De Vlaamse dichter, essayist en columnist Geert Buelens werd geboren in Duffel op 5 februari 1971. Zie ook alle tags voor Geert Buelens op dit blog.
Einde van de horizon (Klassenstrijd)
En toen
in de winter van de schemering
werden we ingehaald door de geschiedenis
Het schuim ging plots rotten
het platte bleek in schuifjes
onderverdeeld en niet langer
stonden we naast elkaar
te blinken
Zo voelt het
pletten van de tijd
het rustig voortschokkelen
komt aan zijn eind
Al wat we zien
is ongewis
Landkaartverkleining (Systeemcrisis)
Je was er even uit
toen het land vervaarlijk ging
verzakken
Daar was bewust op aangestuurd, natuurlijk
we kennen wie daarop uitwas
allen liefhebbers van
de grootheid van ons volk
ook als het daarvoor
kleiner moet worden gemaakt
Nooit kreunde het onder de hitte
zelden leek het voldaan met zichzelf
een groot gevoel van gemis
ging ervan uit
door geen frituur op te vullen
door geen president te redden
door geen seismische schok te verschuiven
Geert Buelens (Duffel, 5 februari 1971)
De Amerikaanse schrijver William S. Burroughs werd geboren in Saint Louis (Missouri) op 5 februari 1914. Zie ook alle tags voor William S. Burroughs op dit blog.
Cold Lost Marbles
my ice skates on a wall
lustre of stumps washes his lavander horizon
he’s got a handsome face of a lousy kid
rooming-houses dirty fingers
whistled in the shadow
“Wait for me at the detour.”
river… snow… some one vague faded in a mirror
filigree of trade winds
clouds white as lace circling the pepper trees
the film is finished
memory died when their photos weather-worn points of
polluted water under the trees in the mist shadow of
boys by the daybreak in the peony fields cold lost
marbles in the room carnations three ampoules of
morphine little blue-eyes-twilight grins between his
legs yellow fingers blue stars erect boys of sleep
have frozen dreams for I am a teenager pass it on
flesh and bones withheld too long yes sir oui oui
Crapps’ last map… lake… a canoe… rose tornado in
the harvest brass echo tropical jeers from Panama
City night fences dead fingers you are in your own body
around and maybe a boy skin spreads to something
else on Long Island the dogs are quiet.
William S. Burroughs (5 februari 1914 – 2 augustus 1997)
Hier met Mick Jagger
De Vlaamse dichteres en schrijfster Ruth Lasters werd geboren in Antwerpen op 5 februari 1979. Zie ook alle tags voor Ruth Lasters op dit blog.
Karper
Dat niemand ooit de hele vorming van een ijsvlakte zag,
echt elke tel van hoe een vijver tot betreedbaarheid
stolt. Allicht is daar geen enkele totaalgetuige van, nu en
vroeger niet. Dat zekere raakpunt met
mensen uit eerdere tijden maakt hen plots nabij, alsof ze door
de troebele ijsspiegel naar mij kijken. Vooral in het midden
bij de vastgevroren karper in het wak als een tijdgat, waardoor zij
wel de troost lijken te seinen dat zij uitgerekend nu
met ongeveer evenveel ontbreken, aan de andere zijde zijn als wij
zenuwcellen hebben, als zit er in ons hoofd
van elk van wie hier is geweest
de felste sprankel.
Kralen
Cornflakesgeknisper: gefluister
van lichtjaren ver weerklinkend door
melk. Je armband die stukspringt. Kralen
tot stilstand op acht, vijf, vier centimeter
van de jam en nooit stel je de vraag hoe ze
ochtend na ochtend op exact dezelfde plaats
hoe dat in godsnaam. Je hoeft het je maar één keer
af te vragen en de dag begint, een andere, waar ik in
wakker word, de mogelijkheid tot jou voorgoed belet
de jam wegwerp
Ruth Lasters (Antwerpen, 5 februari 1979)
De Franse dichter en schrijver Charles-Marie-Georges Huysmans werd geboren op 5 februari 1848 in Parijs. Zie ook alle tags voor Joris-Karl Huysmans op dit blog.
Uit: À Rebours
« Là, en faisant saler l’eau de sa baignoire et en y mêlant, suivant la formule du Codex, du sulfate de soude, de l’hydrochlorate de magnésie et de chaux ; en tirant d’une boîte soigneusement fermée par un pas de vis, une pelote de ficelle ou un tout petit morceau de câble qu’on est allé exprès chercher dans l’une de ces grandes corderies dont les vastes magasins et les sous-sols soufflent des odeurs de marée et de port ; en aspirant ces parfums que doit conserver encore cette ficelle ou ce bout de câble ; en consultant une exacte photographie du casino et en lisant ardemment le guide Joanne décrivant les beautés dela plage où l’on veut être ; en se laissant enfin bercer par les vagues que soulève, dans la baignoire, le remous des bateaux-mouches rasant le ponton des bains ; en écoutant enfin les plaintes du vent engouffré sous les arches et le bruit sourd des omnibus roulant, à deux pas, au-dessus de vous, sur le pont Royal, l’illusion dela mer est indéniable, impérieuse, sûre.
Le tout est de savoir s’y prendre, de savoir concentrer son esprit sur un seul point, de savoir s’abstraire suffisamment pour amener l’hallucination et pouvoir substituer le rêve dela réalité àla réalité même.
Au reste, l’artifice paraissait à des Esseintes la marque distinctive du géniede l’homme.
Comme il le disait, la nature a fait son temps ; elle a définitivement lassé, par la dégoûtante uniformité de ses paysages et de ses ciels, I’attentive patience des raffinés. Au fond, quelle platitude de spécialiste confinée dans sa partie, quelle petitesse de boutiquière tenant tel article à l’exclusion de tout autre, quel monotone magasin de prairies et d’arbres, quelle banale agence de montagnes et de mers.
Il n’est, d’ailleurs, aucune de ses inventions réputée si subtile ou si grandiose que le génie humain ne puisse créer ; aucune forêt de Fontainebleau, aucun clair de lune que des décors inondés de jets électriques ne produisent ; aucune cascade que I’hydraulique n’imite à s’y méprendre aucun roc que le carton-pâte ne s’assimile ; aucune fleur que de spécieux taffetas et de délicats papiers peints n’égalent.“
Joris-Karl Huysmans (5 februari 1848 – 12 mei 1907)
Cover
De Hongaarse, Duitstalige, schrijfster en vertaalster Terézia Mora werd geboren op 5 februari 1971 in Sopron. Zie ook alle tags voor Terézia Mora op dit blog.
Uit: Day in Day Out (Vertaald door Michael Henry Heim)
« Height: approximately . . . (very tall). Weight: approximately . . . (very light). Arms, legs, torso, head: slender. Skin: white. Hair: black. Face: elongated. Cheeks: elongated. Eyes: small. Lachrymal sacs: incipient. Forehead: high. Hairline: heart-shaped. Eyebrow, left: drooping. Eyebrow, right: rising. A face that had grown increasingly asymmetrical with the years, the right side alert, the left side asleep. Not a bad-looking man. But good…that’s something else again. A number of older, healing wounds plus a half dozen fresh ones. Yet apart from all that:
Something is different now, thought his wife Mercedes when she was summoned to the hospital. Though maybe it’s just that I’m seeing him asleep for the first time.
Not quite, said the doctor. We’ve put him into an artificial coma. Until we know what’s happening with his brain.
And since it was classified as a violent crime…no one, no matter how skillful, could work himself into that position…they had been asking questions. When the last time was the wife had seen the husband.
Mercedes looked long and hard at the face.
I nearly said, Now that I think of it: never.
But instead she said, The last time was . . . It was at the divorce. “
Terézia Mora (Sopron, 5 februari 1971)
De Oostenrijkse schrijver Philip Weiss werd geboren op 5 februari 1982 in Wenen. Zie ook alle tags voor Philip Weiss op dit blog.
Uit: Blätterliebe
„Die Nachtschichtschwester überreichte dem Tagschichtarzt Kaffee und Lächeln, wandte sich um, wünschte gute Besserung, man weiß nicht ob an ihn gerichtet oder an mich. Sie schaute noch über die Schulter hinter sich und zwinkerte zu mir hin mit dem linken Auge, zwinkerte zu ihm hin mit dem rechten und verschwand. Der Arzt nippte an der Tasse und hierzu hob sich die Nasenspitze. Alter? fragte er dann mit hoher Stimme und ich sagte dreiunddreißig. Dreiunddreißig, sagte er und trat an mich heran. Er tastete, drückte und schüttelte dann den Kopf. Ich knöpfte das Sakko auf, knöpfte auch beinahe die Weste auf, doch der Arzt meinte, dass es so wohl gehe. Er tastete wieder, tastete an der Weste entlang, drückte in die Magengrube. Hier? fragte er und ich machte Laute. Aha, sagte der Arzt zufrieden und lächelte.
Sie können sich jetzt niederlegen, sagte er und ich legte mich auf die Krankenhausliege. Es werde wohl nichts allzu Bösartiges sein, ich könne also beruhigt sein, es werde eher kein Magengeschwür sein, ein Magendurchbruch sei unwahrscheinlich, sagte der Arzt und ich lag reglos auf der Krankenhausliege. Ein Herzinfarkt sei ausgeschlossen, es werde wohl tatsächlich der Magen sein, doch wohl eher kein Geschwür, so sagte er, er habe schon alles erlebt, und ich machte kaum hörbare Laute. Ich sei wohl – das sei das Wahrscheinlichste – sensibel, ich sei eben empfindlich, sagte der Arzt zu mir, ja, das müsse es wohl sein, ich sei sensibel, aber das sei gut, das müsse ich sein, das sei wichtig, wolle ich Künstler sein, das sei gut so und noch lange kein Magengeschwür. Der Arzt lachte. Ich solle also erst einmal beruhigt sein. Ich solle mich nicht weiter sorgen, auch wenn ich mich im Allgemeinen schnell sorge, wenn ich also eine sogenannte sensible Natur sei, was an sich ja gut sei, wolle ich Künstler sein, an dieser Stelle jedoch weniger, sagte der Arzt.“
Philip Weiss (Wenen, 5 februari 1982)
De Vlaamse dichter en schrijver Luc Indestege werd geboren in Zonhoven op 5 februari 1901. Zie ook alle tags voor Luc Indestege op dit blog.
Vers
Gij die mij in den wind en het water
met de liederen sust uit een voorbijen tijd,
talm nog een wijle, want vroeger of later
vindt gij mij tot de terugreis bereid.
Dan gaat de tocht door de scheemrige wolken,
hoog boven het water en den wind,
de droomen die onzen geest bevolken
zijn dof geworden en blind.
Maar het eeuwig lied blijve ik hooren
hoog boven de wolken en den wind,
tot ik u onvergeten, onverloren
in uw eeuwigen luister hervind.
Luc Indestege (5 februari 1901 – 11 juli 1974)
De Nederlandse dichter, schrijver en zanger Rikkert Zuiderveld werd geboren in Groningen op 5 februari 1947. Zie ook alle tags voor Rikket Zuiderveld op dit blog.
Dakloos dromen
Geef mij geen boom. Maar vlecht mij van de twijgen
een mandje. Geef mij prijs aan de rivier
en vaar mij naar een wereld, ver van hier,
een plek waar kou noch honger mij bedreigen.
Geef mij geen boom, maar zaag mij van de stam
een voerbak. Leg mij in het stro te rusten.
(Daar kwam een moeder die mijn voorhoofd kuste,
zo stil. Alsof ik net ter wereld kwam.)
Bouw mij een nest, een herberg, tederheid.
Verberg mij in de plooien van de tijd.
Zo zit ik maar een beetje weg te dromen
in mijn kartonnen schuilplaats op de stoep.
Totdat de wijzen uit het oosten komen
met witbrood en een beker erwtensoep.
Rikkert Zuiderveld (Groningen, 5 februari 1947)
Onafhankelijk van geboortedata
De Nederlandse dichter en schrijver Laurens Hoevenaren uit Brummen werd geboren in 1960. Zie ook alle tags voor Laurens Hoevenaren op dit blog.
Hoe ver is veilig hier vandaan?
De ijsvogel die dagelijks bij het ven
zich horen liet, was bij het eerst gerucht
van staal in blauw gevlogen,
ver voor kanon en lijkenlucht
en lang voordat wij onze vlucht
naar elders overwogen.
Was het voor vluchten niet te vroeg?
Op welk moment besluit je om te gaan,
hoe ver van vaders huis
moeten de bommen vallen?
We moesten gaan, er werd met scherp geschoten,
geen tijd voor koffers of voor eten.
We zeiden tot het jongste kind
dat het vakantie is en wie niet weg is wordt gezien
en baden dat hij alles zou vergeten
tot waar we veilig waren.
Hij zei: ‘Ze zien de vogels en de hemel niet
zolang ze helmen dragen.’
Na vele uren kon hij niet meer staan,
we droegen hem. Zijn laatste woorden:
‘Hoe ver is veilig hier vandaan?’
Laurens Hoevenaren (Brummen, 1960)
Zie voor nog meer schrijvers van de 5e februari ook mijn vorige blog van vandaag.