De Amerikaanse schrijver Neal Cassady werd geboren op 8 februari 1926 in Salt Lake City. Zie ook mijn blog van 8 februari 2007 en ook mijn blog van 8 februari 2008 en ook mijn blog van 8 februari 2009.
Uit: Grace Beats Karma: Letters from Prison. 1958-1960 (Neal Cassady)
„10/31/1958
Dearest daft dove deliberately doubling deft devotion despite despair dripping dumbly down delicately dim decolletage deserving diametrically different dissectional dressing—drenched daily in daddy’s deepest dedication—to you, Lady of the Gardenias, Carolyn, wife dearest; Just as little as did the Druids in Gaul 22 Centuries ago suspect their annual late autumn blood & harvest gleaning sacrifice to Shaiman, God of the Dead, would eventually degenerate into tonites small fry trick or treating hollow culmination, did, I’ll wager, you guess when writing it that “Hallelujah, the Pope is dead” would nigh make you a byword here synonymous to the opposite of your true character by exciting, without excepting P. Donovan’s two negro friends, every convict who saw it to comment in admiration as misunderstood as it was genuine, “Jeez, what a tough (means great) broad”, “Man,what a swingin’ chick ya got”, & the topper, from an older felon absolutely bugeyed in disbelief, “Where’s she doin’ time?” Anyway, I, not having fully forgotten Cayce, knew how you meant that already almost classic final line—say, just this second, as I wrote “classic”, a faint recollection struck of some famous Prince or King in history dashing into the castle’s great hall proclaiming “Hallelujah, the Pope is dead”; no doubt the “cons”, you & I were all standing there thunderstricken—& was altogether proud of your performance, so amusingly mistaken by them, still it is true, as my initial letter this month stated, that I did feel a foolish twinge at Pius XII’s passing, somewhat, perhaps, because of two detailed biographies I read, but mostly, due, I think, to heightened sensitivity toward anything familiar that jailing always produces in one, because my priest Godfather had talked with him 3 times rather recently & this closeness by proxy had somehow helped impress on me his true saintliness—of course, at 82 practically anyone can assume that aura, note Churchill, now 84, or Elinor, 76.“
Neal Cassady (8 februari 1926 – 4 februari 1968)
De Amerikaanse dichteres en schrijfster Elizabeth Bishop werd geboren op 8 februari 1911 in Worcester, Massachusetts. Zie ook mijn blog van 8 februari 2008 en ook mijn blog van 8 februari 2009.
A Miracle for Breakfast
At six o’clock we were waiting for coffee,
waiting for coffee and the charitable crumb
that was going to be served from a certain balcony
–like kings of old, or like a miracle.
It was still dark. One foot of the sun
steadied itself on a long ripple in the river.
The first ferry of the day had just crossed the river.
It was so cold we hoped that the coffee
would be very hot, seeing that the sun
was not going to warm us; and that the crumb
would be a loaf each, buttered, by a miracle.
At seven a man stepped out on the balcony.
He stood for a minute alone on the balcony
looking over our heads toward the river.
A servant handed him the makings of a miracle,
consisting of one lone cup of coffee
and one roll, which he proceeded to crumb,
his head, so to speak, in the clouds–along with the sun.
Was the man crazy? What under the sun
was he trying to do, up there on his balcony!
Each man received one rather hard crumb,
which some flicked scornfully into the river,
and, in a cup, one drop of the coffee.
Some of us stood around, waiting for the miracle.
I can tell what I saw next; it was not a miracle.
A beautiful villa stood in the sun
and from its doors came the smell of hot coffee.
In front, a baroque white plaster balcony
added by birds, who nest along the river,
–I saw it with one eye close to the crumb–
and galleries and marble chambers. My crumb
my mansion, made for me by a miracle,
through ages, by insects, birds, and the river
working the stone. Every day, in the sun,
at breakfast time I sit on my balcony
with my feet up, and drink gallons of coffee.
We licked up the crumb and swallowed the coffee.
A window across the river caught the sun
as if the miracle were working, on the wrong balcony.
Elizabeth Bishop (8 februari 1911 – 6 oktober 1979)
De Nederlandse dichter, songwriter en musicus Robin Block werd geboren op 8 februari 1980 in Heemskerk. Zie ook mijn blog van 8 februari 2007 en mijn blog van 30 maart 2006 en ook mijn blog van 8 februari 2008 en ook mijn blog van 8 februari 2009.
One Night Ouija
laat dat glas staan, tel de ledematen
wat blijft…dat wat het zwijgen niet kapot krijgt…denk aan het geweld waarmee de grond moest wijken…scherven van ont-innering…adem die verstomde in een grotere storm…
droomwaker…fiebertraumatisch… storyboard in polaroid…letter die haar naam verbasterde…stotterende mond was ik, geboren uit de handgebaren…
haar lichaam vroeg om warmte…hoe ze het ook weigerde, wijkend voor de vingertoppen…wie kan die naaktheid wel verdragen…aanraking maakt zwak en wat breekbaar is verweert zich slecht…
stampte wildwiekend de lakens uiteen
de zoektocht van verbaasde ogen
boven alle stemmen uit
heb ik haar opgetild
de hals gekust
een lied lang vastgehouden
ze zong voorzichtig in de hoorn…zweerde dat ik niet meer luisterde…bedekte een orgaan waarvan ze het bestaan herinnerde…
ik lag schokkend hoofd in randslaap…trilling van de halfgeleiders…
leden strak ineengeregen…
vanmorgen werd ik wakker met haar adem in mijn oor en
spelde zuiver op de tast haar naam uit
Robin Block (Heemskerk, 8 februari 1980)
De Duitse schrijfster en dichteres Eva Strittmatter werd als Eva Braun geboren op 8 februari 1930 in Neuruppin. Zie ook mijn blog van 8 februari 2007 en ook mijn blog van 8 februari 2008 en ook mijn blog van 8 februari 2009.
Beichte
Immer die gleiche Rose.
Immer das gleiche Gesicht.
Unter wechselndem Monde.
Unter wechselndem Licht.
—
Immer die gleiche Tollheit.
Immer der gleiche Traum.
Immer noch keine Weisheit.
Immer noch nicht: wie ein Baum.
Freiheit
Ich kann dich lieben oder hassen-
ganz wie du willst. (Kann dich auch lassen.)
Und du kannst schweigen oder sprechen.
Ganz wie du willst. Daran zerbrechen
werd ich nicht mehr. (Ich kann auch gehn.)
Ganz wie ich will, wird es geschehen.
Eva Strittmatter (Neuruppin, 8 februari 1930)
De Oostenrijkse schrijver Gert Jonke werd geboren op 8 februari 1946 in Klagenfurt. Zie ook mijn blog van 8 februari 2007 en ook mijn blog van 8 februari 2008 en ook mijn blog van 8 februari 2009.
Uit: Der ferne Klang
„Vorhin haben auf einmal sämtliche Schornsteine des Hauses dort weiter vorne eine ergreifende M
usik zu blasen begonnen, und zwar zunächst in vereinzelt ganz tiefen aus den Rauchfängen hervorgekeucht ungeordnet aus allen Kaminen durcheinander hervorbrechend heftig auch spuckend manchmal durchaus ebenso leicht rülpsähnlich kräftig hinweggepreßten Gebläsestößen, waren aber erstaunlich bald schon nach und nach zum Anfang einer ganz diszipliniert dunkel herbeiposaunten Fanfare versammelt, durchaus auch trauermarschmäßig fehlerfrei fast einstimmig geordnet gewesen, ganz so, als hätten sich sämtliche Baßtubaspieler und Kontrafagottisten unserer Stadt und der sie umliegenden Landstriche im Dachstuhl dieses einen Gebäudes verborgen, vielleicht zu einer geheim zusammengekommenen ausnehmend mysteriösen Kontrabaßbläserversammlung, deren vorbildlich gemeinsames Musizieren durch die Schornsteinrohre aus dem Dachboden aus allen Schloten noch sehr lange in die Ebene hinausgeblasen worden ist.
Als du dann dem Gebäude immer näher gekommen warst, ist es dir aber nach und nach immer deutlicher als ein in dem vom Sommer geschmolzen zerflossenen Horizont herumschwimmendes Ozeanschiff erschienen, dessen Nebelhörner dich aus so weiter Ferne schon deine nun endliche Rückkehr zu dir herüber entgegen freundlich willkommenheißend herbeigrüßten.“
Gert Jonke (8 februari 1946 – 4 januari 2009)
Zie voor nog meer schrijvers van de 8e februari ook mijn vorige blog van vandaag.