De Amerikaanse schrijfster en feministe Alice Malsenior Walker werd geboren op 9 februari 1944 in Eatonton, Georgia Zie ook alle tags voor Alice Walker op dit blog.

 

Uit: Possessing the Secret of Joy

„Negro women, said the doctor, are considered the most difficult of all people to be effectively analyzed. Do you know why?
Since I was not a Negro woman I hesitated before hazarding an answer. I felt negated by the realization that even my psychiatrist could not see I was African. That to him all black people were Negroes.
I had been coming to see him now for several months. Some days I talked; some days I did not. There was a primary school across the street from his office. I would listen to the faint sound of the children playing and often forget where I was, forget why I was there.
He’d been taken aback by the fact that I had only one child. He thought this unusual for a colored woman, married or unmarried. Your people like lots of kids, he allowed.
But how could I talk to this stranger of my lost children? And of how they were lost? One was left speechless by all such a person couldn’t know.
Negro women, the doctor says into my silence, can never be analyzed effectively because they can never bring themselves to blame their mothers.
Blame them for what? I asked.
Blame them for anything, said he.
It is quite a new thought. And, surprisingly, sets off a kind of explosion in the soft, dense cotton wool of my mind.
But I do not say anything. Those bark-hard, ashen heels trudge before me on the path. The dress above them barely clothing, a piece of rag. The basket of groundnuts suspended from a strap that fits a groove that has been worn into her forehead. When she lifts the basket down, the groove in her forehead remains. On Sundays she will wear her scarf low in an attempt to conceal it. African women like my mother give harsh meaning to the expression “furrowed brow.”
Still, the basket itself is lovely and well made, with a red and ochre “sisters elbow” design that no one weaves more neatly than she. That is all I care to think about. But not all that I will.
I did not carry you to term, she has told me, because one day when I was coming back from bathing I was frightened by a leopard. She was acting strangely, and charged me.“

Alice Walker (Eatonton, 9 februari 1944)

 

De Franse schrijfster Alina Reyes (pseudoniem van Aline Patricia Nardone) werd geboren op 9 februari 1956 in Bruges. Zie ook alle tags voor Alina Reyes op dit blog.

 

Uit: The Butcher (Vertaald door David Watson)

“Who said that flesh is sad? Flesh is not sad, it is sinister. It belongs on the left side of our souls, it catches us at times of the greatest abandonment, carries us over deep seas, scuttles us and saves us; flesh is our guide, our dense black light, the well which draws our life down in a spiral, sucking it into oblivion.”

(…)

“Doubtless he would have loved to touch all those breasts and all those buttocks, manipulate them in his expert hands like so many cuts of meat. The butcher had flesh in his soul.”

(…)

“To swim in your light, in your night of heavy velvet, in your flashes of silk. If only my words had the force of this love which makes a hole in my stomach and causes me pain. Strange, impossible enigma never to be resolved, exclamation mark which will always hold me upright in danger, standing on my head and racked with an overbearing dizziness.”

(…)

“When the butcher is in my body Daniel we will be dead our story will be dead and will become the touchstone of my coming sorrows the butcher with his sharpened blade the butcher with his blade will cleave my belly and we will depart from the belly where we were we will have no more love enough in our hands to touch each other again…”

 

Alina Reyes (Bruges, 9 februari 1956)

 

De Amerikaanse dichteres Amy Lowell werd geboren op 9 februari 1874 in Brookline, Massachusetts. Zie ook alle tags voor Amy Lowell op dit blog.

 

Falling Snow

The snow whispers around me
And my wooden clogs
Leave holes behind me in the snow.
But no one will pass this way
Seeking my footsteps,
And when the temple bell rings again
They will be covered and gone.

A Tulip Garden

Guarded within the old red wall’s embrace,

Marshalled like soldiers in gay company,

The tulips stand arrayed. Here infantry
Wheels out into the sunlight. What bold grace

Sets off their tunics, white with crimson lace!

Here are platoons of gold-frocked cavalry,

With scarlet sabres tossing in the eye

Of purple batteries, every gun in place.

Forward they come, with flaunting colours spread,

With torches burning, stepping out in time

To some quick, unheard march. Our ears are dead,

We cannot catch the tune. In pantomime

Parades that army. With our utmost powers

We hear the wind stream through a bed of flowers.

 

Aliens

The chatter of little people

Breaks on my purpose

Like the water-drops which slowly wear the rocks to powder.

And while I laugh

My spirit crumbles at their teasing touch.

 

Amy Lowell (9 februari 1874 – 12 mei 1925)

 

De Japanse schrijver Natsume Sōseki werd geboren als Natsume Kinnosuke op 9 februari 1867 in Edo. Zie ook alle tags voor Natsume Sōseki op dit blog.

 

Uit: Haiku

On New Year’s Day
I long to meet my parents
as they were before my birth.

*

“The days grow long
I give a yawing to others
And part from them”

*

Over the wintry
forest, winds howl in rage
with no leaves to blow.

 

Natsume Sōseki (9 februari 1867 – 9 december 1916)

Borstbeeld in de wijk Shinjuku in Tokyo

 

De Nederlandse dichter en schrijver Herman Pieter de Boer werd geboren op 9 februari 1928 in Rotterdam. Zie ook alle tags voor Herman Pieter de Boer op dit blog.

De man die post vat

Een heer van vijfenzestig jaar
gaat ’s morgens na een flink ontbijt
op pad, toujours dezelfde tijd
naar het Carossaplein, alwaar

hij vat post bij de klokpilaar.
Hij blijft daar staan tot koffietijd,
dan neemt hij eventjes respijt
in een café, daarna, ’t is waar,

vat hij weer post, tot vijf uur stipt,
waarna hij weer naar huis toe stapt.
Zijn hospita kijkt hem dan aan.

`Er is,’ zegt hij, `mij niets ontglipt.’
Zij zegt: `Er is u niets ontsnapt?’
`Er is,’ zegt hij, ‘mij niets ontgaan.’

Herman Pieter de Boer (Rotterdam, 9 februari 1928)

Portret door Marian van der Velde

 

De Vlaamse schrijver Maurits Sabbe werd op 9 februari 1873 te Brugge geboren. Zie ook alle tags voor Maurits Sabbe op dit blog.

 

Uit: De filosoof van ’t Sashuis

“- Komt eerst e’ keer hier, Mietjie, ‘k moete joen entwa’ toogen da’ woenderlik is.

Zoo sprak de Sasmeester met vroolijken toon, op voorhand genot scheppend in het plezier, dat hij verschaffen ging aan de dochter van zijn boezemvriend Casteels. Zooeven was het meisje, verrukkelijk blozend, het Sashuis binnengehuppeld met de dringende opdracht den Sasmeester te verzoeken onmiddellijk mee te komen bij haren vader, om samen bij Vrouwe Dierickx te gaan, die hen wachtte voor het ontworpen ‘toertje’ op de foor. Het meisje had haar boodschap nauwgezet afgelegd, doch de Sasmeester had geantwoord, dat Vrouwe Dierickx toch zóó ongeduldig niet kon zijn en dat hij nog zijn pijp wilde uitrooken vooraleer tot haar te gaan.

– Komt eerst e’ keer mee… ’t Is entwa da’ woenderlik is.

Mietje, die telkens ze bij den Sasmeester kwam van zijne ‘wonderheden’ te hooren of te zien kreeg en dus over hunnen aard al ingelicht was, begon naïef-lief te gissen wat het wel zijn mocht.

– ’t Is zeker e’ blauw vischtjie, of e’ bliekstjie met ’n gekrulde neuze, of ’n snoek, die de bakvischtjies met z’n steert uuteen sloot…

En ’t meisje herinnerde zich daarbij hoe vaak ze voor een der ramen van het Sashuis, die op het Minnewater uitzicht geven, naast den Sasmeester gestaan en met hem stukjes brood geworpen had naar de visschen, die zich gulzig-happend verdrongen voor het venster, vlak bij het gewelf, waarop het Sashuis gevest is, en waaronder het water schuimend en bruisend over de sluisbalken heenstroomt.”

 

Maurits Sabbe (9 februari 1873 – 12 februari 1938)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 9e februari ook mijn blog van 9 februari 2011 deel 2 en eveneens deel 3.