De Amerikaanse schrijver Bernard Malamud werd op 26 april 1914 in Brooklyn, New York, geboren. Zie ook mijn blog van 26 april 2007 en ook mijn blog van 26 april 2008 en ook mijn blog van 26 april 2009 en ook mijn blog van 26 april 2010.
Uit: The assistant
„The early November street was dark though night had ended, but thewind, to the grocer’s surprise, already clawed. It flung his apron intohis face as he bent for the two milk cases at the curb. Morris Boberdragged the heavy boxes to the door, panting. A large brown bag ofhard rolls stood in the doorway along with the sour-faced, gray-hairedPoilisheh huddled there, who wanted one.
What’s the matter so late?” Ten after six,” said the grocer.
Is cold,” she complained.
Turning the key in the lock he let her in. Usually he lugged inthe milk and lit the gas radiators, but the Polish woman was impatient.
Morris poured the bag of rolls into a wire basket on the counter andfound an unseeded one for her. Slicing it in halves, he wrapped it inwhite store paper. She tucked the roll into her cord market bag andleft three pennies on the counter. He rang up the sale on an old noisycash register, smoothed and put away the bag the rolls had come in,finished pulling in the milk, and stored the bottles at the bottom ofthe refrigerator. He lit the gas radiator at the front of the store andwent into the back to light the one there.
He boiled up coffee in a blackened enamel pot and sipped it, chewing on a roll, not tasting what he was eating. After he had cleanedup he waited; he waited for Nick Fuso, the upstairs tenant, a youngmechanic who worked in a garage in the neighborhood. Nick came inevery morning around seven for twenty cents’ worth of ham and aloaf of bread.
But the front door opened and a girl of ten entered, her facepinched and eyes excited. His heart held no welcome for her.
My mother says,” she said quickly, can you trust her tilltomorrow for a pound of butter, loaf of rye bread and a small bottleof cider vinegar?”
He knew the mother. No more trust.”
The girl burst into tears.
Morris gave her a quarter-pound of butter, the bread and vinegar.“
Bernard Malamud (26 april 1914 – 18 maart 1986)
De Duitse dichteres en schrijfster Hannelies Taschau werd geboren op 26 april 1937 in Hamburg. Zie ook mijn blog van 26 april 2007 en ook mijn blog van 26 april 2008 en ook mijn blog van 26 april 2009 en ook mijn blog van 26 april 2010.
20. März 1978
20. März 1978
Liebe Mutter die Reise ist zuende und
ich gewinne allmählich meine ursprüng-
liche Gestalt zurück
z. B. schlafe ich wieder sieben Stunden
Acht Tage waren es nicht mehr als drei
Oder sie ließen mich auch sechzehn Stun-
den ohne Essen nur für Trinken war immer
gesorgt
So was verringert doch die Lebenserwartung
Auch daß man uns nach den Lesungen fragen
darf: Warum schreiben Sie? Ich habe mir
vorgenommen darauf nicht mehr zu ant-
worten
In Zürich habe ich gefroren mehr als
in Freiburg und Warmbronn. In den Schau-
fenstern Eier aus Holz und Teig Ton Eisen
Kalk Schokolade und Blech – einige kunst-
voll gefärbt mit Rotholz Blauholz Gelbholz
Sandelholz und ich dachte: Ist denn bald
Ostern?
Ich habe auch einem Dirigenten bei den Proben
zugesehen: “Die Vagotten, nicht boxen!
Celli, blüht! Blüht!” Leichte Schläge aufs
eigene Handgelenk: “Sanfter! Kommt mir
sanfter!” Er hat jeden Einzelnen aus diesem
anonymen Orchesterapparat befreit.
Der Kummer mit den Auge n hält an – komm
nicht wieder mit dem Mangel an tierischem
Eiweiß es ist die Anstrengung
Meine Augen werden mich noch umbringen”
Hannelies Taschau (Hamburg, 26 april 1937)
De Oostenrijkse dichteres en schrijfster Hertha Kräftner werd geboren op 26 april 1928 in Wenen. Zie ook mijn blog van 26 april 2008 en ook mijn blog van 26 april 2009 en ook mijn blog van 26 april 2010..
Ein Abschied
Die Dämmerung kommt aus bleichem Land.
Ich fühle müd: sie bringt den Abschied mit –.
Leb wohl … laß meine Hand …
Nein, mach kein Licht.
Ich will im Dunkeln gehen.
Ich brauche, wenn ich gehe, dein Gesicht
nicht mit den Augen sehen.
Denn meine Seele nimmt es mit.
Uit: Dicht auf den Fersen
Er schlug nach ihr. Da wurde ihr Gesicht
sehr schmal und farblos wie erstarrter Brei.
Er hätte gern ihr Hirn gesehn. – Das Licht
blieb grell. Ein Hund lief draußen laut vorbei.
Sie dachte nicht an Schuld und Schmerz und nicht
an die Verzeihung. Sie dachte keine Klage.
Sie fühlte nur den Schlag vom nächsten Tage
voraus. Und sie begriff auch diesen nicht.
Hertha Kräftner (26 april 1928 – 13 november 1951)
De Spaanse dichter Vincente Aleixandre (eig. Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo) werd geboren op 26 april 1898 in Sevilla. Zie ook mijn blog van 26 april 2008 en ook mijn blog van 26 april 2009 en ook mijn blog van 26 april 2010.
Vérité toujours
Oui, oui, c’est la vérité, la seule;
yeux entrouverts, lumière éclose,
pensée ou sanglot, clef ou âme,
cette veillée, cette science du bonheur,
savoir que le jour n’est pas épine,
mais vérité, ô douceur. Je t’aime.
Écoute-moi. Quand n’existait pas le silence,
quand déjà tu étais corps et moi la mort,
alors, quand le jour
Nuit, bonté, ô lutte, nuit, nuit
Sous la clameur ou les seins, sous le sucre,
dans la douleur ou la salive seulement,
là dans le mensonge, oui, tant attendu,
nuit, nuit, l’ardent ou le désert.
Il est bien tard
Je viendrais comme le silence prudent.
(Je ne sais qui disait cela.)
Sous une lune de nacre ou de feu,
dans l’immense flamme ou au fond du froid,
dans cet œil profond qui veille
pour éviter les lèvres quand elles brûlent.
Je veux réussir, je veux dire que toujours,
que sur le mont en croix je vends la vie,
je vends cet imprévu qui supplée aux regards
ignorant que le rose est mort et à jamais.
Vicente Aleixandre (26 april 1898 – 14 december 1984)
De Nederlandse dichter en schrijver Theun de Vries werd geboren in Veenwouden op 26 april 1907. Zie ook mijn blog van 26 april 2007 en mijn blog van 26 april 2006 en ook mijn blog van 26 april 2008 en ook mijn blog van 26 april 2009 en ook mijn blog van 26 april 2010.
Metamorphosis
De tijd verging in vuur, en ik werd vlam.
Wit ging ik in der sterren dans verloren,
totdat de storm mij in een nachtzee nam.
En ik werd schuim, en brooze schelp herboren.
Toen ik op vloed en branding meedreef, kwam
ik aan de kust, waar in mij de verkoren
menschen-gestalte een eersten aanvang nam.
En ik won schooner vorm dan ooit te voren.
Maar in den storm, als licht èn duister dooven,
roept mij de wind terug, de regen schreit,
en angstige driften drijven in mij boven –
O, vuur en schuim, o wufte vormloosheid -!
Moet ik nog verder op mijn donkren voorsprong
tot ik gansch afgedwaald ben van den oorsprong?….
Eden
Wij zijn naar een geluk teruggeweken
dat wij als van vóór kindertijden kenden:
muziek in aarde en hemel, een legende
van zefirs en van vonkelende beken. –
Alles wat nijgt en schittert en wil spreken
binnen den wijd kristallen tuin der lente
is eeuwig-jong, en als een welgewende
gelijkenis verstaan wij ieder teeken.
Want oeroud is ’t heelal, maar wij beleven
steeds de hernieuwing van dien verren dag,
toen ’t eerste bruidspaar bij elkander lag
– schuldloos en glanzend, als wij heden zijn –
en vinden altijd weer, hoe ver verdreven,
dat we onvervreemdbaar aan dat Eden zijn.
Theun de Vries (26 april 1907 – 21 januari 2005)
De Nederlandse dichter Leo Stilma werd geboren op 26 april 1953 in Hilversum. Zie ook mijn blog van 17 mei 2009en ook mijn blog van 26 april 2010.
Doodziek
Vannacht heb ik geslapen
met de dood, ze lag naast me
als een vrouw, groots, mooi
ze was heel lief en fluisterde
geheimzinnige verhalen.
Ik heb uren naar haar gekeken
zonder haar aan te raken
Ik dacht altijd dat de dood
een verschrikkelijk lelijke man was
maar nooit gedacht aan een vrouw
die naast je ligt, opstaat, je kust
en zegt: ik ga, ik kan niet blijven
al ben ik van je gaan houden
ik kom nog wel eens terug
pas ondertussen goed op jezelf
en probeer mij te vergeten.
Leo Stilma (Hilversum, 26 april 1953)
Museum Hilversum
Zie voor nog meer schrijvers van de 26e april ook mijn vorige blog van vandaag.