Tag: Philip Roth

Philip Roth, Lynne Sharon Schwartz, Hans Mayer, William Allingham, Lina Kostenko, Kirsten Boie

De Amerikaanse schrijver  Philip Roth werd geboren op 19 maart 1933 in Newark. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007 en ook mijn blog van 19 maart 2008 en ook mijn blog van 19 maart 2009.

 

Uit: American Pastoral

 

“The Swede. During the war years, when I was still a grade school boy, this was a magical name in our Newark neighborhood, even to adults just a generation removed from the city’s old Prince Street ghetto and not yet so flawlessly Americanized as to be bowled over by the prowess of a high school athlete. The name was magical; so was the anomalous face. Of the few fair-complexioned Jewish students in our preponderantly Jewish public high school, none possessed anything remotely like the steep-jawed, insentient Viking mask of this blue-eyed blond born into our tribe as Seymour Irving Levov.
The Swede starred as end in football, center in basketball, and first baseman in baseball. Only the basketball team was ever any good-twice winning the city championship while he was its leading scorer-but as long as the Swede excelled, the fate of our sports teams didn’t matter much to a student body whose elders, largely undereducated and overburdened, venerated academic achievement above all else. Physical aggression, even camouflaged by athletic uniforms and official rules and intended to do no harm to Jews, was not a traditional source of pleasure in our community-advanced degrees were. Nonetheless, through the Swede, the neighborhood entered into a fantasy about itself and about the world, the fantasy of sports fans everywhere: almost like Gentiles (as they imagined Gentiles), our families could forget the way things actually work and make an athletic performance the repository of all their hopes. Primarily, they could forget the war.“

 

philip_roth

Philip Roth (Newark, 19 maart 1933)

 

De Amerikaanse schrijfster Lynne Sharon Schwartz werd geboren op 19 maart 1939 in New York. Zie ook mijn blog van 19 maart 2009.

 

Uit: Not Now, Voyager

 

“I woke abruptly, to a darkness so thick I could breathe it in. My mind was ominously alert, none of that blurry, dream-clogged puzzlement that usually comes with the return of consciousness. It was an alertness I often wished for in daylight—sharp, energetic, skimming through the past hours, the boat trip, the long taxi
ride through flat scrubby countryside under a wide white sky, everything that had brought me here. I knew exactly where I was. I remembered the light switch on the bedside lamp even though this was a new place, my first night. I switched it on, but nothing happened. I remembered a row of square plastic buttons on the bed’s headboard and fumbled around until I located them. None of them produced any light.

Now I was baffled, with panic creeping towards me like a little battalion of mice. I got up and groped my way around the room, feeling for the furniture—there wasn’t much of it, as I recalled. It was pitch black and I had no idea what time it was. Maybe it was no time at all. Maybe time had stopped and I was in the afterlife, or some place in between, a dark place, oddly enough with the same layout and furniture as my final room.”

If it was not the afterlife, then it was a room in a hotel in Orkos. Orkos is a town on the Greek island of Naxos, in the Cyclades islands. I was in the middle of the Aegean Sea, on the island where Theseus abandoned Ariadne while she slept, and it was very dark. From my brief exploration shortly after I arrived, I recalled Orkos as a nowhere town, a ghost town. None of the low white buildings dotting the dry landscape had seemed inhabited. No people were on the roads.“

 

Lynne Sharon Schwartz

Lynne Sharon Schwartz (New York, 19 maart 1939)

 

De Duitse literatuurwetenschapper, schrijver, criticus, jurist en socioloog Hans Mayer werd geboren op 19 maart 1907 in Keulen. Zie ook mijn blog van 19 maart 2008 en ook mijn blog van 19 maart 2009.

 

Uit: Heimat auf Zeit.Hans Mayer an der Universität Leipzig (door Alfred Klein)

 

„Ein Homme de lettres also, dem nationale Borniertheit und dünkelhafter Provinzialismus von vornherein fremd waren. Der schon in jungen Jahren an sich erfuhr, daß alle scheinbar sehr fremde Literatur, woher sie auch komme, etwas zur Entdeckung des Eigenen beitragen kann, ja daß die Entdeckung des Eigenen ganz wesentlich von der Bereitschaft für die Entdeckung des nur scheinbar ganz Fremden und Anderen abhängt. Mehr noch: einer, dem ein musisches Elternhaus ein ausgeprägtes Interesse auch für alle anderen Kunstgattungen mit auf den Weg gegeben hatte, für die Musik und das Musiktheater vor allem, für die Schauspielkunst und das Konzertgeschehen, für Malerei und Architektur. Und der aus seinem Verständnis für die Eigenart und Gleichberechtigung der Künste die Fähigkeit zu entwickeln verstand, über die Literatur hinauszublicken und -zudenken. Was die eine künstlerische Mitteilungsweise vermag und was sie einer anderen überlassen muß, wenn sie im Gesamtensemble das ihr Gemäße leisten will, hat Hans Mayer in dem »Gespräch über Otto Bachmanns Faustzeichnungen « zu skizzieren versucht, das 1944 unter dem Titel »Faust und die Huldigung der Künste« in der Züricher Zeitschrift »Neue Schweizer Rundschau« erschien: Ein Künstler und ein Kritiker streiten sich um die Möglichkeiten und Unmöglichkeiten eines produktiven Verhältnisses von Komponisten und Malern zu dem von einer großen literarischen Tradition okkupierten Thema. Der Kritiker muß gegen alle seine Vorbehalte einräumen, daß die Gestaltung durch Literatur eine souveräne Gestaltung mit den Mitteln einer anderen Kunstgattung keineswegs ausschließt. Er behält aber trotzdem das letzte Wort:»Weißt du denn nicht«, ruft er seinem nicht eben regelbegeisterten Freund am Sc
hluß zu, »daß alle Kritik nur mit dem Nichtgelingen zu tun hat und das Gelungene selber Gesetze gibt?“

 

HansMayer

Hans Mayer (19 maart – 1907 – 19 mei 2001)

 

De Ierse dichter William Allingham werd geboren op 19 maart 1824 in Ballyshannon, Donegal. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007 en ook mijn blog van 19 maart 2008 en ook mijn blog van 19 maart 2009.

 

Wayside Flowers 

 

Pluck not the wayside flower,

It is the traveller’s dower;

A thousand passers-by

Its beauties may espy,

May win a touch of blessing

From Nature’s mild caressing.

The sad of heart perceives

A violet under leaves

Like sonic fresh-budding hope;

The primrose on the slope

A spot of sunshine dwells,

And cheerful message tells

Of kind renewing power;

The nodding bluebell’s dye

Is drawn from happy sky.

Then spare the wayside flower!

It is the traveller’s dower. 

 

Allingham

William Allingham (19 maart 1824 – 18 november 1889)
Portret door zijn vrouw Helen Paterson, 1874

 

De Oekraïense schrijfster en dichteres Lina Kostenko werd op 19 maart 1930 geboren in Rzhyshchiv. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007  en ook mijn blog van 19 maart 2009.

Stafetten

Verschiedenartige Stafetten :
Es reicht der Bürger dem Bürger Rezepte,
Gebrauchte Bestecke, Buffets und Servietten,
Eigene Stumpfheit und fremde Ideen.

Verschiedenartige Stafetten :
Der Krieger vermacht dem Krieger Gewehre,
Der Meister dem Meister — Geheimnis im Werke,
Ein Zar dem andern — Gesetze und Kerker.

Verschiedenartige Stafetten :
Es reicht der Dichter dem Dichter als Retter
Seele zur Seele,

Sprache zur Sprache,

Des Geistes Grösse, im Wort das Wahre, —
Ohne um irdische Güter zu feilschen,
Um Selbstgefallen, um Selbsterheben,
Ohne die Fackel zu senken, —
Ihr Fallen

hallt wider als Weh im verbrüderten Wesen.

 

Vertaald door Wira Wowk

Kostenko

Lina Kostenko (Rzhyshchiv, 19 maart 1930)

 

Rectificatie:

De Duitse schrijfster Kirsten Boie werd geboren op 19 maart (en niet 19 mei) 1950 in Hamburg.

 

Uit: Nicht Chicago. Nicht hier

 

„»Ja«, sagt Thomas. Der Vater. »Ja.« Er starrt auf die Käfigtür. Der Himmel sieht aus wie in Vampirfilmen, Wolken jagen vor dem Mond.

»Rex!«, ruft Niklas. »Rexo, Rex! Er ist weg, wo bist du Rex, wo bist du!«

»Niklas!«, sagt Karin. Die Mutter. Packt ihn an den Schultern, rüttelt ihn. »Niklas, beruhige dich!

Wir finden ihn wieder!«

»Rex!«, schreit Niklas. »Rexo!« Dann stößt er einen Ton aus, hoch und schrill, lang gezogen, nicht

enden wollend. Es ist nur ein Kaninchen.

»Niklas!«, ruft Karin wieder und rüttelt ihn. »Hör auf, Niklas, hör doch auf!«

Svenja richtet sich auf, gerät dabei ins Auge des Bewegungsmelders. Auf einmal ist das Gehege

um den Käfig hell erleuchtet. Das heruntergetretene Gras, die feuchte Erde, uneben und immer wieder festgestampft, wo Rex begonnen hat seine Gänge zu graben. Steine und armdicke Äste zum Nagen.

»Weg«, sagt Svenja. Leise. »Hier ist er sicher nicht mehr.« Der Mond verschwindet, gleichzeitig lässt die Zeituhr die Außenstrahler verlöschen.

»Ja«, sagt Thomas hilflos und macht die Käfigtür zu. Behutsam, als könne etwas zerbrechen.

Legt den Haken in die dafür vorgesehene Öse. Der Beschlag mit dem kleinen Vorhängeschloss aus Messing hängt an einer Schraube; wo er vom Rahmen losgestemmt ist, ist das Holz gesplittert.

»Hättet ihr das geglaubt? Ich niemals.«

Niklas’ Heulen ist in ein Schluchzen übergegangen.

»Lasst uns reingehen«, sagt Karin und tippt Niklas sanft auf die Schulter. »Komm, Niklas. Komm.«

 

KirstenBoie

Kirsten Boie (Hamburg, 19 maart 1950)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 19e maart ook mijn vorige blog van vandaag.

Philip Roth, Lynne Sharon Schwartz, Hans Mayer, William Allingham, Lina Kostenko, Ion Barbu, Rosalie Loveling, Tobias Smollett, Petar Preradović, Irving Wallace, Peter Abrahams

De Amerikaanse schrijver  Philip Roth werd geboren op 19 maart 1933 in Newark. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007 en ook mijn blog van 19 maart 2008.

Uit: The Plot Against America

„Fear presides over these memories, a perpetual fear. Of course no childhood is without its terrors, yet I wonder if I would have been a less frightened boy if Lindbergh hadn’t been president or if I hadn’t been the offspring of Jews. When the first shock came in June of 1940–the nomination for the presidency of Charles A. Lindbergh, America’s international aviation hero, by the Republican Convention at Philadelphia–my father was thirty-nine, an insurance agent with a grade school education, earning a little under fifty dollars a week, enough for the basic bills to be paid on time but for little more. My mother–who’d wanted to go to teachers’ college but couldn’t because of the expense, who’d lived at home working as an office secretary after finishing high school, who’d kept us from feeling poor during the worst of the Depression by budgeting the earnings my father turned over to her each Friday as efficiently as she ran the household–was thirty-six. My brother, Sandy, a seventh-grader with a prodigy’s talent for drawing, was twelve, and I, a third-grader a term ahead of himself–and an embryonic stamp collector inspired like millions of kids by the country’s foremost philatelist, President Roosevelt–was seven.

We lived in the second-floor flat of a small two-and-a-half-family house on a tree-lined street of frame wooden houses with redbrick stoops, each stoop topped with a gable roof and fronted by a tiny yard boxed in with a low-cut hedge. The Weequahic neighborhood had been built on farm lots at the undeveloped southwest edge of Newark just after World War One, some half dozen of the streets named, imperially, for victorious naval commanders in the Spanish-American War and the local movie house called, after FDR’s fifth cousin-and the country’s twenty-sixth president- the Roosevelt. Our street, Summit Avenue, sat at the crest of the neighborhood hill, an elevation as high as any in a port city that rarely rises a hundred feet above the level of the tidal salt marsh to the city’s north and east and the deep bay due east of the airport that bends around the oil tanks of the Bayonne peninsula and merges there with New York Bay to flow past the Statue of Liberty and into the Atlantic.“

philiproth

Philip Roth (Newark, 19 maart 1933)

 

De Amerikaanse schrijfster Lynne Sharon Schwartz werd geboren op 19 maart 1939 in New York. Zij studeerde aan Barnard College en de New York University en doceerde daarna aan verschillende universiteiten. Zij is bekend geworden door haar romans, maar schrijft ook gedichten, essays, kritieken, memoires. Daarnaast vertaalt zij uit het Italiaans.

Uit: I Wish I Could Say the Same

„I never witnessed the primal scene, Freud’s keyhole drama in which the child spies the parents in the act. I’m not especially curious about how m
ine disported themselves in bed. But I have lately become curious about what it felt like for her, my mother. Granted, it’s a subject I don’t know much about. Whatever I write is conjecture, intimations from what I saw and heard, or didn’t—what was conspicuous by its absence. I have a sense that her deepest satisfaction was in the vanity department, and the connection between vanity and sexual pleasure is even more obscure than are the facts in this case.

My father, who was such a vivid presence for me in his lifetime, has since his death been fading like a Polaroid photo going in the wrong direction, from color and definition back to milky blur. I once thought I knew him through and through, each atom; I had studied him with critical scrutiny, as daughters do. Now I’m not sure I knew anything at all except the surface. Now, unless I make a conscious effort to locate the particles of him that lodged in me, he’s like someone I used to see around all the time but never knew very well—the letter carrier or the man who drove the ice-cream truck. Certain people, whether living or dead, need to be physically present in order to be fully apprehended, while others leave traces that more readily adhere. My mother remains as vivid as when I last saw her alive sixteen years ago. I know her better now than I did then.“

Schwarz2

Lynne Sharon Schwartz (New York, 19 maart 1939)

 

De Duitse literatuurwetenschapper, schrijver, criticus, jurist en socioloog Hans Mayer werd geboren op 19 maart 1907 in Keulen. Zie ook mijn blog van 19 maart 2008.

 

Uit: Rede für Christoph Hein

 

„Es gibt noch ein “anderes Thema” für die Dichtung Christoph Heins, und das ist, wie mir scheint, eine ganz ungewöhnliche Sache: ich habe sie bei keinem anderen zeitgenössischen Autor entdecken können. Es ist die Spannung zwischen zwei Arten der Außenseiter, der echten und der falschen. Das Thema der echten Außenseiter ist das Thema schlechthin aller Literatur seit der Antike. Aber was ist mit den Fakern, mit den falschen, den angemaßten Genies, den angemaßten Außenseitern, denen, die auch das Märtyrertum scheinbar anstreben, aber mit Maßen, in jenem Sinne, wie es einer der Autoren der untergegangenen Sozialistischen Einheitspartei einmal geäußert hat, als er sagte, er wisse sehr genau, was das sei, der Sozialistische Realismus, es sei Widerspiegelung der Wirklichkeit, bloß ein bißchen freundlicher. Also gelogen. Und ich glaube, wenn wir diese Welt bei Christoph Hein finden, hat er ein illustres Beispiel als Thema eines Theaterstücks gewählt, Ferdinand Lassalle, bei dem die Elemente des Echten und des nicht ganz Echten unerbittlich – die Szene ein Salon, heißt es bei Christoph Hein – ineinander übergehen. Und dieses Thema kehrt wieder im “Tangospieler”. Der ist der Mann des Widerstandes, aber ist er wirklich ein Mann des Widerstandes? Am Schluß hat er doch die Stelle bekommen, die man ihm weggenommen hatte und die er nun jemandem wegnimmt, dem sie auch aus politischen Gründen abgenommen worden ist.“

 

hans-mayer

Hans Mayer (19 maart – 1907 – 19 mei 2001)

 

De Ierse dichter William Allingham werd geboren op 19 maart 1824 in Ballyshannon, Donegal. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007 en ook mijn blog van 19 maart 2008.

 

A Singer

 

That which he did not feel, he would not sing;

What most he felt, religion it was to hide

In a dumb darkling grotto, where the spring

Of tremulous tears, arising unespied,

Became a holy well that durst not glide

Into the day with moil or murmuring;

Whereto, as if to some unlawful thing,

He sto]e, musing or praying at its side.

 

But in the sun he sang with cheerful heart,

Of coloured season and the whirling sphere,

Warm household habitude and human mirth,

The whole faith-blooded mystery of earth;

And I, who had his secret, still could hear

The grotto’s whisper low through every part. 

 

Allingham

William Allingham (19 maart 1824 – 18 november 1889)
Portret door zijn vrouw Hellen Allingham

 

De Oekraïense schrijfster en dichteres Lina Kostenko werd op 19 maart 1930 geboren in Rzhyshchiv. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007.

Uit: Cultural Aura of a Nation Or A Defect in the Main Mirror

“If there is a, what is called, bio-field, “an aura” of a human being, then there must be “an aura” of a whole nation made up of these human beings, though you can’t see it with a naked eye.

As far as the notion of “a nation” is concerned, it seems to have, at first glance, quite a clear-cut and easily understandable definition. But there has been so much confusion introduced into this notion recently, that a layman may find himself at a loss. I won’t go into the history of this issue but I’ll make one obvious statement: if the Ukrainian were not a nation they would have stopped being Ukrainians long time ago. There was some “divine wind” that kept hurling other nations, generation after generation, upon the Ukrainians in the struggle for the possession of a piece of land that God has given Ukrainians to live upon.

And another thing, not connected with terminology. Say, we hear the word “Spain”, what associations it brings? Lope de Vega, Calderon, Cervantes, Goya, Prado Museum, Federico de Garcia Lorca, and other names and phenomena along these lines. But wait a minute, what about auto-da-fe, Inquisition, Torquemada, conquistadors, expulsion of Jews from Spain, bloody civil wars. All of it is Spain, too. But why the image of the Spanish nation is not associated for us with all those dreadful things? Why culture dominates? We know the poetry of Juan Jimenez, we know the canvases of El Greco, we know the music of Sarasate. That is what creates the aura of the nation. Also, the one that includes the French composer Bizet who wrote an opera about a Spanish gypsy, based on a story by the French writer Merime. American Hemingway writes a novel called “Fiesta”, a movable feast.”

Kostenko_lina
Lina Kostenko (Rzhyshchiv, 19 maart 1930)

 

 

De Roemeense dichter en wiskundige Ion Barbu (eig. Dan Barbilian) werd geboren op 19 maart 1895 in Câmpulung. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007.

 

Klangfarbe

 

Am Wegesrand die Flöte behäbig tönt und grob,

Der Dudelsack im Welken geteilten Schmerz erahne;

Doch Steine im Gebet, Grund im Entblössungswahne,

Dem Himmel fest Verlobte, die Welle, zweifeln ob.

 

Ein Lied wär da vonnöten, des Engelgartens Lob

Sowie das Seidenrauschen der salz’gen Ozeane,

Beginnend als sich Evas schönrauchige Platane

Aus eines Mannes Rippe empor zum Licht erhob.

 

 

Gruppe

 

Ein Kerker würdelos verbrannt die Erde,

Vom Tage trügt das gold’ne Heu der Strahlen;

Und uns’re Häupter, als ovale Herde,

Steh’n in des Kalkes Widerschein, im fahlen.

 

Und fänden Garben voll der wirren Fäden,

Wohl einen Wink, um diese zu vereinen:

Ein Dreiecksaug’  im reinen Schnitt nach Eden,

Gerade,  soll’s  dein Linienbruch verneinen?

 

 

 

Vertaald door Alexander Mehlmann

 

Ion_Barbu

Ion Barbu (19 maart 1895 – 11 augustus 1961)

 

De Vlaamse schrijfster en dichteres Rosalie Loveling werd geboren op 19 maart 1834. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007.

 

De grootvader

 

Hij spreekt wel soms van al zijn lijden,

Die oude man met sneeuwwit haar;

Maar meest zit hij in zich verzonken

En stil en zwijgend nevens haar.

 

Zij wordt wel groot, maar is zoo tenger;

Hij legt de hand soms op haar hoofd:

— Zoo ze eenmaal in mijne oude dagen

Door vroegen dood mij werd ontroofd!

 

Dan lacht ze op hem met stillen weemoed,

Terwijl ze zwijgend hem aanschouwt

En denkt: hij zal niet lang meer leven:

Hij wordt zoo stram, hij is zoo oud!

 

Wie zal het eerst van beiden sterven,

Zoo diep beducht thans voor elkaar —

Het meisjen in den bloei van ’t leven,

Of de oude man van tachtig jaar?

 

Loveling

Rosalie Loveling (19 maart 1834 – 4 mei 1875)
Met haar zus Virginie (rechts)

 

De Schotse romanschrijver Tobias George Smollett werd geboren op 19 maart 1721 in Dalquhurn in het tegenwoordige West Dunbartonshire.

 

Uit: The Adventures of Roderick Random

 

By the friendship of this poor woman she was carried up to a garret, and immediately delivered of a man child, the story of whose unfortunate birth he himself now relates. My father, being informed of what had happened, flew to the embraces of his darling spouse, and while he loaded his offspring with paternal embraces, could not forbear shedding a flood of tears on beholding the dear partner of his heart (for whose ease he would have sacrificed the treasures of the east) stretched upon a flock bed, in a miserable apartment, unable to protect her from the inclemencies of the weather. It is not to be supposed that the old gentleman was ignorant of what passed, though he affected to know nothing of the matter, and pretended to be very much surprised, when one of his grandchildren, by his eldest son deceased, who lived with him as his heir apparent, acquainted him with the affair;

 

Smollett_Humphry_Clinker_Cover
Tobias Smollett (19 maart 1721 – 17 september 1771)
Boekomslag voor The Expedition of Humphry Clinker

 

 


De Kroatische dichter en schrijver Petar Preradović werd geboren op 19 maart 1818 in het dorp Grabrovnica bij Virovitica. Zijn ouders behoorden tot de Servisch-orthodoxe gemeenschap. Preradović bezocht de militaire academie in Wenen. Tijdens een stationering in Milaan leerde hij Ivan Kukuljević-Sakcinski kennen die hem aanmoedigde in het Kroatisch te schrijven. Ondertussen had hij een succesvolle loopbaan in het leger. Op het laatst had hij de rang van generaal. Zijn dichterlijk werk stond onder de invloed van de romantiek. Tegenwoordig geldt hij als Nationale Dichter van Kroatië.

Liebesanfang

Oft such’ ich mich des Tages zu entsinnen,
Da meiner Freiheit Sterbestündlein klang
Und mich die Lieb’ in ihre Fesseln zwang
Mit jener Macht, der nimmer zu entrinnen;

Da um dein holdes Selbst im süßen Minnen
Zum ersten Mal sich mein Gedanke schlang,
Gleichwie der Epheu, der im Sehnsuchtsdrang
Mit seinen Ranken will den Stamm umspinnen.

Ich sinne noch, doch ist die Spur verloren,
Und alles Forschen, Grübeln bleibt vergebens;
Nie halt’ ich fest, was damals vorgegangen.

Wer faßt den Augenblick, da er geboren?
So im Beginn der Liebe wie des Lebens
Hält unsre Seele Schlafesnacht umfangen.

 

Vertaald door Stephan Milow

Petar_Preradovic

Petar Preradović (19 maart 1818 – 18 augustus 1872)
Standbeeld in Zagreb

 

Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 19 maart 2007.

De Amerikaanse schrijver Irving Wallace werd geboren op 19 maart 1916 in Chicago, Illinois.

De Zuid-Afrikaanse schrijver Peter Abrahams werd op 19 maart 1919 geboren in Vrededorp bij Johannesburg.

Hans Mayer, Philip Roth, William Allingham, Lina Kostenko, Irving Wallace, Rosalie Loveling, Ion Barbu, Tobias Smollett

De Duitse literatuurwetenschapper, schrijver, criticus, jurist en socioloog Hans Mayer werd geboren op 19 maart 1907 in Keulen. Hij studeerde rechts –en staatswetenschappen, geschiedenis en filosofie in Keulen, Bonn en Berlijn en promoveerde in 1930. Omdat hij zowel jood als marxist was kreeg hij in 1933 een beroepsverbod. Hij vluchtte naar Frankrijk en in 1934 naar Zwitserland. Na de oorlog keerde hij naar Duitsland en terug en trok samen met vriend Stephan Hermlin in 1948 naar de Russische zone. Hij aanvaardde een hoogleraarschap literatuurwetenschap in Leipzig en werd een van de invloedrijkste critici van de nieuwe Duitse literatuur. Hij wisselde gemakkelijk tuusen de West –en Oostduitse leefwereld, was een graag geziene gast bij de Gruppe 47 en had gedurende deze jaren ook contact met Bertolt Brecht. Vanaf 1956 verslechterde zijn relatie met de machthebbers in de DDR. Uiteindelijk keerde hij in in 1963 niet van een reis naar de BRD terug. Het werk van Mayer omvat meer dan veertig boeken. Hij schreef o.a. studies over Büchner, Goethe,Thomas Mann, Montaigne, Robert Musil, James Joyce, Uwe Johnson, Günter Grass en Hans Henny Jahnn.

 

Uit: Goethe

 

„Just dieser fleißige und praktische Mann wurde früh schon von vielen Zeitgenossen als müßiggängerische Hofschranze mißbilligt: als Liebediener, wo nicht gar Verführer eines blutjungen und libertinistischen Monarchen. Verdorrte Freundschaften die Fülle in Goethes Leben: mit den Stolbergs, Lavater, später mit Herder. Schillers langwieriges, nie ganz überwundenes Befremden vor dem Machthaber im Herzogtum. Goethe unterzeichnet das Todesurteil einer Kindsmörderin und empfiehlt die Exekution. Vertreibung des »atheistischen« Professors Fichte aus Jena, später des »Demagogen« Fries; Konflikte mit Männern der Universität wie Oken oder Luden. Der Freund aus Straßburger Zeiten, Jakob Michael Reinhold Lenz, kommt ungeladen nach Weimar und wird schließlich, man ahnt bis heute nur, aus welchen Gründen, aus dem Herzogtum weggeschafft.

Jede neue Etappe in diesem Leben und jede neue Geschichtskonstellation bringt neue Feindschaften, oft pervertiert aus einstiger Sympathie. Die Frommen aller Observanz verurteilen den weimarischen »Heiden«: von Lavater bis zu Friedrich Heinrich Jacobi. Dann die katholischen Konvertiten der Romantischen Schule. Zeloten ereifern sich über die Unmoral der Wahlverwandtschaften. Dezidierte Gegner jedoch der feudalen und klerikalen Restauration, wie Börne oder auch Heine, unternehmen keineswegs eine Verteidigung des verkannten Aufklärers, religiösen Indifferentisten und Napoleonverehrers am Frauenplan in Weimar. Im Gegenteil: der berühmte Frankfurter Landsmann bleibt für Börne ein Fürstenknecht. Goethe und Hegel bindet Ludwig Börne – antithetisch und insgeheim solidarisch – aneinander als den »gereimten und den ungereimten Knecht«. Heinrich Heine kommt als Lyriker niemals los von Goethe, insbesondere nicht vom Westöstlichen Divan. Auch stört ihn nicht, wie den Patrioten Börne, der Kosmopolitismus des alten Mannes. Abstand bewirken bei ihm, und polemische Distanz, die klassizistischen Gebärden und Theorien. Die »Wolfgang Goethesche Kunstperiode« sei zu Ende, diagnostiziert Heine noch zu Lebzeiten des Gegenspielers.”

 

Mayer

Hans Mayer (19 maart – 1907 – 19 mei 2001)

 

De Amerikaanse schrijver  Philip Roth werd geboren op 19 maart 1933 in Newark. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007.

Uit: The Human Stain

“It was in the summer of 1998 that my neighbor Coleman Silk—who, before retiring two years earlier, had been a classics professor at nearby Athena College for some twenty-odd years as well as serving for sixteen more as the dean of faculty—confided to me that, at the age of seventy-one, he was having an affair with a thirty-four-year-old cleaning woman who worked down at the college. Twice a week she also cleaned the rural post office, a small gray clapboard shack that looked as if it might have sheltered an Okie family from the winds of the Dust Bowl back in the 1930s and that, sitting alone and forlorn across from the gas station and the general store, flies its American flag at the junction of the two roads that mark the commerci
al center of this mountainside town.

Coleman had first seen the woman mopping the post office floor when he went around late one day, a few minutes before closing time, to get his mail—a thin, tall, angular woman with graying blond hair yanked back into a ponytail and the kind of severely sculpted features customarily associated with the church-ruled, hardworking goodwives who suffered through New England’s harsh beginnings, stern colonial women locked up within the reigning morality and obedient to it. Her name was Faunia Farley, and whatever miseries she endured she kept concealed behind one of those inexpressive bone faces that hide nothing and bespeak an immense loneliness. Faunia lived in a room at a local dairy farm where she helped with the milking in order to pay her rent. She’d had two years of high school education.”

 

Philip_Roth

Philip Roth  (Newark, 19 maart 1933)

 

De Ierse dichter William Allingham werd geboren op 19 maart 1824 in Ballyshannon, Donegal. Zie ook mijn blog van 19 maart 2007.

The Boy

The Boy from his bedroom-window
Look’d over the little town,
And away to the bleak black upland
Under a clouded moon.

The moon came forth from her cavern,
He saw the sudden gleam
Of a tarn in the swarthy moorland;
Or perhaps the whole was a dream.

For I never could find that water
In all my walks and rides:
Far-off, in the Land of Memory,
That midnight pool abides.

Many fine things had I glimpse of,
And said, “I shall.find them one day.”
Whether within or without me
They were, I cannot say.

 

Allingham

William Allingham (19 maart 1824 – 18 november 1889)

 

Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 19 maart 2007.

 

De Oekraïense schrijfster en dichteres Lina Kostenko werd op 19 maart 1930 geboren in Rzhyshchiv.

De Amerikaanse schrijver Irving Wallace werd geboren op 19 maart 1916 in Chicago, Illinois.

De Vlaamse schrijfster en dichteres Rosalie Loveling werd geboren op 19 maart 1834.

De Roemeense dichter en wiskundige Ion Barbu (eig. Dan Barbilian) werd geboren op 19 maart 1895 in Câmpulung.

De Schotse romanschrijver Tobias George Smollett werd geboren op 19 maart 1721 in Dalquhurn in het tegenwoordige West Dunbartonshire.

Philip Roth, Irving Wallace, Peter Abrahams, William Allingham, Lina Kostenko, Rosalie Loveling, Ion Barbu, Tobias Smollett

De Amerikaanse romancier Philip Roth werd geboren op 19 maart 1933 in Newark, Verenigde Staten als kind van tweede-generatie Joods-Amerikaanse ouders. Roth studeerde rechten en behaalde in 1955 zijn doctoraal Engels, waarna hij zijn dienstplicht vervulde. Hij doceerde literatuurwetenschappen aan diverse Amerikaanse universiteiten, het laatst aan de University of Pennsylvania. Vanaf 1992 legde hij zich geheel toe op het schrijven. Philip Roth schrijft veelal over de Joodse identiteit en de politieke cultuur in de Verenigde Staten. Hij werd met name beroemd door de seksueel expliciete roman Portnoy’s Complaint (1969). Roth won diverse prijzen. In 1997 won hij de prestigieuze Pulitzer Prize met American Pastorale. In 1998 ontving hij de National Medal of Arts van het Witte Huis. In 2002 werd hij onderscheiden met de gouden medaille van de American Academy of Arts and Letters voor zijn gehele oeuvre. Roth won ook twee maal de National Book Award.

Uit: Everyman

“ Around the grave in the rundown cemetery were a few of his former advertising colleagues from New York, who recalled his energy and originality and told his daughter, Nancy, what a pleasure it had been to work with him. There were also people who’d driven up from Starfish Beach, the residential retirement village at the Jersey Shore where he’d been living since Thanksgiving of 2001 — the elderly to whom only recently he’d been giving art classes. And there were his two sons, Randy and Lonny, middle-aged men from his turbulent first marriage, very much their mother’s children, who as a consequence knew little of him that was praiseworthy and much that was beastly and who were present out of duty and nothing more. His older brother, Howie, and his sister-in-law were there, having flown in from California the night before, and there was one of his three ex-wives, the middle one, Nancy’s mother, Phoebe, a tall, very thin white-haired woman whose right arm hung limply at her side. When asked by Nancy if she wanted to say anything, Phoebe shyly shook her head but then went ahead to speak in a soft voice, her speech faintly slurred. “It’s just so hard to believe. I keep thinking of him swimming the bay — that’s all. I just keep seeing him swimming the bay.” And then Nancy, who had made her father’s funeral arrangements and placed the phone calls to those who’d showed up so that the mourners wouldn’t consist of just her mother, herself, and his brother and sister-in-law. There was only one person whose presence hadn’t to do with having been invited, a heavyset woman with a pleasant round face and dyed red hair who had simply appeared at the cemetery and introduced herself as Maureen, the private duty nurse who had looked after him following his heart surgery years back. Howie remembered her and went up to kiss her cheek.”

ROTH

Philip Roth  (Newark, 19 maart 1933)

 

De Amerikaanse schrijver Irving Wallace werd geboren op 19 maart 1916 in Chicago, Illinois, maar hij groeide op in Kenosha, Wisconsin. Hij was de vader van schrijfster Amy Wallace. Verschillende van Wallace’s boeken zijn verfilmd. Tot zijn bekendste werken behoren The Chapman Report 1960, The Prize (1963), The Word (1972) en The Fan Club (1974).

 

Uit: The Prize

 

“ THE northern night had come early to Stockholm this day, and that meant that autumn was almost gone and the dark winter was near at hand.

 

For Count Bertil Jacobsson, as he walked slowly through the lamplit Humlegården park, his lion-headed brown cane barely brushing the hardened turf, it was a happy time, his favourite time of the year. He knew the promise of this cold premature night: the winds would come, and the mists sweep in from Lake Mälaren, and eventually, the snow and ice; and there would be no guilts about locking himself in his crowded, comfortable apartment, hibernating among his beloved mementoes of half a century, and working on his encyclopaedic Notes.

 

Emerging from the park, Count Bertil Jacobsson arrived at last on the pavement of Sturegatan. The evening’s constitutional was over, and the final exciting business of the night — the culmination of ten months of intensive and abrasive activity — would soon take place. For a moment, almost wistfully, he turned to look back at the park. To any other man, what had recently been so lush and green might now seem stark and denuded, the trees stripped of foliage and outlined grotesquely in the artificial light like gnarled symbols of life’s end in a surrealistic oil. But Jacobsson’s peculiar vision transformed the scene by some special alchemy to a kind of initiation of life, a nativity when nature was reborn, and the old year at last delivered of first life. Again, he told himself, his favourite season had arrived, and tonight, this night, would be a memorable one.”

 

Wallace

Irving Wallace (19 maart 1916 – 29 juni 1990)

 

De Zuid-Afrikaanse schrijver Peter Abrahams werd op 19 maart 1919 geboren in Vrededorp bij Johannesburg. Op twintigjarige leeftijd vestigde Abrahams zich in Groot-Brittannië. In de jaren vijftig vestigde hij zich met zijn familie in Jamaica, waar hij als journalist werkte voor de West Indian Economist. Daarnaast werkte hij voor de radio. Met de in 1946 verschenen roman “Mine boy” vroeg Abrahams voor het eerst in de Zuid-Afrikaanse literatuur aandacht voor de onmenselijke manier waarop zwarten werden behandeld door de anti-apartheidswetgeving. Het autobiografische “Tell freedom: Memories of Africa” (1954) behandelt het leven van de armen in de sloppenwijken van Johannesburg. Andere belangrijke boeken van Peter Abrahams zijn: “The path of thunder” (1948), “Wild conquest” (1950), “A wreath for Udomo” (1956), “A night of their own” (1965) en “This island now” (1966).

 

Citaten:

 

“With Shakespeare and poetry, a new world was born. New dreams, new desires, a self consciousness was born. I desired to know to know myself in terms of the new standards set by these books.”

 

Uit:  “Tell Freedom”, 1954

 

“To live with the conscious knowledge of the shadow of uncertainty, with the knowledge that disaster or tragedy could strike at any time; to be afraid and to know and acknowledge your fear, and still to live creatively and with unstinting love: that is to live with grace.”

 

Uit:  “The View From Coyaba”, 1985

 

Abrahams
Peter Abrahams (Vrededorp, 19 maart 1919)
Foto 1955

 

De Ierse dichter William Allingham werd geboren op 19 maart 1824 in Ballyshannon, Donegal. Hij werd een soort gemeenteambtenaar in zijn geboortestad en later op andere plaatsen in Ierland en Engeland tot 1870 toen hij de dienst verliet en redacteur werd van Fraser’s Magazine. In 1850 had hij een gedichtenbundel gepubliceerd, Poems, gevolgd door Day and Night Songs in 1855. Allingham was nauw bevriend met Dante Gabriel Rossetti die zijn bundel illustreerde. In 1864 verscheen Allinghams meest ambitieuze, maar niet zijn succesvolste werk Lawrence Bloomfield in Ireland, een lang verhalend gedicht over Ierse sociale kwesties.

 

A dream

I heard the dogs howl in the moonlight night;
I went to the window to see the sight;
All the Dead that ever I knew
Going one by one and two by two.

 

On they pass’d, and on they pass’d;
Townsfellows all, from first to last;
Born in the moonlight of the lane,
Quench’d in the heavy shadow again.

 

Schoolmates, marching as when we play’d
At soldiers once—but now more staid;
Those were the strangest sight to me
Who were drown’d, I knew, in the awful sea.

 

Straight and handsome folk; bent and weak, too;
Some that I loved, and gasp’d to speak to;
Some but a day in their churchyard bed;
Some that I had not known were dead.

 

A long, long crowd—where each seem’d lonely,
Yet of them all there was one, one only,
Raised a head or look’d my way:
She linger’d a moment—she might not stay.

 

How long since I saw that fair pale face!
Ah! Mother dear! might I only place
My head on thy breast, a moment to rest,
While thy hand on my tearful cheek were prest!

 

On, on, a moving bridge they made
Across the moon-stream, from shade to shade,
Young and old, women and men;
Many long-forgot, but remember’d then.

 

And first there came a bitter laughter;
A sound of tears the moment after;
And then a music so lofty and gay,
That every morning, day by day,
I strive to recall it if I may.

 

Allingham

William Allingham (19 maart 1824 – 18 november 1889)

 

De Oekraïense schrijfster en dichteres Lina Kostenko werd op 19 maart 1930 geboren in Rzhyshchiv, maar groeide op in Kiev. Daar studeerde zij eerst aan het pedagogische instituut, maar zij zette haar studie voort aan het Maxim Gorki Instituut voor literatuur in Moskou. Haar eerste gedichtenbundel Prominnja semli (De Stralen van de Aarde, 1957) en ook haar tweede Witryla (De Zeilen) werden goed ontvangen door critici en publiek. Tot 1961 verschenen er drie bundels en kon zij zich aan de censuur onttrekken. Daarna krreg zij tot 1977een publicatieverbod. Haar gedichten bleven echter in de zogenoemde Samisdat gepubliceerd worden. Na opheffing van het verbod publiceerde zij nog diverse bundels.

Hej, drei Pappeln

Hej, drei Pappeln im Feld, die nicht mehr grünen.
Hej, drei Brunnen im Feld, die Plastikfolien umhüllen.
Zurückgekehrte Schwalbe, du weißt nicht, was tun.
Ein Mütterchen mit ihrer Kuh auf der furchterregenden Weide.
Du, Haselstrauch im Grünen, weshalb so traurig?
Du heller Mond, scheine nicht den leeren Dörfern!
Zerstört und geplündert, von Stacheldraht umgeben.
Das ist dir, Ukraine, für deine reichen Gaben!

 

Vertaald door Anna-Halja Horbatsch

 

Aquarelles of Childhood

The Dnipro, an old landing-stage, lion-yellow banks are lying,
Resting the green mane of the long-leaved violet willow on their claws.
A pirogue has moored on the sand.
Somebody is cooking fish soup, thick smoke is everywhere.
A dry, cracked road crawls like a thirsty crocodile.
Kupava is bathing in the Dnipro.
I am still around three years old,
And I am waiting for a steamer
From behind the Trypillian mountain.
No one has yet overcome my unheard-of patience,
Because behind patience there is Trypillia,
And behind Chernihiv there is Chernih.
Chernih is fearsome, very black.
As soon as night falls,
Chernih gets into a black boat and casts black fishing nets.
And those stumps and roots, bared by spring floods,
And the golden evening light in the
green curls of the pine.
And those years that have galloped past,
and that steamer and mountain…
Are but invisible piers in the Dnipro’s deep memory.

 

Kostenko

Lina Kostenko (Rzhyshchiv, 19 maart 1930)

 

De Vlaamse schrijfster en dichteres Rosalie Loveling werd geboren op 19 maart 1834. Zij is geboren en getogen in het Oost-Vlaamse Nevele. Zij debuteerde, samen met haar zuster Virginie, met realistische, observerende gedichten, die een sentimentele ondertoon hadden. De gezusters brachten ook novellen en schetsen uit, die zowel het landelijk milieu met zijn boerenbevolking als de stadsburgerij tot onderwerp hadden. Het geschenk (ook bekend als Grootvaders horloge), een gedicht van Rosalie Loveling, is nog altijd populair bij veel hedendaagse poëzieliefhebbers.

 

Het geschenk

I

Hij trok het schuifke open,
Het knaapje stond aan zijn zij,
En zag het uurwerk liggen:
“Och, Grootvader, geef het mij?”

“Ik zal ’t u wel eens geven,
Toekomende jaar misschien,
Als gij wel leert en braaf zijt,”
Zei de oude, “wij zullen zien.”

“Toekomend jaar!” sprak het knaapje,
“O Grootvader, maar dan zoudt
Ge lang reeds kunnen dood zijn;
Ge zijt zo ziek en zo oud!”

En de oude man stond te peinzen,
En hij dacht: “Het is wel waar,”
En zijn lange vingren streelden
Des knaapjes krullend haar.

Hij nam het zilvren uurwerk,
En de zware keten er bij,
En lei ze in de gretige handjes,
“’t Komt nog van uw vader,” sprak hij.

II

Daar was een grafje gedolven;
De scholieren stonden er rond,
En een oude man boog met moeite
Nog ene knie naar de grond.

Het koele morgenwindje
Speelde om zijn haren zacht;
Het gele kistje zonk neder:
Arm knaapje, wie had dat gedacht!

Hij keerde terug naar zijn woning,
De oude vader, en weende zo zeer,
En lei het zilvren uurwerk
In ’t oude schuifken weer.

Loveling

Rosalie Loveling (19 maart 1834 – 4 mei 1875)

 

De Roemeense dichter en wiskundige Ion Barbu (eig. Dan Barbilian) werd geboren op 19 maart 1895 in Câmpulung. Hij studeerde in Boekarest, Berlijn en Göttingen filosofie en wiskunde en werkte als hoogleraar algebra in Boekarest. Zijn eigenlijke werkterrein was echter de geometrie. Al met zijn eerste dichterlijke publicaties in tijdschriften viel hij op. Hij was bij geen enkele stroming in te delen. Barbu vertaalde ook Shakespeare in het Roemeens.

 

 

[Der Stund entlehnt …]

 

Der Stund entlehnt die Tiefe der hohen, stillen Kuppen,
Durch Spiegel eingegangen in lauteren Azur,
Das Eintauchen durchschneidend, in des Gewässers Gruppen,
Der ungezähmten Herden, ein Zweitspiel, reiner nur.

Dunkler Nadir! Die Summen, dank Dichter ohne Schwere,
Verstreuter Sphärenklänge, im Umkehrflug verglühn,
Erschöpft ein Lied verklinget: verborgen wie sonst Meere,
Medusen langsam treiben unter den Glocken grün.

 

 

Vertaald door  Gunther Krauss

 

 

barbu

Ion Barbu (19 maart 1895 – 11 augustus 1961)

   

De Schotse romanschrijver Tobias George Smollett werd geboren op 19 maart 1721 in Dalquhurn in het tegenwoordige West Dunbartonshire. In 1741 vertrok Smollett als scheepsarts naar West-Indië. In 1743 vestigde hij zich als arts in Londen, maar voelde zich al snel meer aangetrokken tot het schrijven. Aanvankelijk richtte hij zich op het schrijven voor toneel, maar hierin had hij geen succes. Zijn eerste gepubliceerde werk was een gedicht over de slag bij Culloden, maar hij vestigde zijn naam met de roman The Adventures of Roderick Random (1748). Hij slaagde er vervolgens in zijn toneelstuk The Regicide uitgegeven te krijgen, maar het stuk werd nooit opgevoerd. In 1750 reisde Smollett naar Frankrijk, waarmee hij inspiratie opdeed voor zijn tweede roman, The Adventures of Peregrine Pickle. Ook dit werk werd een groot succes. Met de publicatie van The Adventures of Ferdinand Count Fathom in 1753 was hij een gevestigd schrijver, die omging met andere literaire grootheden uit zijn tijd, zoals David Garrick, Oliver Goldsmith, Samuel Johnson en Laurence Sterne. Zijn laatste roman The Expedition of Humphry Clinker verscheen in 1771.

Uit: The Expedition of Humphry Clinker  

“ RESPECTED SIR,

    I have received your esteemed favour of the 13th ultimo, whereby it appeareth, that you have perused those same Letters, the which were delivered unto you by my friend, the reverend Mr Hugo Behn; and I am pleased to find you think they may be printed with a good prospect of success; in as much as the objections you mention, I humbly conceive, are such as may be redargued, if not entirely removed — And, first, in the first place, as touching what prosecutions may arise from printing the private correspondence of persons still living, give me leave, with all due submission, to observe, that the Letters in question were not written    and sent under the seal of secrecy; that they have no tendency to the mala fama, or prejudice of any person whatsoever; but rather to the information and edification of mankind: so that it becometh a sort of duty to promulgate them in usum publicum. Besides, I have consulted Mr Davy Higgins, an eminent attorney of this place, who, after due inspection and consideration, declareth, That he doth not think the said Letters contain any matter which will be held actionable in the eye of the law. Finally, if you and I should come to a right understanding, I do declare in verbo sacerdotis, that, in case of any such prosecution, I will take the whole upon my own shoulders, even quoad fine and imprisonment, though, I must confess, I should not care to undergo flagellation: Tam ad turpitudinem, quam ad amaritudinem poenoe spectans — Secondly, concerning the personal resentment of Mr Justice Lismahago, I may say, non flocci facio — I would not willingly vilipend any Christian, if, peradventure, he deserveth that epithet: albeit, I am much surprised that more care is not taken to exclude from the commission all such vagrant foreigners as may be justly suspected of disaffection to our happy constitution, in church and state — God forbid that I should be so uncharitable, as to affirm, positively, that the said Lismahago is no better than a Jesuit in disguise; but this I will assert and maintain, totis viribus, that, from the day he qualified, he has never been once seen intra templi parietes, that is to say, within the parish church.

 

SMOLLET

Tobias Smollett (19 maart 1721  – 17 september 1771)