De Nederlandse dichter en schrijver Gerard Reve werd op 14 december 1923 in Amsterdam geboren. Zie ook alle tags voor Gerard Reve op dit blog.
Uit: Werther Nieland
“Op een woensdagmiddag in December, toen het donker weer was, probeerde ik een gootpijp aan de achterzijde van het huis los te wrikken; het lukte echter niet. Ik verbrijzelde toen met een hamer enige dunne takken van de ribesboom op een paaltje van de tuinheining. Het bleef donker weer.
Ik kon niets meer bedenken om te doen en begaf me naar Dirk Heuvelberg. (Deze had, zo ver als mijn herinnering reikte, naast ons gewoond. Hij kon, toen hij vier jaar oud was, nog niet praten; tot zijn derde jaar had hij op handen en voeten gelopen. Ook weet ik nog hoe hij, toen we klein waren, op gestrekte armen en benen op onze keukendeur kwam aanrennen: zijn komst kondigde hij door gegil aan. Als hij daartoe werd uitgenodigd, at hij paardevijgen van de straat. Later kon hij zich nog altijd snel op handen en voeten verplaatsen en hij sprak nog niet gemakkelijk. Hij vertelde graag, met zekere trots, dat zijn tong te lang was en te los op de riem zat: ter staving van deze bewering maakte hij er hevige knallen mee. Ook op die herfstmiddag, in de achterkamer van zijn huis, sprak hij nog steeds moeilijk en onduidelijk, met struikelende woordstoten. Hij was klein van stuk gebleven. Ik was toen elf jaren oud.)
Er was een geelachtig bleke jongen bij hem op bezoek, die ik niet kende. Hij stond voor het raam en begroette mij aarzelend en schuw. ‘Hij is Werther Nieland,’ zei Dirk. Ze waren van een meccanodoos een hijstoestel aan het bouwen, dat ze wilden laten aandrijven door een windmolentje, maar hier waren ze in het geheel nog niet aan begonnen.
‘Je kan beter eerst de molen maken,’ zei ik. ‘Dat is veel belangrijker. Als je weet hoeveel kracht daar in zit, kan je pas uitrekenen hoe je de hijs-kraan moet bouwen. En of je een groot of een klein wiel moet nemen. Je moet trouwens,’ vervolgde ik, ‘iemand kiezen die de baas bij het bouwen is. Dat kan het beste iemand zijn die bijvoorbeeld naast het huis van de molen woont of vlak erbij.’ Deze laatste zin sprak ik zacht uit, zodat ze hem niet konden verstaan. Er ontstond even een zwijgen, dat het kleine, donkere vertrek vulde.
(Het had donkerbruin behang, alle houtwerk was er donkergroen geverfd en er hingen terracotta gehaakte gordijnen.)”
Gerard Reve (14 december 1923 – 8 april 2006)
De Nederlandse dichter, schrijver en televisiemaker Boudewijn Maria Ignatius Büch werd geboren op 14 december 1948 in Den Haag. Zie ook alle tags voor Boudewijn Büch op dit blog.
Bibliomanie
Soms denk ik dat mijn huis
uit boeken is gebouwd
en staat als dwangbuis
om mij heen gestouwd
door die ene deur
ontvlucht ik deze stad
maar ruik op straat nog geur
van dat beduimelde bedrukte blad
ga gedreven binnen bij antiquaren,
dwaal langs banden in hoge kasten,
koop “onvindbaar” in “schone exemplaren”
om die thuis weer op te tasten
het is steeds verhuizing van de dood:
oud papier om afgereden lood
De dood
De dood verdient geen applaus.
Moord heeft geen recht op een bloemhulde.
Rouw moet niet begeleid worden door voetballiederen.
Dat vind ik en het zal wel een ouderwets standpunt zijn,
Want nu de dood van ons allemaal geworden is
en live op de televisie wordt uitgezonden,
is er geen plaats meer voor die verstilde woede van binnen.
De dood dient dood te blijven.
Stil, verdrietig en ongelooflijk doodstil.
Ik wil de vogels weer horen fluiten op de begraafplaats.
Ik wil het geknisper van boekettencellofaan,
het zingen van hitparadeliederen en het
scanderen van slogans niet meer horen.
Ik wil dat de dood terugkeert naar wat zij behoort te zijn:
gruwelijk, onbegrijpelijk en afschuwelijk.
Boudewijn Büch (14 december 1948 – 23 november 2002)
De Franse schrijver Hervé Guibert werd geboren op 14 december 1955 in Saint-Cloud. Zie ook alle tags voor Hervé Guibert op dit blog.
Uit: Mes parents
“Elle [Louise] me demande : “Tu aimes ta mère ?” Bien sûr je ne réponds pas. “Alors tu ne dois pas savoir, dit-elle, ta pauvre mère est si malade, je ne peux pas lui faire ça.” Je lui dis que l’imagination est toujours plus horrible que la vérité. “Alors imagine que ta mère est un démon, un vampire, un succube”, me dit-elle.
(…)
L’été 76 je passe un été terrible avec mes parents à Porquerolles : je suis atrocement amoureux de T. que j’ai connu six mois plus tôt et qui, après trois mois de relations ardentes, a décidé affectueusement mais fermement de les interrompre. Il m’écrit de temps en temps et les lettres que moi je lui écris deviennent si nombreuses et si torturées que je n’ai plus qu’à les faire passer sur un cahier. […] Le cahier aux lettres d’amour est devenu un livre édité par Régine Deforges : La Mort propagande.
(…)
Mes rapports avec mes parents se sont réduits à des formules d’attentions, de craintes, d’inquiétudes réciproques. Je suis d’une froideur extrême avec eux, ils n’osent même plus me poser de questions. Mais je pense : les laisser juste me voir, et toujours vivant, est le plus grand don – le seul – que je puisse leur faire.”
Hervé Guibert (14 december 1955 – 27 december 1991)
De Franse dichter en schrijver Paul Eluard werd geboren op 14 december 1895 in Saint Denis. Zie ook alle tags voor Paul Eluard op dit blog.
Facile
Tu te lèves l’eau se déplie
Tu te couches l’eau s’épanouit
Tu es l’eau détournée de ses abîmes
Tu es la terre qui prend racine
Et sur laquelle tout s’établit
Tu fais des bulles de silence dans le désert des bruits
Tu chantes des hymnes nocturnes sur les cordes de l’arc-en-ciel,
Tu es partout tu abolis toutes les routes
Tu sacrifies le temps
À l’éternelle jeunesse de la flamme exacte
Qui voile la nature en la reproduisant
Femme tu mets au monde un corps toujours pareil
Le tien
Tu es la ressemblance.
On ne peut me connaître
On ne peut me connaître
Mieux que tu me connais
Tes yeux dans lesquels nous dormons
Tous les deux
On fait à mes lumières d’homme
Un sort meilleur qu’aux nuits du monde.
Tes yeux dans lesquels je voyage
Ont donné aux gestes des routes
Un sens détaché de la terre
Dans tes yeux ceux qui nous révèlent
Notre solitude infinie
Ne sont plus ce qu’ils croyaient être
On ne peut te connaître
Mieux que je te connais.
Paul Eluard (14 december 1895 – 18 november 1952)
Portret door Philippe Tavera, z.j.
De Oostenrijks – Zwitserse dichteres en schrijfster Regina Ullmann werd op 14 december 1884 in St. Gallen geboren. Zie ook alle tags voor Regina Ullmann op dit blog.
Liebe
Wir haben nichts verloren,
wenn wir lieben
wie Blumen lieben
so im All
da, wo sie ist.
Sie blickt in uns
wie Himmel in die Blumen.
Und wir gleichen ihr.
Wie ferne Wiesen gleichen,
nirgends und überall.
Mit ihr sind Winde.
Und wenn sie schweigen
viele Tage lang,
so flattern goldne Hände
um die Blüten
und falten sich vor ihnen.
Nachtigall ist Liebe.
Und Stein bedeutet Liebe.
Und zöge sie dich
auf ihres Meeres Grund,
du liebtest dieses Meer
und suchtest in den Tiefen
die letzten Tiefen,
die sich in ihr gründen,
und blühtest auf
in ihr.
Regina Ullmann (14 december 1884 – 6 jannuari 1961)
Portret door Lou Albert-Lasard, z.j.
Zie voor nog meer schrijvers van de 14e december ook mijn vorige blog van vandaag.