Louis-Ferdinand Céline, Jan Blokker, Niels ’t Hooft, Kaur Kender, Said, Adriaan Venema

 

De Franse schrijver Louis-Ferdinand Céline (pseudoniem van Louis Ferdinand Destouches) werd geboren in Courbevoie op 27 mei 1894. Zie ook mijn blog van 27 mei 2010 en eveneens alle tags voor Louis-Ferdinand Céline op dit blog.

 

Uit: Reise ans Ende der Nacht (Vertaald door Hinrich Schmidt-Henkel)

 

„Die Arbeiter konnten einen anwidern, wie sie sich über die Maschinen beugten, ängstlich bemüht, ihnen jeden nur denkbaren Gefallen zu tun, sie mit passenden Bolzen zu füttern, einem nach dem anderen, statt ein für alle Mal Schluß damit zu machen, mit diesem Ölgestank, diesem Qualm, der einem die Kehle hochsteigt, bis in die Ohren, und einem die Trommelfelle verbrennt. […] Man ergibt sich dem Lärm wie dem Krieg. […] Man muß das Leben draußen zunichte machen, es genauso in Stahl verwandeln, in etwas Nutzbares. […] Man muß einen Gegenstand draus machen, was Hartes, das ist die Vorschrift.

(…)

 

Die Sonnenuntergänge in dieser afrikanischen Hölle erwiesen sich als spektakulär. Beeindruckend. Tragisch jedes Mal, wie ein Riesengemetzel an der Sonne. Eine Mordsveranstaltung. Allerdings ein bißchen zu viel Bewunderung für einen einzelnen Menschen. Der Himmel vollführte eine Stunde lang Paraden, vom einen Ende zum anderen mit delirierendem Scharlachrot angeklatscht, dann platzte das Grün inmitten der Bäume los und stieg in zitternden Schlieren vom Boden bis zu den ersten Sternen hinauf. Danach eroberte Grau den gesamten Horizont, dann wieder Rot, aber jetzt war es müde, das Rot, und hielt sich nicht lang. So ging es zu Ende. Sämtliche Farben fielen in Fetzen wieder herab, ausgewaschen, auf den Wald, wie Flitterkram nach der hundertsten Vorstellung. Jeden Tag genau um sechs Uhr lief das so ab.“

 

 

Louis-Ferdinand Céline (27 mei 1894 – 1 juli 1961)

 

 

 

De Nederlandse schrijver, journalist en columnist Jan Blokker werd geboren in Amsterdam op 27 mei 1927. Zie ook mijn blog van 27 mei 2010 en eveneens alle tags voor Jan Blokker op dit blog.

 

Uit: Hans Righart (column)

 

„Huizinga moet zich in zijn graf hebben omgedraaid over de manier waarop Righart de popmuziek, de familie Doorsnee, en een ‘rookmagier’ –   stuk voor stuk uitingen van cultuurverval zou de oude Leidenaar hebben gezegd – als even belangrijke historiografische elementen gebruikte als de Korea-crisis, de bestedingsbeperking van het derde kabinet-Drees, of de opkomst van Nieuw Links. Dat was een definitieve breuk met een geschiedbeschouwing waarin maatschappelijke verschijnselen werden geduld of buitengesloten volgens een heel strikte en onverbiddelijke hiërarchie.

 Over hoe het de wetenschapper Righart in de toekomst zou zijn vergaan kunnen we alleen maar speculeren, zij het dat we van een voorgenomen volgende stap in ieder geval deels op de hoogte zijn. Eind vorig jaar verschenen als een uitgave van het Instituut Geschiedenis van de Utrechtse universiteit de ruwe, maar niet eens zo erg ruwe omtrekken van een boek waarmee Righart in de laatste fase van zijn leven bezig was. Het zou ‘De wereldwijde jaren zestig’  zijn gaan heten, en het zou een vergelijkende studie zijn geworden naar de betekenis van de jaren zestig in een aantal Europese landen én de Verenigde Staten. Twee collega’s bezorgden het halfklare manuscript tot een gedrukt boek.

De gezonde behoefte om ter vergelijking buiten de grenzen te kijken was er bij Righart van meet af aan: zijn proefschrift behandelde de katholieke verzuiling in Oostenrijk, Zwitserland, België en Nederland. Maar we hadden hem uit eigenbelang toch vooral als observator en criticus van de Nederlandse samenleving in de buurt willen houden met analyses zoals bij die gelegenheid in 1998 toen hij het neoliberalisme van de jaren negentig verweet dat het zich nu wel tegen de jaren zestig keerde, maar er het hedonisme en de permissiviteit graag van had overgenomen om er handel mee te drijven, waardoor bijvoorbeeld het ideaal van de sexuele revolutie eigendom werd van wat Righart in de desbetreffende lezing ‘het pooierdom van de vrije markt’ noemde.“

 

 

Jan Blokker (27 mei 1927 –  6 juli 2010)

 

 

 

De Nederlandse schrijver, journalist, blogger en gamedeskundige Niels ’t Hooft werd geboren in Leiderdorp op 27 mei 1980. Zie ook mijn blog van 27 mei 2009 en ook mijn blog van 27 mei 2010

 

Uit: Sneeuwdorp

 

„Dit is de winter. Er komt damp uit mijn mond als ik adem. De damp verdunt, vermengt zich met de onzichtbare lucht.

Een smeulend peukje. Teken van een echte, levende wereld. Ik kijk naar het perron, de tegels zijn vierkant. Mijn schoenen. Een veter-uiteinde dat loshangt. Dit is waar het allemaal begint.

Mensen vragen mij wel eens: ‘Kever, waar was je toen die Engelse prinses dood ging in haar auto, in een tunnel in Frankrijk?’

Ik zeg dan: ik speelde Super Mario 64, Tick Tock Clock, dat verticale veld waarin je tussen de tandwieltjes van een enorme klok omhoog moet klauteren. Geen gemakkelijk veld. Eentje waarop je dagen moet oefenen voordat je de top bereikt en de gouden ster krijgt waar het je allemaal om te doen was.

De datum: 31 augustus 1997. Ik was nog niet zo lang elf. Ik speelde voor het eerst van mijn leven een spel dat helemaal in 3D was uitgevoerd. Waarin je overal naartoe kunt lopen en alles kunt doen. Met een druk op de knop een achterwaartse salto maken. Op de hoofden van wandelende paddestoelen springen. Je kent dat wel.

Het was zomervakantie. Nog even en ik ging naar de middelbare school. Ik wapende mijzelf door Mario’s sprong te perfectioneren. Achter de tv had ik de touwtjes in handen. De paddestoelenwereld, die begreep ik volledig.“

 

 

Niels ’t Hooft (Leiderdorp, 27 mei 1980)

 

 

 

De Estse schrijver Kaur Kender werd geboren op 27 mei 1971 in Estland. Zie ook mijn blog van 27 mei 2009 en ook mijn blog van 27 mei 2010

 

Uit: Through Peaceful Eyes (Vertaald door Jurgen Kaljuvee)

 

„I first met her a year ago. Beautiful young Russian girl. But a little short. When I met her again, she finally had the exact right height. I asked, how come? She said: “I just turned 17 and I grew a little last year.” Good girl, I thought. Since she was even more beautiful and with the right height, I felt this irresistible desire to spend time with her. I called her the next day (one minute 4.50 Estonian crowns, I spoke 10. 45.00), she said yes. But we could meet only after two hours. I sat in my car (Mercedes, 250 000, on lease, monthly payment about 7000) and drove to the Stockmann department store. I bought Boss (1400) and Armani jeans (1800), two Gant shirts (1400 and 1100), two pairs of Lagerfeld socks (250), Armani underwear (900). Everything in less than 15 minutes. I had 1.45 left. From the ground floor I bought Paco Rabanne XS perfume. Large 100ml bottle (810). They gave me an XS sports bag with the bottle. I had 1.30 left. It will be a while, I knew. I went to an ATM and took out 5000. I drove to the verge of the Old Town. I bought three packs of Camel lights (a 18.50). Then I went to the strip bar on Müürivahe Street. I was the only guest. There were five girls. They danced with little intermissions. I looked at my watch (Rado 32 000). Because I wanted to give away all my money, I had to hurry up. I gave in 500 bills. Even during the first song when you actually do not have to give anything. The girls were looking at me. They suspected that I was a pervert. I ran out of the bar. My mobile phone (Ericsson t28s. 5100) rang. An old lover of mine called. She calls me herself nowadays.“

 


Kaur Kender (Estland, 27 mei 1971
)

 

 


De Duits-Iraanse dichter en schrijver
Said werd geboren op 27 mei 1947 in Teheran. Zie ook mijn blog van 27 mei 2009 en ook mijn blog van 27 mei 2010

 

 

für madame f.

eine vergessene haarsträhne
im waschbecken
gestern als du schliefst
krümmte sie sich um meinen finger
als hätte sie angst
die nacht alleine zu verbringen
ob sie heute noch an uns denkt?

 

 

Said (Teheran, 27 mei 1947) (Teheran, 27 mei 1947)

 

 

 

De Nederlandse journalist, schrijver en kunsthandelaar Adriaan Harrie Venema werd geboren in Heiloo op 27 mei 1941.  Zie ookmijn blog van 27 mei 2007 en ook mijn blog van 27 mei 2009 en ook mijn blog van 27 mei 2010

 

Uit: Schrijvers, uitgevers en hun collaboratie. Deel I.5

 

„Niet lang daarna vergrepen de nationaal-socialisten zich opnieuwaan het werk van Henriëtte Roland Holst. Ditmaal ging het om het gedicht dat begon met de regel ‘Nu kwam de winter met zijn stille luimen’. Het was oorspronkelijk verschenen in de bundel De nieuwe geboort uit 1902. In latere drukken wijzigde Roland Holst het gedicht. De derde en vierde druk verschenen respectievelijk in 1913 en 1918. Deze versie annexeerden de nationaal-socialisten, zodat we in het Midwinterboek 1943, uitgegeven bij Uitgeverij Storm, de regels kunnen lezen:

 

Nu kwam de winter met zijn stille luimen

zooals hij in het Hollandsch laagland keert,

als de herfstwinden het gebied ontruimen:

hij laat het groen der weiden ongedeerd,

 

hij stort uit vlakke heemle’ als uit een zeef

daglang de helderkleine dropp’len

wier zacht geruisch en regelmatig tokk’len

al de stem is van het natuur-geleef.

 

Nu gaan de deuren dicht en wij vereenen

door onze zinnen ons niet meer met haar

en beseffen zuiver dit vreemde eene:

er is iets eeuwigs tusschen ons en haar.

 

Wat trok de nationaal-socialisten in dit gedicht aan om het te plaatsen in een bloemlezing, notabene door Reichsführer ss Heinrich Himmler ingeleid? Spoor heeft een antwoord: ‘In deze eerste twee katrijnen zou een nationaal-socialist de pool nationalisme van het nationaal-socialisme hebben kunnen herkennen, hoewel de Nederlandse ss dit nationale in een Groot-Germaans perspectief zag. In het laatste kwatrijn, met de slotregel “er is iets eeuwigs tusschen ons en haar”, is er sprake van een mystieke band met de natuur. Dit leverde een bruikbaar aanknopingspunt voor de vage ss-ideologie op.’

 

 


Adriaan Venema
(27 mei 1941 – 31 oktober 1993)



Zie voor nog meer schrijvers van de 27e mei ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.