Verlanglijst negatief (Annie M.G. Schmidt), Paul van Ostaijen, Alois Brandstetter, Christina Rossetti, Fjodor Tjoettsjev

 

Bij 5 december

 

Verlanglijst negatief

Geeft u mij maar geen zakdoeken-sasjet.
Ik weet niet hoe je ’t schrijft, maar ‘k wil het niet.
En ook geen glazenhoudertjes van riet,
omdat ik daar toch nooit een glas in zet.

En liever ook geen koperen hagedis,
en ook geen pop met stofdoeken erin,
en niet dat boek getiteld: Ons Gezin,
waarvan Trouw zegt dat het zo zuiver is.

En niet zo’n leuke gong voor in de hal
en als u bijgeval dan toch iets geeft:
ook niet dat boek: Hoe men Harmonisch leeft
(als ’t u hetzelfde is): ik weet het al.

En astublieft vooral geen necessaire
en astublieft geen manicure-etui,
ik heb die dingen allebei en zie,
zij geven mij uitsluitend veel misère.

Wel, als u dan bepaald iets voor ons zoekt:
geef ons dan geen pressure cooker per abuis.
Er is voldoende pressure in ons huis,
wij zijn er al compleet van gaarge-cook-t.

Geen sjaaltje met I love you, en geen vaasje…
Ziezo, dat was het. Dank u, Sinterklaasje.

 

Annie M.G. Schmidt(20 mei 1911 – 21 mei 1995)

 

Sint Nicolaas aan de Zaan

 

Het liedje van twee Sinten

Ik hou van Sint Niklaas
ik hou van Sinte Martin
ik hou van de ezel van Sint Niklaas
ik hou van het zwaard van Sinte Martin
ik hou van de ezel een oude wijs van wijze goedheld
– zijn rug draagt rust door de straat onbewuste venter –
lk hou van het zwaard het klieft de eigen mantel
– plotse scherpte van nieuwe ogen over de schijn der dingen –
goed en wijsscherp en rustig
ik hou van de ezel van Sint Niklaas
lk hou van het zwaard van Sinte Martin
ik hou van Sint Niklaas
lk hou van Sinte Martin

 

Paul van Ostaijen (22 februari 1896 – 18 maart 1928)

 

Zie ook mijn blog van 5 december 2010 en eveneens mijn blog van 5 december 2009.

Lees verder “Verlanglijst negatief (Annie M.G. Schmidt), Paul van Ostaijen, Alois Brandstetter, Christina Rossetti, Fjodor Tjoettsjev”

Hanif Kureishi, Joan Didion, Calvin Trillin, Afanasy Fet, Eugenie Marlitt, Hans Helmut Kirst, Josh Malihabadi

De Britse schrijver en regisseur Hanif Kureishi werd geboren op 5 december 1954 in Bromley, Kent. Zie ook mijn blog van 5 december 2008 en ook mijn blog van 5 december 2009 en ook mijn blog van 5 december 2010

 

Uit:Something to Tell You

“At the deepest level people are madder than they want to believe. You will find that they fear being eaten, and are alarmed by their desire to devour others. They also imagine, in the ordinary course of things, that they will explode, implode, dissolve or be invaded. Their daily lives are penetrated by fears that their love relations involve, among other things, the exchange of urine and faeces.

Always, before any of this began, I enjoyed gossip, an essential qualification for the job. Now I get to hear a lot of it, a river of human effluvium flowing into me, day after day, year after year. Like many modernists, Freud privileged detritus; you could call him the first artist of the “found,” making meaning out of that which is usually discarded. It is dirty work, getting closely acquainted with the human.

There is something else going on in my life now, almost an incest, and who could have predicted it? My older sister, Miriam, and my best friend, Henry, have conceived a passion for each other. All our separate existences are being altered, indeed shaken, by this unlikely liaison.

I say unlikely because these are quite different kinds of people, who you would never think of as a couple. He is a theatre and film director, a brazen intellectual whose passion is for talk, ideas and the new. She couldn’t be rougher, though she was always considered “bright.” They have been aware of one another for years; she has sometimes accompanied me to his shows.

I guess my sister had always been waiting for me to invite her out; it took me a while to notice. Though an effort on occasion — her knees are crumbling and can’t take her increasing weight — it was good for Miriam to leave the house, the kids and the neighbours. She was usually impressed and bored. She liked everything about the theatre but the plays. Her preferred part was the interval, when there was booze, cigarettes and air. I agree with her. I’ve seen many bad shows, but some of them had great intervals. Henry, himself, would inevitably fall asleep within fifteen minutes of the start of any play, particularly if it was directed by a friend, his furry head resting on your neck while he gurgled gently in your ear like a polluted brook.”

 

Hanif Kureishi (Bromley, 5 december 1954)

Lees verder “Hanif Kureishi, Joan Didion, Calvin Trillin, Afanasy Fet, Eugenie Marlitt, Hans Helmut Kirst, Josh Malihabadi”