De Duitse schrijfster Antje Rávic Strubel werd geboren op 12 april 1974 in Potsdam. Zie ook alle tags voor Antje Rávic Strubel op dit blog.
Uit: Blaue Frau
“Jede Nacht sind die Autos zu hören. Das Rauschen der Autos auf den dreispurigen Straßen und das Rascheln der Blätter am Vogelbeerbaum. Das sind die Geräusche. Sie dringen durch das Fenster herein, das einen Spaltbreit geöffnet ist. Das Meer hört man nicht. Die Ostsee, die im Süden liegt, jenseits der Plattenbauten, in einer Bucht mit verschilften Ufern, die im Winter schnell zufrieren wird. Peitschenlampen säumen die Wege. Nachts fällt ihr bleiches Licht auf den Bordstein und auf den Balkon der kleinen Wohnung, der zur Straße zeigt. Die metallenen Lampenschirme schwanken im Wind. Das Schlafzimmer zeigt zum Hof, wo es einen Spielplatz gibt, einen Verschlag für die Fahrräder und den Vogelbeerbaum. Die Wände der Wohnung sind weiß und leer bis auf den Spiegel im Flur. In der Küche hängen zwei Postkarten über der Spüle. Auf der einen Karte fahren gelbe Taxis durch eine Straßenschlacht in New York. Auf der anderen, einer Schwarzweiß-aufnahme, sitzen zwei Frauen in einem Pariser Straßencafé. Sie tragen Glockenhüte aus den zwanziger Jahren des letzten Jahrhunderts und elegante Röcke. Das sind die Bilder. Die Blumentöpfe im Metallregal auf dem Balkon sind unbenutzt Spinnweben haben sich dort verbreitet Die Spinnen leben noch. Es ist September. Am Horizont, wo Lagerhallen und ein riesiger Sendemast die Reihen der Plattenbauten begrenzen, türmen sich Wolken-berge auf. Der Sendemast ist der einzige Orientierungspunkt in den identischen Straßen.
Niemand weiß, wo sie ist. Die Wanduhr zeigt halb drei. Das silberne Zifferblatt stellt den Weltatlas dar. Einen Sekundenzeiger gibt es nicht, nur ein kleines rotes Flugzeug, das die silberne Welt umrundet. Jede Weltumrundung dauert bloß eine Minute, und doch sieht es langsam, fast gemächlich aus. Ein Schatten fliegt unter dem Flugzeug mit und ist ihm manchmal ein kleines Stück voraus, je nachdem, wie der Lichteinfall ihn auf die glänzende Erde wirft. Sie könnte überall sein. Nina. Sala. Adina. In der Küche gibt es ein paar Töpfe, einen Wasserkocher und eine fleckige Espressokanne. Die Kanne fiept, wenn unter Druck Wasserdampf aus dem Ventil am Kessel tritt. Auf den Tassen im Schrank steht in Großbuchstaben IKEA. Die Wohnung sieht nach einer echten Wohnung aus, nach einem Menschen. Ein paar Bücher sind da, Kerzenständer, Hochglanz-magazine übers Kochen und Reisen. Im Flur liegt ein abgewetzter Läufer. Walkingstöcke stehen an der Garderobe. Das sind die Gegenstände. Sie stellt die Walkingstöcke in den Schrank im Flur. Aus dem Bad ist einlaufendes Wasser zu hören.“
De Amerikaanse dichter en schrijver Mark Strand werd geboren op 11 april 1934 in Summerside, Prince Edward Island, Canada. Zie ook alle tags voor Mark Strand op dit blog.
Het nieuwe poëziehandboek
1
Als iemand een gedicht begrijpt
zal hij problemen krijgen.
2
Als iemand met een gedicht leeft
zal hij eenzaam sterven.
3
Als iemand met twee gedichten leeft
zal hij er een ontrouw zijn.
4
Als iemand een gedicht ontvangt
zal hij een kind minder krijgen.
5
Als iemand twee gedichten ontvangt
zal hij twee kinderen minder krijgen.
6
Als iemand een kroon op zijn hoofd draagt als hij schrijft
zal hij worden betrapt.
7
Als iemand geen kroon op zijn hoofd draagt als hij schrijft
zal hij niemand misleiden buiten zichzelf.
8
Als iemand kwaad wordt op een gedicht
zal hij door mannen worden veracht.
9
Als iemand op een gedicht kwaad blijft
zal hij door vrouwen worden veracht.
10
Als iemand poëzie publiekelijk beschuldigt
zullen zijn schoenen zich met urine vullen.
11
Als iemand poëzie voor macht opgeeft
zal hij heel machtig worden.
12
Als iemand over zijn gedichten opschept
zal hij door dwazen geliefd worden.
13
Als iemand over zijn gedichten opschept en van dwazen houdt
zal hij niet meer schrijven.
14
Als iemand vanwege zijn gedichten naar aandacht hunkert
zal hij als een onbenul in maanlicht zijn.
15
Als iemand een gedicht schrijft en het gedicht van een collega prijst
zal hij een beeldschone minnares krijgen.
16
Als iemand een gedicht schrijft en het gedicht van een collega overdreven prijst
zal hij zijn minnares verjagen.
17
Als iemand het gedicht van een ander opeist
zal zijn hart in omvang verdubbelen.
18
Als iemand zijn gedichten bloot laat zijn
zal hij de dood vrezen.
19
Als iemand de dood vreest
zal hij door zijn gedichten worden gered.
20
Als iemand de dood niet vreest
wordt hij al dan niet door zijn gedichten gered.
21
Als iemand een gedicht afmaakt
zal hij baden in het blanke spoor van zijn passie
en door het witte papier worden gekust.
Vertaald door Mischa Andriessen
Zie voor nog meer schrijvers van de 12e april ook mijn blog van 12 april 2019.