De Zweedse dichter en schrijver Lars Gustafsson werd geboren in Västeras, op 17 mei 1936. Zie ook alle tags voor Lars Gustafsson op dit blog.
AUDIËNTIE BIJ DE MUZE
Ik droomde dat ik een land bezocht
zo jong dat het nog niet beslist had
over naam en vlag.
Buitengewoon eigenaardig was het gevoel;
ergens wist je niet waar je je bevond.
Een onbekende vrouw met donker haar
zeer duur gekleed, maar wel met smaak,
kwam aan mijn tafel zitten.
Zij bleek de Muze van de Poëzie te zijn.
Hoe hoffelijk, bescheiden in de omgang zij is
dacht ik.
Met iets van de perfekte hostess.
Geen flauw vermoeden dat een zo belangrijk iemand
of liever, personificatie…
Men beloofde mij dat de Republiek weldra een naam zou krijgen.
En een vlag.
Ik antwoordde: voor mij geen enkel punt…
SVEN DELBLANC (1931 – 1992)
Zovele boeken liet deze vriend,
die gisteren stierf, achter in mijn
boekenkast. Nu je het weet de bladzijden
droger tussen je vingers.
Deze en geen andere, Sven’s boeken.
Er zijn geen andere.
Niet in dit universum.
*
Vaak met vrolijke en ironische aansporingen
in de opdrachten
Alsof wij ooit betrokken waren
in een gemeenschappelijk jongensavontuur.
(Een schaatstocht met al teveel
wind en sneeuw:
‘Hou vol Lars, het is zo voorbij!’)
*
Midden in een vliegende sneeuwstorm
staat een oude torenklok,
bevolkt door slapende uilen en spinnen.
Ze ontwaken en roeren zich slaapdronken
iedere keer dat de traagste wijzer
verspringt, met een zware, duidelijke tik,
die door de koude storm van de tijd dringt.
Die zijn donkere hartslag is.
HET SONNET OVER BEGIN EN EINDE
Men kan welhaast overal beginnen.
Maar het begin duurt kort; wie vindt
het rijmwoord op ‘beginnen’? Zovele
woordjes lopen tussen de stenen door
waar men ook kijkt in dit heldere water. Maar oudst
en allerdiepst de steen die wij niet winnen.
Gedichten zijn als trappen. Stap voor stap. Achterhalen
wij ooit degene die wij volgen? Verlost
van menige valse hoop, verder dus,
steeds verder weg. Van het begin of van het eind?
Stap voor stap schrijdt het gedicht in jamben voort.
Alsof het nooit een ander oogmerk had. Sneller
stroomt het water dat door ondiepe bedding loopt.
Waarom hoopt men dan dat geen van beide aan zijn einde komt?
Vertaald door J. Bernlef
De Amerikaanse dichteres Adrienne Rich werd 16 mei 1929 geboren te Baltimore. Zie ook alle tags voor Adrienne Rich op dit blog.
Toekomstige immigranten Nota Bene
Toekomstige immigranten
Nota Bene
Je zult wel
door deze deur gaan
of je zult niet door deze deur gaan.
Als je er doorheen gaat
is er altijd het risico
dat je je naam zult herinneren.
Dingen zullen je tweemaal aankijken
en je moet terugkijken
en ze laten gebeuren.
Als je er niet doorheen gaat
is het mogelijk
waardig te leven
je opvattingen te behouden
je positie te handhaven
moedig te sterven
maar veel zal je verblinden,
veel zal je ontgaan,
tegen welke prijs wie weet?
De deur zelf
maakt geen beloften.
Het is slechts een deur.
Vertaald door Lieke Marsman
Zie voor nog meer schrijvers van de 17e mei ook mijn blog van 17 mei 2021 en eveneens mijn blog van 17 mei 2018 en ook mijn blog van 17 mei 2015 deel 2.