De Amerikaanse schrijver Bernard Malamud werd op 26 april 1914 in Brooklyn, New York, geboren. Zie ook alle tags voor Bernard Malamud op dit blog.
Uit: God’s Grace
“When he recovered from his radiation illness, he had acquired a light-brown beard and slim, tanned body, but his short legs, from childhood a bit bent, seemed more so.
No cows, no calcium. One day he journeyed with Buz by rubber raft to the coral atoll on the northwestern side of the island to see what they might recover from the wreck of Rebekah Q. Many useful objects were too large for transportation by raft, but they could pile up small things, about a four-hundred-pound load each trip.
The cave was a sloping half mile from the southern shore of the island, on the opposite side from the reefs; and it was best to carry in supplies by raft around the island rather than attempt to lug them through the rain forest by tortuous, all but-impossible routes. Cohn had made five trips to the beached boat, before he became ill, and had gathered many useful objects. Given his uncertain destiny, he felt he ought not pass up any serviceable item.
He paddled at the forward-port corner, and Buz imitated his friend, wielding his aluminum oar in the starboard corner. Or if the chimp dozed off, Cohn, with difficulty, rowed alone.
A breeze had risen and the water was choppy; it took half the morning to arrive at the reef. The grounded vessel, broken in two and lying broadside the sea, was still there, sprayed by waves chopping against the bony atoll.
Cohn had previously taken back with him The Work: of William Shakespeare, his old Pentateuch, a one-volume encyclopedia, a college dictionary, and a copy-there were eight in his cabin-of Dr. Walther Biinder’s The Great Apes, a classic textbook containing three excellent chapters on the life cycle of the chimpanzee.”
Bernard Malamud (26 april 1914 – 18 maart 1986)
Cover biografie
De Spaanse dichter Vincente Aleixandre (eig. Vicente Pío Marcelino Cirilo Aleixandre y Merlo) werd geboren op 26 april 1898 in Sevilla. Zie ook alle tags voor Vincente Aleixandre op dit blog.
Without Faith
You have dark eyes.
Gleams there that promise darkness.
Oh, how certain is your night,
how uncertain my doubt.
I see the light in the depths, and alone, I believe.
Alone then, you exist.
To exist is to live with knowledge blindly.
For you approach darkly
and in my eyes more lights
are felt without my observing that they are shining in them.
They do not shine, for they were aware.
Is awareness knowledge?
I do not know you and was aware.
To be aware is to breathe with open eyes.
To doubt …? One who doubts exists. Only death is knowledge.
Vertaald door J. M. Cohen
The Rose
I know that here I hold you
in my very hand, cold rose.
The naked fragile beam of sunlight
reaches out to you. Your fragrance,
your aromas emanate. Where
do you come from, frozen image
that today deceives me?
From some secret kingdom far
where only beauty reigns, where you
exude sweet scents that penetrate
a total sky in which the very
heavens breathe your airs and fires,
your rare and unexcelled perfumes?
Celestial creatures, there alone
can you indulge your ecstasies!
But here below, cold rose, you guard
your secret, mute, immutable,
diminutive and soft pale rose
that in this hand of mine pretends
to be your image on this earth.
Vertaald door Hugh A. Harter
Vicente Aleixandre (26 april 1898 – 14 december 1984)
De Duitse dichteres en schrijfster Hannelies Taschau werd geboren op 26 april 1937 in Hamburg. Zie ook alle tags voor Hannelies Taschau op dit blog.
Schöne alte Welt
Ein Lob den Loipen Touren
ins Pitztal nach Winterthur
Skilanglauf-Amouren in
ausgereiften Sportklamotten
Häusliches hinter Stadtmauern
Die Nächte dunkel und umsorgt
Die Gäste zahlen
Gewinkt wir nie
Hannelies Taschau (Hamburg, 26 april 1937)
Hamburg, Jungfernstieg
De Nederlandse dichter en schrijver Theun de Vries werd geboren in Veenwouden op 26 april 1907. Zie ook alle tags voor Theun de Vries op dit blog.
Bloei
…. Morgenzon, wereldver;
lichtrozen reegnen in den vochten einder.
Maar op ’t ontwakend eiland onzer aarde,
in een klein dal van stilte en prille glans,
een menschenpaar –
En machtig keert een droom-staat die verging.
En in uw schoot, bedwelmd van zonnebloei
weet ik uw zegenende zachte handen
rondom mijn hoofd, en stort mij gansch in U.
Diep in uw oogen glanst vergiffenis
voor een stormachtig, somber oud bestaan,
en inniger dan ooit omvangt uw leven
het mijne en voert het uit zijn wild begoochlen
voorgoed terug naar stout, helder geluk –
Het geheim
Aan H. Marsman
Wie eens de vlucht van engelen vernam
en niet vergeten kon, wendt zich terzijde,
mijmert, wanneer zich schaduwen verbreiden,
en groet als broeders vlinder roos en vlam.
En waar de roep van watervallen klinkt
verneemt hij stemmen die hij eerder hoorde,
en uit den regen stijgen scheemrend woorden
van een geheim dat alzijds hem omringt.
Dan werpt hij zich bij nacht aan berg en woud;
geuren en kreten worden hem vertrouwd.
En als allengs zijn kringloop is vervuld
bereikt hij ’t dal, waar de’ eeuwigjonge bron ligt,
en ziet in onvergankelijk wit zonlicht
’t heelal, als in zijn eersten staat, onthuld.
Theun de Vries (26 april 1907 – 21 januari 2005)
De Oostenrijkse dichteres en schrijfster Hertha Kräftner werd geboren op 26 april 1928 in Wenen. Zie ook alle tags voor Hertha Kräftner op dit blog.
Abends
Er schlug nach ihr. Da wurde ihr Gesicht
sehr schmal und farblos wie erstarrter Brei.
Er hätte gern ihr Hirn gesehn. – Das Licht
Blieb grell. Ein Hund lief draußen laut vorbei.
Sie dachte nicht an Schuld und Schmerz und nicht
an die Verzeihung. Sie dachte keine Klage.
Sie fühlte nur den Schlag vom nächsten Tage
voraus. Und sie begriff auch diesen nicht.
Die Eltern im Herbst
Dann war es Herbst geworden
und da gefiel meinem kleinen Fensterbrettvogel
das Singen nicht mehr.
Aber dafür werden immer im Herbst
die Toten so unruhig,
und da kommt an manchen Abenden
mich mein Vater besuchen
und trägt einen blauen, wollenen Schal,
von dem meine Mutter sagt,
er hätte ihn am Tag meiner Geburt
im Eisenbahnabteil verloren.
Meine Mutter aber
verschenkt in jedem November
ein Stück von meines Vaters weißen Hemden.
Und zur gleichen Zeit,
wenn die Toten in ihren Gräbern
sich umdrehn,
bitten die jungen Frauen
ihren Mann um ein Kind.
Hertha Kräftner (26 april 1928 – 13 november 1951)
De Nederlandse dichteres en schrijfster Margreet van Hoorn (pseudoniem van Greta de Reus) werd geboren in Hoorn op 26 april 1922. Zie ook alle tags voor Margreet van Hoorn op dit blog.
Uit: De toekomst ben jij
“Het is zomer. De zon brandt over het land, strooit handen vol warmte kwistig om zich heen, fluistert naar het uitbundige gezang van de vogels, de strelende wind, die in extase mens en natuur opwindend kust.
Anneke hangt de was aan de lijn in de tuin, de hemden en de broeken dansen tegen het blauw van de hemel. Op straat zijn stemmen, het enthousiaste blaffen van een hond.
Er gaat een vrouw voorbij met een kind aan de hand. Ze kent die vrouw. Ze is niets veranderd, nog altijd even opvallend om te zien. Het blonde haar hangt in een lange staart op haar rug. Ze loopt de keuken in om niet gezien te worden. Waarom? Ze heeft toch niets te verbergen, misschien de pijn die plotseling voelbaar is, die haar overvalt in een stille, vredige natuur.
Liesbeth loopt door de straat, de vrouw die een hap uit haar geluk nam, onzekerheid toevoegde, haar zelfvertrouwen verwondde.”
Margreet van Hoorn (26 april 1922 – 18 maart 2010)
Zie voor nog meer schrijvers van de 26e april ook mijn blog van 26 april 2015 deel 1 en eveneens deel 2.