Gabriel García Márquez, Marijke Hanegraaf, Günter Kunert, Clark Accord, Elizabeth Barrett Browning, Stéphane Hoffmann, Michelangelo, Teru Miyamoto

De Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez werd op 6 maart 1928 in de kustplaats Aracataca geboren. Zie ook alle tags voor Gabriel García Márquez op dit blog.

Uit: Honderd jaar eenzaamheid (Vertaald door C.A.G. van den Broek)

“Ze gaf opdracht tot de bouw van een salon voor de visite, een gerieflijker en koeler vertrek voor dagelijks gebruik, een eetzaal voor een tafel met twaalf plaatsen waaraan de familie met twaalf gasten kon aanzitten, negen slaapkamers met ramen die uitkwamen op de patio en een grote waranda die tegen de hitte van het middaguur beschermd moest worden door een rozentuin en voorzien moest zijn van een balustrade waarop potten met varens en vazen met begonia’s konden worden geplaatst.”
(…)

“En ze hoefde ook niet te kunnen kijken om te beseffen dat de bloemperken, die tijdens de eerste verbouwing met zoveel toewijding waren verzorgd, door de regen vernietigd en door Aureliano Segundo’s graafwerk omgespit waren en dat de wanden en de cementen vloeren vol scheuren zaten, de meubels wankel en verschoten waren, de deuren uit hun hengsels hingen en de familie bedreigd werd door een gelaten, zwartgallige stemming die in haar tijd ondenkbaar zou zijn geweest.” 
(…)

“Toen sloeg hij nog een stukje over om op de voorspellingen vooruit te lopen en de datum en de omstandigheden van zijn dood op te zoeken. Maar nog voordat hij bij het laatste vers was gekomen had hij al begrepen dat hij deze kamer nooit meer zou verlaten, want het stond geschreven dat de stad van de spiegels (of spiegelingen) door de wind weggevaagd en uit de herinnering der mensen weggewist zou worden zodra Aureliano Babilonia de perkamenten tot het einde toe ontcijferd had – en dat alles, wat daarin beschreven stond, voor altijd en eeuwig onherhaalbaar was, omdat de geslachten, die gedoemd zijn tot honderd jaar eenzaamheid, geen tweede kans krijgen op aarde.”

 

 
Gabriel García Márquez (6 maart 1928 – 17 april 2014)

 

De Nederlandse dichteres Marijke Hanegraaf werd op 6 maart 1946 geboren in Tilburg. Zie ook alle tags voor Marijke Hanegraaf op dit blog.

 

Mocht je me uitnodigen op je feestje 2

Mocht je me uitnodigen op je feestje
wat zal ik afwezig zijn.

Ik zal menen dat je me uitnodigt
omdat het hoort. Het zal me zo verwarren
dat ik niet mezelf ben en niet weet
wat ik moet zeggen, iets zeg dat niet ter zake doet

iets dat het gesprek opbreekt en waarvoor ik
me schaam. Noemt iemand dan mijn naam
dan zal het vreemd zijn dat ik dat ben.
Verlangend naar wat ik zou doen

als ik hier niet hoefde te zijn
lach ik mee zonder te weten waarom
en verstar ten slotte tot zwijgen
waarin ik meer en meer word

iemand die vol zit met overbodige belevenissen
iemand met een onnodig lichaam
iemand die er tussenuit wil knijpen
voordat de tijd toestemming geeft om te gaan.

 

De jongen, een schaduw

De violette lucht omsluit een jongen
die roerloos in het heden hurkt.
Af en toe gaat zijn arm omhoog

alsof hij zwaait. Naar niemand.
Nooit weggeweest, geen schoenen nodig.
Hij hurkt bij zonsondergang

in een portiek, neergelaten
op aarde als een spin aan een draad.
Ik zou een requiem willen inzetten.

Er zijn nooit uitspraken over hem gedaan:
hij is dit of hij heeft dat. Bestond hij niet –
toch stokt hij mijn bewegingen.

 

 
Marijke Hanegraaf (Tilburg, 6 maart 1946)

 

De Duitse dichter en schrijver Günter Kunert werd geboren op 6 maart 1929 in Berlijn. Zie ook alle tags voor Günter Kunert op dit blog.

 

Schachtelhalm – Botschaft

Wie Schneegestöber Menschenmassen
die fallen über den Planeten her
und fressen seine Fülle leer
um Wüsten hinter sich zu lassen.

Hingegen er: Aus Zeitenferne.
Zu Stein geworden und uralt
als Ausdruck pflanzlicher Gestalt
und wie von einem fremden Sterne.

Beweisstück für die Flüchtigkeiten
der Wunder ungeheurer Zahl.
Durch die Äonen ein Signal:
Zu spät da wir uns schon entgleiten.

 

Verlegenheitsgedicht

Die Engel singen ihre Lieder droben,
wir andern aber haben unsre Stimmen
irdischerseits und leis erhoben,
damit sie keinen sonst ergrimmen.

Die Töne fliegen durch den tauben Äther,
auf daß sie irgendwo auf diesem Sterne
Gehör und Neigung finden. Wenig später
erklingt ihr Echo. Doch aus weiter Ferne.

 

 
Günter Kunert (Berlijn, 6 maart 1929)

 

De Surinaamse schrijver Clark Accord werd op 6 maart 1961 geboren in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo. Zie ook alle tags voor Clark Accord op dit blog.

Uit: Plantage d’Amour

‘De vrouw grijpt mijn hand. Waaai! Mi masra! Mi Jezus Mijn Heer, mijn Jezus’!, gilt ze. Het toestel is terug in de normale stand. “Ik vlieg niet graag”, verontschuldigt ze zich. Snel keer ik mijn gezicht naar het raam. De aarde is nu angstaanjagend dichtbij. Inheemse dorpen liggen kriskras door elkaar alsof zij door een enorme hand zijn uitgestrooid. We vliegen rakelings over de daken van gedroogde palmbladeren op houten palen. Uit het niets doemt de grens tussen de natuur en maakbaarheid op: glooiend witte zandvlakte vloeit over in strak grijs asfalt. Fel licht markeert de landingsbaan. Ondanks het tijdstip lonken de lampen langs de baan uitnodigend naar de hemel.’  

 

 
Clark Accord (6 maart 1961 – 11 mei 2011)

 

De Engelse dichteres Elizabeth Barrett Browning werd op 6 maart 1806 geboren in Durham, Engeland. Zie ook alle tags voor Elizabeth Barrett Browning op dit blog.

 

Mother and Poet

I.
Dead ! One of them shot by the sea in the east,
And one of them shot in the west by the sea.
Dead ! both my boys ! When you sit at the feast
And are wanting a great song for Italy free,
Let none look at me !

II.
Yet I was a poetess only last year,
And good at my art, for a woman, men said ;
But this woman, this, who is agonized here,
— The east sea and west sea rhyme on in her head
For ever instead.

III.
What art can a woman be good at ? Oh, vain !
What art is she good at, but hurting her breast
With the milk-teeth of babes, and a smile at the pain ?
Ah boys, how you hurt ! you were strong as you pressed,
And I proud, by that test.

IV.
What art’s for a woman ? To hold on her knees
Both darlings ! to feel all their arms round her throat,
Cling, strangle a little ! to sew by degrees
And ‘broider the long-clothes and neat little coat ;
To dream and to doat.

 

 
Elizabeth Barrett Browning (6 maart 1806 – 29 juni 1861)
Portret door Edmund Havell, 1847

 

De Franse schrijver Stéphane Hoffmann werd geboren op 6 maart 1958 in Saint-Nazaire. Zie ook alle tags voor Stéphane Hoffmann op dit blog.

Uit: Les autos tamponneuses

« 3
Quel job ?
Mariés par hasard, nous le sommes restés par égoïsme et comme par indolence. Pourquoi chercher chez autrui un bonheur qu’on ne trouve qu’en soi, dans une action qui corresponde à sa nature ? Depuis des années, Hélène reste alanguie dans notre maison du golfe du Morbihan à jouer du piano, lire et prendre des airs. Pendant ce temps, dans mes bureaux de la Défense je me voue, avec une passion discrète et tenace, aux affaires héritées de son père.
Nous nous entendons sur l’essentiel. Le mariage nous a toujours semblé être un tour en autos tamponneuses : c’est inconfortable, on prend des coups, on en donne, on tourne en rond, on ne va nulle part mais, au moins, on n’est pas seul. Ainsi avons-nous passé, dans ce voisinage absurde, bientôt quarante ans côte à côte. Les trois enfants – non, deux, depuis que nous avons eu la satisfaction d’en perdre un sans l’avoir fait exprès -, les deux enfants, donc, commis les rares fois où nous nous sommes trouvés face à face ont été nourris, blanchis et logés ; nous les avons peu aimés. Vite, nous les avons envoyés dans de lointains pensionnats d’où ils sont sortis sans qu’on les ait jamais revus. Hélène se souvient mieux de ses chiens que de ses enfants. »

 

 
Stéphane Hoffmann (Saint-Nazaire, 6 maart 1958)

 

De Italiaanse beeldhouwer, schilder, architect en dichter Michelangelo werd geboren op 6 maart 1475 in Caprese. Zie ook alle tags voor Michelangelo op dit blog.

 

Dante

WHAT should be said of him cannot be said;
By too great splendor is his name attended;
To blame is easier than those who him offended,
Than reach the faintest glory round him shed.
This man descended to the doomed and dead
For our instruction; then to God ascended;
Heaven opened wide to him its portals splendid,
Who from his country’s, closed against him, fled.
Ungrateful land! To its own prejudice
Nurse of his fortunes; and this showeth well
That the most perfect most of grief shall see.
Among a thousand proofs let one suffice,
That as his exile hath no parallel,
Ne’er walked the earth a greater man than he.

 
Vertaald door H.W. Longfellow

 

 
Michelangelo (6 maart 1475 – 18 februari 1564)
Dante, standbeeld in Florence

 

De Japanse schrijver Teru Miyamoto werd geboren op 6 maart 1947 in Kobe. Zie ook alle tags voor Tery Miyamoto op dit blog.

Uit: Kinshu: Autumn Brocade (Vertaald door Roger K Thomas)

“How can I begin to express my astonishment? You were not yet aware of me and were gazing at the scenery with your chin buried in the upturned collar of your coat. While you were absently looking out of the window, I kept staring at your face, never blinking once. I had got on the gondola to see the beautiful autumn leaves, but I didn’t give the trees a glance; I just fixed my eyes on the man in front of me. During those few minutes, the question kept racing through my mind whether or not this person could actually be Arima Yasuaki, my former husband. And if it was Arima Yasuaki, why was he riding this gondola on Mount Zaô in Yamagata? It wasn’t just my surprise at this incredible coincidence; your face looked totally different from the one that was etched in my memory. Ten years … I had been twenty-five years old then, and I’m thirty-five now, so you must be thirty-seven. Both of us have reached the stage when the effects of age begin to show on the face. Even so, the change in your appearance was severe, and I understood that you had definitely not had an easy time. Please don’t take offense, I myself don’t really understand why I’m writing a letter like this. I just want to put down my side of things-something I’ll probably never do again-and describe exactly how I feel. Yet, in spite of my writing to you like this, I still haven’t decided whether I’ll actually post my letter or not.”

 

 
Teru Miyamoto (Kobe, 6 maart 1947)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 6e maart ook mijn blog van 6 maart 2012 deel 2.