De Nederlandse dichter Hans Faverey werd op 14 september 1933 geboren in Paramaribo. Zie ook alle tags voor Hans Faverey op dit blog.
Eenmaal los gelaten door zijn hand
verheft zich de boemerang,
doorklieft het luchtruim,
wil al niet meer terug,
ruikt de zee, ziet de zee,
scheert over het water
en duikt onder. Net of zij nog
klaar zat op haar gonzende heuvel,
de uitgekookte jageres
met de stervormige violette irissen,
met haar twee lynxen aan haar voeten
op scherp; alledrie dezelfde indringende
starende blik die je blijft volgen
tot je denkt te zijn ver-
dwenen uit zicht.
Het landschap om mij, in mij
Het landschap om mij, in mij
ademt aandachtig.
Zonder haast verteert het zichzelf. Dit
zijn de wortels van de wind
die blootliggen: mijn
ruggemergszenuwen. Hier slijt
mijn hart, ontstaat zand, woelt soms
licht onder mijn nagels.
Een andere ruimte dan deze
aanvaard ik niet; zingen
doe ik zelden.
Lichtval
voor Remco Campert
Een paraplu aan zee:
soms is de zee een bol;
soms is de zee
niet zo’n bol.
Als iemand een paraplu heeft:
ging hij de paraplu open doen
en de paraplu wegwerpen,
of zich inzepen met zee?
De rat-race naar zee –
zwijgen dat doorbreekt;
spitskool die doorschiet;
het gekke woord lemming;
mijn lichaam aan zee.
De Amerikaanse dichter William Carlos Williams werd geboren in Rutherford (New Jersey) op 17 september 1883. Zie ook alle tags voor William Carlos Williams op dit blog.
Om een oude dame te wekken
Ouderdom is
een zwerm kleine
tjilpende vogels
scherend
langs kale bomen
boven verijsde sneeuw.
Stijgend en vallend
wordt het ze lastig gemaakt
door een donkere wind –
Maar kijk!
Op harde ruigtehalmen
is de troep neergestreken,
de sneeuw
ligt vol geschilferd
kaf
en de wind wordt getemperd
door een hoop
schril gepiep.
Vertaald door Huub Beurskens
Zie voor nog meer schrijvers van de 14e september ook mijn blog van 14 september 2020 en eveneens mijn blog van 14 september 2018 en ook mijn blog van 14 september 2017 en ook mijn blog van 14 september 2015.