Simon Vinkenoog, Steffen Popp, Alicia Steimberg, Jevgeni Jevtoesjenko

De Nederlandse dichter en schrijver Simon Vinkenoog werd op 18 juli 1928 in Amsterdam geboren. Zie ook mijn blog van 18 juli 2007 en eveneens mijn blog van 18 juli 2008 en ook mijn blog van 12 juli 2009 en ook mijn blog van 18 juli 2009.

 

Ver als de horizon ben je

ver als de horizon ben je
in de glazen kist van het weer geborgen
beukend op de blikken deksels
van het najaar
ik zie de bliksem langs je lichaam trillen
en de regen loopt onrustig door je ogen

ik kan de afstand die mij van je scheidt
in lichtjaren tellen
en in de meter van het geluid
zoemen de seconden

mijn handen opnieuw in gebruik gesteld
sluiten het onweer in je borsten buiten

alleen de regen is thuis
op de platte daken van de nachten
zonder duizelingen

 

Het spiegelend evenbeeld

Wat is leven? Ogen die elkaar niet zien,
hout op hout de woede van het lichaam,
draaiend in het cirucusspel van heden.

Het is een straatnaam aan een huis,
de ogen rode tekens aan een voorhoofd,
terend op de gedachte aan gisteren:

‘Ik loop in zoveel duisternis
dat ik blind ben van vragen.
’s Nachts de koele mist van de liefde
bij dag de godsdienst van het ademhalen’.

Terend op een wanhoop die morgen is:
alleen met anderen die alleen zijn,
samen met de eigen stem, die niet klinkt
in een wankel en vermoeid bestaan
waar geen geluid meer doordringt.

En ik die dit leven niet ken
ik, een toerist in eigen land,
vreemde voeding in mijn cellen,
vreemde rook in mijn mond.

Ik loop langs alle wegen die mij dragen
en vraag, maar kan niet meer vragen,
Geef mij het einde, zodat ik mijzelf herken.

Simon Vinkenoog (18 juli 1928 – 12 juli 2009)

 

De Duitse dichter en schrijver Steffen Popp werd geboren op 18 juli 1978 in Greifswald.

 

Diese Erinnerung endet am Meer

Du gehst im Salz spazieren, Seewind, Seeelefanten
später vergaß ich die geheimen Namen der Brandung
– dein Tasten im Sand, gestorbenes Holz
was immer das Meer auswirft unter Witterungen
du bist hier nicht einfach ein Freund
eine Erinnerung aus meinem goldenen Album.

Was aus den Händen fällt wird den Strand bilden
Bewegungen verblassen, Gesten zerfließen im Dunkel
– Nacht öffnet noch einmal den Kosmos
die Sterne sind Kunstlicht, aber sie legen noch einmal
Blickachsen in deinen Kopf, der nicht da ist.

Du gehst davon mit seltenen Pflanzen, Steinen
führst die Schildkröte fort an einem blauen Faden
– ich kann nicht erkennen, ist es die Welt
in ihrem Sinken, die dieses Garn aus meiner Haut zieht
oder nur ein verlorener Dämon
ein Plastikreptil aus den Jahren der Kindheit.

Steffen Popp (Greifswald, 18 juli 1978)

 

De Argentijnse schrijfster en vertaalster Alicia Steimberg werd geboren op 18 juli 1933 in Buenos Aires. Zie ook mijn blog van 18 juli 2009.

 

Uit: La loca 101 (Vertaald door Phyllis Silverstein)

„I had a dog named Canela, but she died.

No. She didn’t really die. She went to live out on the island of Tigre, because the Elders of the Co-op Association don’t allow dogs in this building. “Look, I had a poodle,” one of the old men informed me. “I had a poodle” (as though by being a poodle he was somehow more dog than Canela–the most you can say about her is that she’s smart, black, and not very well trained) “and I had to kill him.” Another of the Association’s seniors, listening to all this, nodded his head in agreement. If the rules say “no dogs in the building,” you grab your dog, kill him, and that’s that.

Fortunately, Lisanti lives on Tigre. Really lives there. He’s no weekend tourist. He has that frame house with the roses, the wisteria, the oranges, the long-haired tabby cats dropping off grapevines and onto platters of food, the mosquito invasion at sundown, and the periodic floods. When the river is full, he also has the the moon in the water.

I’m not going to talk about the ferns, the camellias, the wild strawberries, because then I’d never finish. I am going to talk about Lisanti though, and why we’re lucky that he lives on Tigre. Lisanti is a gaucho queen. When he speaks you hear a blend of cowboy and senorita. He’s friends with all the fags who spend their weekends in the house next door to ours, right between ours and Lisanti’s. Their place is just adorable.“

 


Alicia Steimberg (Buenos Aires, 18 juli 1933)

 

De Russische dichter Jevgeny Jevtoesjenko werd geboren in Zima in Irkutsk op 18 juli 1933. Zie ook mijn blog van 18 juli 2007 en ook mijn blog van 18 juli 2008 en ook mijn blog van 18 juli 2009.

 

Being Late

Something dangerous is beginning:

I am coming late to my own self.

I made an appointment with my thoughts-

the thoughts were snatched from me.

I made an appointment with Faulkner-

but they made me go to a banquet.

I made an appointment with history,

but a grass-widow dragged me into bed.

Worse than barbed wire

are birthday parties, mine and others’,

and roasted suckling pigs hold me

like a sprig of parsley between their teeth!

Led away for good

to a life absolutely not my own,

everything that I eat, eats me,

everything that I drink, drinks me.

I made an appointment with myself,

but they invite me to feast on my own spareribs.

I am garlanded from all sides

not by strings of bagels, but by the holes of bagels,

and I look like an anthology of zeros.

Life gets broken into hundreds of lifelets,

that exhaust and execute me.

In order to get through to myself

I had to smash my body against others’,

and my fragments, my smithereens,

are trampled by the roaring crowd.

I am trying to glue myself together,

but my arms are still severed.

I’d write with my left leg,

but both the left and the right

have run off, in different directions.

I don’t know- where is my body?

And soul? Did it really fly off,

without a murmured ‘good-bye! ‘?

How do I break through to a faraway namesake,

waiting for me in the cold somewhere?

I’ve forgotten under which clock

I am waiting for myself.

For those who don’t know who they are,

time does not exist.

No one is under the clock.

On the clock there is nothing.

I am late for my appointment

with me. There is no one.

Nothing but cigarette butts.

Only one flicker-

A lonely, dying, spark…

 

Vertaald door Albert C. Todd

 


Jevgeni Jevtoesjenko
(Zima, 18 juli 1933)

1971

 

Zie voor alle schrijvers van vandaag ook mijn blog van 18 juli 2010.

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 18e juli ook mijn vorige blog van vandaag en eveens mijn eerste blog van vandaag.