De Nederlandse dichter Alexis de Roode werd geboren op 8 oktober 1970 in Hulst. Zie ook mijn blog van 8 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Alexis de Roode op dit blog.
Een soort hondje
Doe het niet zeiden ze
je bent er niet gewenst
het is gevaarlijk
je verdrinkt in een sluis
maar de vis raakte op
ik geloofde in mezelf
in avontuur
in grachten vol vis
het was een lange tocht
en het was inderdaad gevaarlijk
tussen containerschepen door
rivieren op, kanalen in
maar ik bereikte die stad
en zwom in de gracht
mijn kop hoog boven water
trots als een zeekomkommer
ik zag die tweepoters ademhappen
ze leken ongevaarlijk
ik ging heel even aan land
om die stad wat beter te bekijken
ik werd meteen opgepakt
en afgevoerd in een busje
gevangen gezet in AZC Pieterburen
teruggezet in zee
ik hap in een plastic zak
als ik mijn ogen sluit zie ik ze nog
zilveren zoetwatervisjes
die nooit een zeehond hadden gezien
mijn zusjes draaien om mij heen
ik vertel ze hoe de voorntjes
vanzelf in mijn mond zwommen
ongeloof en hoop in hun ogen
ik weet nu de weg
deze zomer of de volgende
dan gaan we, niet alleen
maar met duizenden.
Alexis de Roode (Hulst, 8 oktober 1970)
De Nederlandse schrijver en journalist Martin van Amerongen werd geboren op 8 oktober 1941 in Amsterdam. Zie ook mijn blog van 8 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Martin van Amerongen op dit blog.
Uit: Heeft een jood geen ogen. Het karakter Shylock…
“Jazeker, hij woekert, en de rentepercentages die hij vraagt zullen menige schuldenaar tot wanhoop hebben gedreven. Het kan niet anders. Geld kost geld. Misschien had de jonge Shylock ooit timmerman of makelaar willen worden. Het uitoefenen van een min of meer honorabel beroep was de joden echter verboden. En omdat het de christenen van kerkelijke zijde op hun beurt niet was toegestaan in geld te handelen, lieten zij het vuile werk graag aan de joden over, het verdoemde volk dat Christus had laten vermoorden zodat een extra aanslag op hun slechte reputatie er eigenlijk niet zoveel toe deed.
Shylock is omgeven door louter profiteurs, helers, slapjanussen, bankroetiers en racistische ellendelingen. Die bankroetiers staan bij hem in het krijt. In het vroeg-kapitalisme werd het niet inlossen van een schuld als een halsmisdrijf beschouwd, een aanslag op de gevestigde orde die om draconische maatregelen vroeg. Wat dat betreft is Shylocks persisteren bij zijn pond vlees zo vreemd nog niet, al was Shakespeare blijkbaar niet op de hoogte van het feit dat de joodse wet dit soort barbaarse praktijken ten strengste verbood. Een toneeltekst beantwoordt echter aan andere wetten dan een bepaling uit de talmoed. Dus speelt Shylock de rol die Shakespeare voor hem heeft bedacht. Overal heeft de jood in de loop der eeuwen de schuld van gekregen, van bronnenvergiftiging tot rituele moord. Van de befaamde joodse schraapzucht kunnen zijn vijanden hem in dit geval onmogelijk betichten. Hij weigert zijn pond vlees af te staan, niet in ruil voor drieduizend dukaten, niet in ruil voor zesduizend dukaten en «al hakte u zesduizend stuks in stukken, tot zes maal toe, ik nam ze niet. Ik sta op mijn contract!»
Martin van Amerongen (8 oktober 1941 – 11 mei 2002)
Shylock en Jessica door Maurycy Gottlieb, 1876
De Amerikaanse schrijver Benjamin Cheever werd geboren op 8 oktober 1948 in New York. Zie ook mijn blog van 8 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Benjamin Cheever op dit blog.
Uit: Famous after death
« The doctor shrugged. “I suppose Ronald Reagan confuses the issue. Not all U.S. presidents were movie stars.”
“More like a movie star then,” I said. “I don’t actually have a national platform all thought out. I want to be a sort of modern Buddha, sit somewhere quiet and read my clips.” Here she started to take notes, which I considered a good sign. At least I had her attention. “I want somebody to tell my story. Most lives aren’t a tragedy, you know. Most lives aren’t recorded at all.”
“So you want to be on Sixty Minutes?” she said. “Or Larry King Live?” and at this point she almost smirked. I don’t believe they’re allowed to smirk. Not while on duty.
“Or the CBS Evening News,” I said. “Any in-depth interview on any news show would be a start as long as it isn’t one of those neighborhood cable programs. You know, where they have the village board and advertisements for the Acme Body Shop. Cable is almost as banal as life. I want drama in my episode. I suppose I could also be written up in a best-selling book. Nonfiction. With myself as the hero, protagonist. Then I’d end up on the Today Show. I will not go gently into the good night of anonymity. I’m with Mrs. Willy Loman on this: Attention must be paid.”
At this point the doctor tried to regain control of the session. “Don’t you think that all this is an attempt to make up for something simple, something that you might be able to discover in your own character?”
“Fuck no!” I said, and that made her flinch. She has a fetching little flinch. “Famous people don’t necessarily have fully realized personalities,” I pointed out. “We often hear about how needy Elizabeth Taylor is, or how sad and lonely Marilyn Monroe was. Monroe actually died with the telephone in her hand. But now I’m off the track. The main point here is that we care about these people. We love them more than we love our own husbands and children.”
Benjamin Cheever (New York, 8 oktober 1948)
De Duitse schrijver Jakob Arjouni (pseudoniem vanJakob Bothe) werd geboren op 8 oktober 1964 in Frankfurt am Main. Zie ook mijn blog van 8 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Jakob Arjouni op dit blog.
Uit: Bruder Kemal
„Gregory hieß eigentlich Gregor Dachstein und hatte vor Jahren eine Big-Brother-Fernsehshow-Staffel gewonnen, danach eine cd mit Titeln wie »Hier kommt dein Weihnachtsmann mit Sack und Rute« und »Sie ist ’ne alte Fo-Fo-Fo-Fotokünstlerin« aufgenommen und tingelte seitdem durch die Diskothekenwelt zwischen Klein Dingsbums und Hintersowieso. Für einen Auftritt in Dietzenbach in der Diskothek ›Höhle‹ hatte mich Gregorys Manager als Leibwächter engagiert mit dem Ergebnis, dass ich Gregory nachts um vier nach ungefähr dreißig Wodka Redbull in die Notaufnahme nach Offenbach bringen musste. Dort wartete ein Reporter der Bildzeitung mit einem Fotoapparat, und ich fragte mich lange, ob der Manager schon vor dem Konzert eine Verabredung mit dem Reporter getroffen und darum den Wodka-Redbull-Konsum seines Schützlings ordentlich gefördert hatte, oder ob ihm die Idee, der Bildzeitung eine kleine Exklusivstory anzubieten, erst während Gregorys Zusammenbruch auf der Bühne gekommen war.
Jedenfalls erschien einen Tag später ein Foto von mir mit Gregory und vollgekotzter Jacke, unter dem stand: Giftanschlag? Gregory in den Armen seines Bodyguards auf dem Weg ins Krankenhaus. Ein Auftritt, auf den ich gerne verzichtet hätte.
Ich erwiderte Katja Lipschitz’ professionelles Lächeln.
»Möchten Sie ein Autogramm?«
»Später vielleicht – unter einen Vertrag. Wollen Sie den Grund meines Besuchs hier …«, sie warf einen kurzen abschätzigen Blick in die Runde: Hinterhof, Einfahrt mit Holzbretttür, Autoverkehr auf der Gutleutstraße, »… draußen erfahren?«
Jakob Arjouni (8 oktober 1964 – 17 januari 2013)
De Welshe dichter en schrijver John Cowper Powys werd geboren op 8 oktober 1872 in Shirley, Derbyshire. Zie ook alle tags voor John Cowper Powys op dit blog.
Uit:Weymouth Sands
“Late that night, long after old Martha had removed his supper-tray, Magnus stood staring out of his open window into the darkness.(…)
He then slowly undressed himself in front of the few crimson coals that remained of his fire, while his candles spluttered themselves into extinction. And as he undressed himself the familiar smell of dead seaweed kept entering his room; and a strange phantasmal Weymouth, a mystical town made of a solemn sadness, gathered itself about him, a town built out of the smell of dead seaweed, a town whose very walls and roofs were composed of flying spindrift and tossing rain.(…)
Then something in him gathered itself together, as it always did, to resist this hopelessness. And as he felt so preternaturally self-conscious tonight he began once more trying to analyse the precise nature of this power in him upon which at a pinch he seemed always able to call.
But he could no more catch its real nature or even decide whether it was a good or an evil motion of the mind than he had been able to do when he was sitting on that bench in the wind. Whatever it was, it was clearly that he had inherited from his father. It had something to do with seizing upon some dominant or poetical aspect of the physical present, such as this sea-wind now blowing into his room, such as these dying coals, such as that bulge of the red curtains, and drawing from it a fresh, a simple, a childish enchantment — the mystery of life reduced to the most primitive terms — that was able to push back as it were by several mysterious degrees all the emotional and mental troubles of life.”
John Cowper Powys (8 oktober 1872 – 17 juni 1963)
Portret door Gertrude Mary Powys, 1944
De Russische dichter Sergei Yakovlevich Efron werd geboren op 8 oktober 1893 in Moskou. Zie ook alle tags voor Sergei Efron op dit blog.
In the Winter
The bells again break the silence,
Waiting with remorse…
Only several streets divide us,
Only several words!
A silver sickle lights the night,
The city sleeps this hour,
The falling snowflakes set alight
The stars upon your collar.
Are the sores of the past still aching?
How long do they abide?
You’re teased by the captivating,
New and shimmering eyes.
They (blue or brown?) are dearer
Than anything pages hold!
Their lashes are turning clearer
Out in the freezing cold…
The church bells have faded to silence
Powerless from remorse…
Only several streets divide us,
Only several words!
The crescent, at this very hour,
Inspires poets with its glow,
The wind is gusting and your collar
Is covered with the snow.
Marína Tsvetájeva (Vertaald door Andrey Kneller)
Sergei Efron (8 oktober 1893 – 16 oktober 1941)
Netrusov Uriy, In memory of Marina Tsvetaeva and Sergei Efron, 1995
Zie voor nog meer schrijvers van de 8e oktober ook mijn blog van 8 oktober 2014.