De Nederlandse dichter, componist en dirigent Micha Hamel werd geboren in Amsterdam op 8 juli 1970. Zie ook alle tags voor Micha Hamel op dit blog.
Afdwalende gedachten (tijdens een vergadering)
Sloop die flatgebouwen en je ziet de horizon. De echte horizon
echter is geen lijn maar een ring. (Kijk maar om je heen.)
Voor lange mensen ligt de horizon verder weg dan voor
korte. (Leven zij dus in een grotere wereld misschien?)
Als je met een raket de aarde verlaat wordt de ring steeds
wijder totdat hij gelijk wordt aan de omtrek van de aarde.
Als je oneindig klein bent, heeft de hoepel zich samengesnoerd
tot een stip en bevindt de horizon zich theoretisch gesproken
onder je voeten. Maar dat kan natuurlijk niet. Kan het ook anders? Kan ik
op de horizon lopen? Jazeker. Want dit is geen gedicht maar een handleiding.
Straaljagerpiloten hebben er last van. Als je hard gaat, trekt je blikveld samen. Stel, je rent over een weg waar aan beide kanten een boom staat. Ga je harder, dan wordt de weg smaller. De horizonnen links en rechts komen dichterbij. Het lijkt alsof je maar nét tusen de bomen door kunt. Dat heeft te maken met hoeveelheid informatie je hersenen kunnen verwerken (überhaupt het probleem, eigenlijk). Kortom, als je maar hard genoeg rent, loop je op een streep
die misschien de weg is die je zocht.
O maskergezicht
ooit was je van jezelf
en ineens loop je verloren
door deze plexiglazen stad
deze door tentspoed geteisterde
mensenhoop waar uit solidariteit
de vlijtige samenschool sluit en de
vochtige wolkhoest de straattest tart
o huilmaskergezicht
buk plechtig onder bittere hulpnood
sinds wij de minzestigste nulpatient
bejammerden de persoon waaraan
blijkbaar te veel ondeugdelijk was
o lachmaskergezicht
nu scharniert opgelucht jouw
haafhand aan de groetelleboog
wuivend richting visiteraam teder
harp spelend op de tinkelspijlen
van het zonovergoten bingobalkon
o angstmaskergezicht
in jouw kweekhaard
duim je voor een levensreddend
serum voor jouw faalorgaan
o hongerhuid
denk niet aan het naamloze partnerbed
aan de hand die je pakken kon
De Engelse schrijver en dichter Richard Aldington werd geboren op 8 juli 1892 in Portsmouth. Zie ook alle tags voor Richard Aldington op dit blog.
Au Vieux Jardin
Ik heb hier gelukkig gezeten in de tuinen,
Kijkend naar de stille plas en het riet
En de donkere wolken
Die de wind van de bovenlucht
Scheurde als de groene bladerrijke takken
Van de divers getinte bomen van de late zomer;
Maar hoewel ik enorm geniet
Hiervan en van de waterlelies,
Dat wat mij het dichtst bij huilen brengt
Is de roze en witte kleur van de gladde stapstenen,
En de lichtgele grassen
Ertussen
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 8e juli ook mijn blog van 8 juli 2019 en ook mijn blog van 8 juli 2017 deel 2.