Marguerite Yourcenar, Ulf Stolterfoht, Gwen Harwood, Gerald Bisinger, Andre Rudolph, Levin Westermann, Sina Klein, Michael Basse

De Belgisch-Amerikaanse, Franstalige schrijfster Marguerite Yourcenar werd geboren in Brussel op 8 juni 1903. Zie ook mijn blog van 8 juni 2008 en ook mijn blog van 8 juni 2007 en ook mijn blog van 6 april 2006 en ook mijn blog van 8 juni 2009.

Uit: Mémoires d’Hadrien

La méditation de la mort n’apprend pas à mourir; elle ne rend pas la sortie plus facile, mais la facilité n’est plus ce que je recherche. Petite figure boudeuse et volontaire, ton sacrifice n’aura pas enrichi ma vie, mais ma mort. Son approche rétablit entre nous une sorte d’étroite complicité: les vivants qui m’entourent, les serviteurs dévoués, parfois importuns, ne sauront jamais à quel point le monde ne nous intéresse plus. Je pense avec dégoût aux noirs symboles des tombes égyptiennes: le sec scarabée, la momie rigide, la grenouille des parturitions éternelles. À en croire les prêtres, je t’ai laissé à cet endroit où les éléments d’un être se déchirent comme un vêtement usé sur lequel on tire, à ce carrefour sinistre entre ce qui existe éternellement, ce qui fut, et ce qui sera. Il se peut après tout que ces gens-là aient raison, et que la mort soit faite de la même matière fuyante et confuse que la vie. Mais toutes les théories de l’immortalité m’inspirent de la méfiance; le système des rétributions et des peines laisse froid un juge averti de la difficulté de juger. D’autre part, il m’arrive aussi de trouver trop simple la solution contraire, le néant propre, le vide creux où sonne le rire d’Épicure. J’observe ma fin: cette série d’expérimentations faites sur moi-même continue la longue étude commencée dans la clinique de Satyrus. Jusqu’à présent, les modifications sont aussi extérieures que celles que le temps et les intempéries font subir à un monument dont ils n’altèrent ni la matière, ni l’architecture: je crois parfois apercevoir et toucher à travers les crevasses le soubassement indestructible, le tuf éternel. À première vue, l’enfant robuste des jardins d’Espagne, l’officier ambitieux rentrant sous sa tente en secouant de ses épaules des flocons de neige semblent aussi anéantis que je le serai quand j’aurai passé par le bûcher; mais ils sont là; j’en suis inséparable. L’homme qui hurlait sur la poitrine d’un mort continue à gémir dans un coin de moi-même, en dépit du calme plus ou moins qu’humain auquel je participe déjà; le voyageur enfermé dans le malade à jamais sédentaire s’intéresse à la mort parce qu’elle représente un départ. Cette force qui fut moi semble encore capable d’instrumenter plusieurs autres vies, de soulever des mondes. Si quelques siècles venaient par miracle s’ajouter au peu de jours qui me restent, je referais les mêmes Olympes et les mêmes Enfers. Une pareille constatation est un excellent argument en faveur de l’utilité de la mort, mais elle m’inspire en même temps des doutes à sa totale efficacité.”

MargueriteYourcenar
Marguerite Yourcenar (8 juni 1903 – 17 december 1987)
Portret door Nicole Lavallée

 

De Duitse dichter, schrijver en vertaler Ulf Stolterfoht werd geboren op 8 juni 1963 in Stuttgart. Zie ook mijn blog van 8 juni 2009.

doch klamen jahre des fants

doch klamen jahre des fants. in dolsten
kletter in biel. anrainer immer die
mang: probalk-fahrung mitten gezaust.
lebso. tegel. veitsdienst. nachts denk-

lich bei doc (paar für wien darwesen /
war glut). hangüber tieft schriftig holz
zu litauen. scholz zwar him krim. ja
der rar staturen knabe nixt balder ab.

es klam. klemmen mußte. kaum ioden als
schmalztopf der base: mangel. sprei-
ten gelenke: die fittich. trocksauer.
nagen der zeigenen pfote. den schweiß

gesalzt. die wunde wackelt. hand hinein.
was knauserst bist tu fistel du es. doch
klamen gebannte des krauts übern schlern.
kaschmir den triefen unseelen das ohr.

 

das punktuelle zünden der welt

das punktuelle zünden der welt «hängt alles
wie an lunten» / brennt dementsprechend ab:
beziehung sprengmeister zu detonat bei soge-
nanntem bombenwetter sollt ihr den dichter

kennenlernen / die ganze wucht des bergschuhs
fühlen: er setzt statt spürest merkest. du denk-
bar vag surrogat – kaum schwund! ach sprache /
das gefühl im mund: lyrik jahrelang mit einem

unaufgeräumten kulturbeutel verwechselt zu haben.
schlägt ein wie eine jambe: schwulst pop und neue
sachlichkeit – ganz sacht hat es gekracht. wo jetzt
im saal die lücke klafft saß vormals was wie

hörerschaft. tatsächlich aber dürfte dieses hei-
sere wegkauen der sätze nur einer eingeschwornen
klientel ans herz gewachsen sein. selbst die war
nicht zu halten. dann also auf autismus schalten.

ich ist wieder wer – das urgemütliche drüsen-
idyll. wo etwas anders ausgedrückt: allein das
ungeschriebne glückt / sogar das abgetriebne
schmückt. zufrieden lehnt man sich zurück. welt

findet zwischen ohren statt. der rest sei: schweigen
schmunzeln schädel öffnen um so – von jeder andern
pflicht befreit – synapsenzuwachs zu betrachten.
dann küß die hand und glückhaftes umnachten

UlfStolterfoht

Ulf Stolterfoht (Stuttgart, 8 juni 1963)

 

De Australische dichteres en librettiste Gwen Harwood werd geboren op 8 juni 1920 in Taringa, Queensland. Zie ook mijn blog van 8 juni 2009.

Anniversary

So the light falls, and so it fell
on branched leaved with flocking birds.
Loght stole a citys weight to swell
the coloured lofe of stone. Your words
hung weightless in my ear: Remember me.

All words except those words were drowned
in the fresh babbling rush of spring.
In summer’s dream-filled light one sound
echoed through all the whispering
galleries of green: Remember me.

Rods of light point home the flocking
starlings to wintry trees, and turn
stone into golden ochre, locking
the orbit of my pain. I learn
the weight of light and stone. Remember me.

Harwood

Gwen Harwood (8 juni 1920 –  5 december 1995)

 

De Oostenrijkse dichter en vertaler Gerald Bisinger werd geboren op 8 juni 1936 in Wenen. Zie ook mijn blog van 8 juni 2006 en ook mijn blog van 8 juni 2007 en ook mijn blog van 8 juni 2008 en ook mijn blog van 8 juni 2009.

Jetzt etwas zu sagen

In einem Gasthausvorgarten sitz
ich an der Vorgartenstraße ein
wenig sonnenbestrahlt soeben hab
einen Blick ich auf die Donau ge-
worfen in der Ferne auch auf den
Leopoldsberg was will ich heute
am Ersten des Mai was nicht hab
schon ich geschrieben ich aß Pa-
latschinken mit Marmelade (sie aus
Marillen) gut bin ich ausgeschissen
und genieße den Zustand trink Rot-
wein trink Sodawasser von Oregano
den Geruch in der Nase und mehr
noch von Knoblauch schreib ich an
diesem Gedicht verspüre den Wunsch
nicht donauabwärts demnächst zu
verreisen altere so vor mich hin
und habe niemand jetzt etwas zu sagen

bi
Gerald Bisinger (8 juni 1936 – 22 februari 1999)

 

Onafhankelijk van geboortedata:

De Duitse dichter Andre Rudolph werd geboren in Warschau in 1975 en groeide op in Leipzig. Zie ook mijn blog van 8 juni 2009.

sonne über platons haus, wo es
lange still ist, bis eine von den hohlen

nachmittagsstunden plötzlich auf-
platzt. sonne, wie nektar. kinder

kommen. kinder, duftende, wie
eine frisch verbundene wunde. die

papas tasche tragen (stolz).
kinder aus messing, die klinken.

kaum schriftverkehr. platon legt
das ganze haus mit fliesen aus. stille

in den fugen um papas sätze.
kein schatten erhebt sich. kinder

wie lampen, in eine probefassung
geschraubt. sie leuchten
platons nächte

rudolph

Andre Rudolph (Warschau, 1975)

 

De Duitse dichter Levin Westermann werd in 1980 in Meerbusch, Nordrhein-Westfalen, geboren. Hij studeerde filosofie en sociologie in Frankfurt am Main. Sinds 2009 studeert hij aan het Zwitserse Literatur­institut in Biel/Bienne. Hij publiceerde in diverse tijdschriften.

wie ein fresko, das vom rand her eitert,
sagst du. drei mal drei entsprechungen entfernt,
auf dem grund des sees. wir schalten um auf kiemenatmung.
somnambulismus from this point forward. zunehmender druck,
bei abnehmender sicht. die welt wird immer kleinerkleiner.
das schroffe antlitz eines quastenflossers, hängende gärten,
triefend vor nass. stille, oder: die abwesenheit von lauten,
sagst du.

westermann

Levin Westermann (Meerbusch, 1980)

 

De Duitse dichteres Sina Klein werd geboren in 1983 in Düsseldorf. In dezelfde plaats studeert zij sinds 2003 romanistiek, anglistiek, germanistiek en vertaalwetenschappen. Sinds 2006 is zij werkzaam op het gebied van de Franse taalwetenschap.

Der Kaffee ist definierbar

Sonne schlitzt mir ihren Gruß in die Pupille,
lichte Krallen treffen mich verschmitzt
auf der Caféterrasse – sitze ich,
dämmernd im Aufgang, alleine-still.

Ich rühre mit zwei baren Fingern
in der braunen Brühe rum: Kaffee,
kalt ist mir, von innen bin ich schnee-
erfüllt und grau noch von der letzten Dunkelheit.

Lieder kippe ich aus Zuckerkorn
in meine soupe à la tristesse.
Am Sumpf aus allen Farben
nippe ich und bade lippenlang
am lauen Ufer dieser Tasse.

Muss lächeln: bin ein schiefer Ton
in einem Zwischenraumkonzert,
kein Paukenschlag, nur fehlplatziert,
nur definiert in Abgrenzung zu Passendem –
Kaffee, sehr bitter an diesem Mittagmorgen:

im Zenit jetzt brüllt das Sonnentier mit mir
ein Ensemble aus garen Paraphonien.

sinaklein

Sina Klein (Düsseldorf, 1983)

 

De Duitse dichter, schrijver en vertaler Michael Basse werd geboren in 1957 in Bad-Salzuflen / Nordrhein-Westfalen. Hij studeerde filosofie, psychologie en germanistiek in Regensburg en München, waarhij sinds 1984 woont. Sinds 1993 is hij werkzaam bij de redactie cultuurkritiek van de Bayerische Rundfunk. Hij schreef talrijke radioessays en schrijversportretten. Daarnaast vertaalde hij gedichten van o.a.  Blaga Dimitrova, Ljubomir Nikolov, Boiko Lambovski (Bulgaars), Anise Koltz, Jean Portante (Frans) und John F. Deane (Engels)

Körperexzesse

Dumm über körperexzesse zu schreiben
dafür gibts pasolinifilme
dafür gibt es fassbinderfilme
unsre körper bleiben tabu

andre stellen sie aus
muskeln glatzen waschbrettbäuche
meist labile drüsenfunktionen
immer prekärere bulletins

die wundmale nehmen zu
auf allen kanälen in jedem format
wer sie nicht zeigt wird nicht geheilt
geht zu wie auf nem beichtebasar

wir sehen nicht hin
wir hören nicht zu
wir stellen nicht aus
unsre körper bleiben tabu

Basse

Michael Basse (Bad-Salzuflen, 1957)