-Heim und denken an die Tage bei Dir zurück. Die haben uns jung gemacht, zumindest hinter der Stirn.
Ich schreibe Dir also gewissermassen mit erfrischten Ganglienzellen, obwohl ich den Mund nicht so voll nehmen sollte, weil Dir mein Brief abgewelkt vorkommen kann.
Jedenfalls ist bei Dir so viel los, wie ich mir früher gewünscht hätte, dass bei mir los sein sollte. Aber ich hab’s nicht geschafft und hätte auch kein so angespanntes Leben durchgestanden, wie Du es führst. Trotzdem freut’s mich, dass ich beim Fussballspiel im Garten von Dir ermuntert worden bin.
‘Aminowitsch’ hätte ich gern ein Comic-Strip-Buch geschenkt, aber Dir ist’s ja nicht recht, wenn Amina derlei liest. Obwohl sie deshalb so schöne Sachen zeichnet wie den Trickfilm mit der Schlange und die Geschichte unserer Abreise. Und alles aus der hohlen Hand wie das Ziffernblatt der Uhr, das jedesmal so rund wird, als hätte sie einen Zirkel benutzt.
Übrigens will ich Dein Barfuss- oder Strumpfsockig-Gehen, wie man in Bayern sagt, nachmachen, traue mich aber nicht so recht, weil ich auszurutschen fürchte … Und Frau Greinert ruft aus: ‘Herrr Handke, Sie haben so zierliche Füsse!’ (…)“
Hermann Lenz (26 februari 1913 – 12 mei 1998)
Met Peter Handke (rechts), fragment boekomslag
Zie voor nog meer schrijvers van de 26e februari ook mijn vorige blog van vandaag.