Onafhankelijk van geboortedata
De Deense dichter van Palestijnse afkomst Yahya Hassan werd geboren 19 mei 1995 in Aarhus. Zijn debuutbundel trok veel aandacht rond de tijd van de release op 17 oktober 2013 .Hassan groeide op in een van de voorsteden vol problemen, met een hoog percentage immigranten, in een gebroken gezin. Hij stal, rookte joints, en stond terecht voor diefstal. Maar toen in een van de instellingen waarin hij geplaatst was, een leraar zijn schrijftalent opmerkte, nam zijn leven een wending. De leraar dacht eerst dat hij het essay overgeschreven had. Hassan werd boos en schreef een nieuw essay. Op advies van de leerkracht begon Yahya te lezen. Dostojevski maakte indruk op hem en de niets ontziende zelf-biografie van de Noor Karl Ove Knausgård. Hij kwam op de “«Forfatterskolen» , een schrijversschool voor Deense aspiranten en begon met lezingen in een kleine cirkel. Een paar maanden later werd hij bekend in heel Denemarken en buitenlandse uitgevers bieden op de rechten van zijn werk. Het tijdschrift “Politiken” bracht een groot interview op 5 oktober 2013, dat veel aandacht trok en een groot debat veroorzaakte over politiek en culturele integratie. In de media uitte Hassan kritiek op delen van zijn culturele achtergrond. Hij beschuldigde zijn ouders ervan zich vast te klampen aan de Koran, terwijl zij tegelijkertijd uitkeringsfraude plegen. Aan islamitische zijde was er scepsis of woede vanwege de kritiek op zijn ouders, de allochtone gemeenschap en de islam. Hassan ontving verscheidene doodsbedreigingen en de Deense politie is bezorgd om zijn veiligheid. De debuutbundel had een eerste oplage van 800 exemplaren, die snel was uitverkocht. In oktober werd de oplage verhoogd tot 11.000 en in november 2013 tot 42.000. Op 8 november 2013 ontving Hassan de debuutprijs op de Deense boekenbeurs BogForum.
CHILDHOOD
Five children lined up and a father with a club
Weeping and a pool of piss
In turn we stretch out our hands
For the sake of predictability
The sound when blows rain down
Sister jumping so quickly
From one foot to the other
The piss is a waterfall down her legs
First one hand forward then another
Are we not quick enough the blows will be indiscriminate
A blow a scream a number 30 or 40 sometimes 50
And finally a kick in the ass as we exit the door
He grabs brother at the shoulders stands him up
Goes on beating and counting
I lower my gaze and wait for my turn
Mother smashing plates in the staircase
While al-Jazeera transmits
Hyperactive bulldozers and resentful body parts
Gaza Strip in sunshine
Flags burned
If a Zionist will not recognize our existence
If we exist at all
When we hiccup our fear and pain
When we gasp for breath or meaning
In school we must not speak Arabic
At home we must not speak Danish
A blow a scream a number
LANGDIGT (LANG GEDICHT)
Je wilt geen varkensvlees eten,
Moge Allah je belonen voor je eetgewoonten,
Je wilt het vrijdagsgebed tot het volgende vrijdagsgebed,
Je wilt Ramadan tot de volgende Ramadan,
Je wilt een mes in je zak hebben,
Je wilt mensen vragen of ze een probleem hebben,
Hoewel jij het enige probleem bent.”
Yahya Hassan (Aarhus,19 mei 1995)