De Vlaamse schrijver Hugo Claus werd in Brugge geboren op 5 april 1929. Zie ook alle tags voor Hugo Claus op dit blog.
Verdwaald liedje
De mens dat arme beest
hij is er en hij is er geweest
Hij rent door alle landen
tot hij geen asem heeft
En als hij neervalt is hij bang
en bidt en blaft en beeft
Daarom heeft hij de goden uitgevonden
daarom heeft hij torens opgericht
waar de goden mogen wonen
in een eeuwig licht
De mens dat arme beest
dat vraagt en vrijt en vreest
in de schaduw van de torens
En ik ben de kleine bruid
van het goede en het broze
Ik maai het onkuid
en ik maai de rozen
Ik hoor de mensen dromen
Amaai zijn dat seringen die ik ruik
of groeit het gras al op mijn buik?
En ik, godin van de nacht
omhels het jonge kind en de oude kraai
zeer zacht onder de torens
amaai amaai amaai.
Zomer
Ineens die drie maanden
met alleen maar droogte.
De cipressen met hun rosse borstels.
De witte schorpioen zonder venijn.
Een zomer van verbrand papier.
De natuur blijft snateren
terwijl ik rot.
Toen kwam jij
en sindsdien kom ik
handen en ogen tekort
met mijn mond vol tanden.
Een slakkenspoor
Een slakkenspoor. Meer is er niet om te vertellen
dan dat ik langs gekomen ben, een woensdag.
Je hoeft jezelf niet te vergeten,
men vergeet voor jou.
En toch: zo donker als het in mijn varens was,
zo wit als ik ooit de zee heb gezien,
zo laf als ik stierf en zo vaak
kan er niet een geweest zijn.
Zag je mij dan niet?
Wie hoest? Het is mijn keel, niets anders.
Echt niet. – Jou heb ik nooit gezien.
Hugo Claus (5 april 1929 – 19 maart 2008)
De Nederlandse dichteres Mieke van Zonneveld werd op 5 april 1989 geboren in Hilversum. Zie ook alle tags voor Mieke van Zonneveld op dit blog.
Een zoete ballingschap dus ik vergat dat ik op doorreis was
Een zoete ballingschap dus ik vergat dat ik op doorreis was
Voor zijn koele ogen weken de mijne uit naar beneden.
Een en dezelfde liefde steekt ons aan en brandt ons op.
En wie zichzelf wil redden, sterft van trots. Maar hij
was licht als pauwenveren, in zijn beide handen hield hij
tedere bedoelingen, waarmee hij mij bezeerde.
Wie offerhoogten maakt, stort vroeg of laat omlaag.
Harder dan de grond waaruit je op zou kunnen staan.
Hij kust mijn lippen, licht zijn hielen, kust me nog een keer.
Carina, Martiene, Serena, Delphine, ik tel ze maar niet meer.
God zij dank voor vrijheid, zegt hij, God zij dank voor wijn.
En ik bid om een ramp die hem deemoedig stemt. Wij zijn,
wankelend van de ene verdoving in de andere, vrij
als de vogels, nietwaar? Ooit spelde elke wolk een letter
van zijn naam. Nu donderen ze diepten die geen
mensenoor verstaat. Nu wil ik dat hij komt en gaat.
Mieke van Zonneveld (Hilversum, 5 april 1989)
De Engelse schrijver en dichter Algernon Charles Swinburne werd geboren op 5 april 1837 in Londen. Zie ook alle tags voor Algernon Swinburne op dit blog.
A Child’s Laughter
ALL the bells of heaven may ring,
All the birds of heaven may sing,
All the wells on earth may spring,
All the winds on earth may bring
All sweet sounds together—
Sweeter far than all things heard,
Hand of harper, tone of bird,
Sound of woods at sundawn stirred,
Welling water’s winsome word,
Wind in warm wan weather,
One thing yet there is, that none
Hearing ere its chime be done
Knows not well the sweetest one
Heard of man beneath the sun,
Hoped in heaven hereafter;
Soft and strong and loud and light,
Very sound of very light
Heard from morning’s rosiest height,
When the soul of all delight
Fills a child’s clear laughter.
Golden bells of welcome rolled
Never forth such notes, nor told
Hours so blithe in tones so bold,
As the radiant mouth of gold
Here that rings forth heaven.
If the golden-crested wren
Were a nightingale—why, then,
Something seen and heard of men
Might be half as sweet as when
Laughs a child of seven.
Algernon Swinburne (5 april 1837 – 10 april 1909)
De Servische dichter en schrijver Bora Ćosić werd geboren op 5 april 1932 in Zagreb. Zie ook alle tags voor Bora Ćosić op dit blog.
History of Europe
Young people in Belgrade
walk down the street push and shove
speak into the camera
disguised as my friends
from fifty years ago
why don’t I recognize them
maybe a too loose translation
of an earlier generation
the naked gist of a lost rhyme
seems so similar but isn’t
all nations in the same history
Lithuanians Czechs Croats
scattered through different cities
they built streets from memories
then squares like habits
where it broadens
all the twentieth century poets
work on the same poem
only a long one
then cut it apart
share it under many names
Vertaald door Ida Černe.
Bora Ćosić (Zagreb, 5 april 1932)
De Zwitserse schrijver Werner J. Egli werd geboren in Luzern op 5 april 1943. Zie ook alle tags voor Werner J. Egli op dit blog.
Uit: Aus den Augen, voll im Sinn
“Mein Herz blutete ein wenig für ihn, und fast wollte ich ihm hinterherlaufen und mich bei ihm entschuldigen, aber dann fiel mir der weise Spruch ein, dass man selbst im Alter nie ausgelernt hat. Ich strich mir ein Brötchen, schmierte Granatapfelmarmelade darauf und genoss die Aussicht aufs Meer und auf die vielen Menschen, die alle hier waren, um sich gemeinsam von den Strapazen gemeinsamer Alltage zu erholen.
Meine Mutter seufzte. Ich kannte dieses Geseufze. Nach meiner Mutter war wahrscheinlich die berühmte Brücke in Venedig benannt worden.
»Was gibt’s da zu seufzen?«, fragte ich scheinheilig.
»Nando«, sagte sie nur. Aber wie sie es sagte. Voller Sehnsucht und Schmalz. Hoppla, dachte ich, da sieht man mal wieder, dass ein Mensch ohne Träume einsam und verloren ist. Ich meine, von wegen der Liebe. Mein Vater und meine Mutter waren immerhin schon seit einer Ewigkeit beisammen. Tagein und tagaus. Und meistens auch die ganzen Nächte hindurch im gleichen Zimmer und Bett. Da kommen einem solche Nandos manchmal bestimmt gerade recht. Damit das Träumen nicht aufhört.
»Er wollte mit mir bumsen«, sagte ich und biss genüsslich ein Stück vom Brot. Dick mit Butter drauf und klebrig süßer Marmelade.
»Nina! Das sagt man nicht! In deinem Alter …«
In meinem Alter. Fast fünfzehn war ich damals und vielleicht etwas altmodisch, weil ich derart totalissimo in Philipp verknallt war, dass mich meine besten Freundinnen bemitleideten und hintenherum über mich redeten, als wäre ich reif für die Klapsmühle.“
Werner J. Egli (Luzern, 5 april 1943)
De Duitse dichter en schrijver Michael Georg Conrad werd geboren op 5 april 1846 in Gnodstadt. Zie ook alle tags voor Michael Georg Conrad op dit blog.
Donnerstag
Nimm bösen Alltag nicht zu ernst,
vom Sauertopf nichts Süßes lernst.
Die Donnerer und Spektakelmacher,
selbst Übermenschen, Pazifisten,
sie wollen dich nur überlisten
und treiben mit der Tugend Schacher.
Laß Laffen läffeln, Affen äffeln,
Hunde hündeln, Mond ankläffen –
halt fest am frommen Menschentum,
veracht gemeinen Tagesruhm,
zieh deines Wegs in Fried hienieden,
genieße, was dir Gott beschieden!
Freitag
“Den Christus ans Kreuz und Barnabeas frei!”
Denk’ nicht, daß die Geschichte erfunden sei.
“Sein Blut über uns und Kindeskind!”
Die Worte in der Schrift verbürgt uns sind.
Schauerlich wie Blut und Blutgeruch
wittert durch Völker und Zeiten Pharisäerfluch.
Freiheit für Schächer, Schieber und Schinder,
Kreuze für Gott und Gotteskinder:
Jenseits von Gut und jenseits von Bös!
Von Sünd und Lästerung, Herr, uns erlös!
Michael Georg Conrad (5 april 1846 – 20 december 1927)
Gnodstadt, Peter-und Paulskirche
De Brits-Canadees schrijver Arthur Hailey werd geboren in Luton, Bedfordshire, op 5 april 1920. Zie ook alle tags voor Arthur Hailey op dit blog.
Uit: Strong Medicine
“Money, though, had never been any kind of issue in their marriage. They had never had the slightest argument about it, and right from the beginning his wife had insisted that what they had, they had together. Their bank accounts were always joint, and though Andrew’s contribution nowadays was by far the smaller, neither bothered with comparative arithmetic. His thoughts drifted and they continued to hold hands as the 747 thrummed westward above the Atlantic far below. “Andrew,” his wife said, “you’re such a comfort. Always there. And always so strong.”
“That’s funny,” he replied.”Strong is what I was thinking about YOU.”
“There are different kinds of strength. And I need yours.”
The usual airline bustle was beginning, preparatory to service of their meal. Stowaway tables were being released, white linen and silverware appearing on them. After a while his wife said, “Whatever happens, I’m going to fight.”
“Haven’t you always?” She was thinking carefully, as usual.”Within the next few days I’ll choose a lawyer. It must be someone solid but not flamboyant. Too much showmanship would be a mistake.”
He squeezed her hand.”That’s my girl.”
She smiled back at him.”Will you sit beside me in court?” “Every day. Patients can fend for themselves until it’s done.”
“You’d never let that happen, but I would like you with me.”
“There are other doctors. Arrangements will be made.”
“Maybe,” his wife said, “maybe, with the right lawyer, we can pull off a miracle.”
Arthur Hailey (5 april 1920 – 24 november 2004)
De Italiaanse blijspeldichter Paolo Ferrari werd geboren op 5 april 1822 in Modena. Zie ook alle tags voor Paolo Ferrari op dit blog.
Uit: Goldoni e le sue sedici commedie nuove
« CORALLINA Vi ripeto, signor don Fulgenzio, che a Venezia questo si chiama far da mezzana, e che la cameriera di madama Goldoni non fa certe cose. (Fra sé) Non voglio impicci con questo sciocco.
DON FULGENZIO Ed io vi ripeto, Corallina mia, che la cosa è innocentissima. Via non mi fate perdere altro tempo inutilmente: io adesso dovrei essere allo studio: guai se il signor padre mi trovasse qui; sapete com’è: benché nato e rimasto sempre a Venezia non può scordarsi che suo padre era un nobile spagnuolo, e ha conservato tutta l’albagia e la severità de’ suoi antenati… com’egli dice…
CORALLINA Sí, e vorrebbe fare di voi un allievo degno di loro…
DON FULGENZIO Tenendomi con una severità che propriamente comincia a seccarmi.
CORALLINA Me ne accorgo. Ma che ha che fare tutto questo?…
DON FULGENZIO Ha che fare che a momenti il signor padre arriverà senza che io abbia potuto fare il fiocco, e ciò in grazia dei vostri pregiudizi. Un gran male a consegnare un libro alla vostra padrona! (Mostrando il libro) È un romanzo di gran voga, un romanzo inglese, Pamela, tradotto dal signor Zigo: di questo romanzo la signora Goldoni mostrò desiderio ieri sera quando fummo a trovarla il signor padre ed io… »
Paolo Ferrari (5 april 1822 – 9 maart 1889)
Buste in Palazzo di Brera, Milaan