Johann Wolfgang von Goethe, A. Moonen, Maria Barnas, C. J. Kelk, Frederick Kesner

De Duitse dichter en schrijver Johann Wolfgang von Goethe werd geboren op 28 augustus 1749 in Frankfurt am Main. Zie ook mijn blog van 28 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Johann Wolfgang von Goethe op dit blog.

Uit: Die Wahlverwandtschaften

„Eduard – so nennen wir einen reichen Baron im besten Mannesalter – Eduard hatte in seiner Baumschule die schönste Stunde eines Aprilnachmittags zugebracht, um frisch erhaltene Pfropfreiser auf junge Stämme zu bringen.
Sein Geschäft war eben vollendet; er legte die Gerätschaften in das Futteral zusammen und betrachtete seine Arbeit mit Vergnügen, als der Gärtner hinzutrat und sich an dem teilnehmenden Fleiße des Herrn ergetzte.
»Hast du meine Frau nicht gesehen?« fragte Eduard, indem er sich weiterzugehen anschickte.
»Drüben in den neuen Anlagen«, versetzte der Gärtner.
»Die Mooshütte wird heute fertig, die sie an der Felswand, dem Schlosse gegenüber, gebaut hat.
Alles ist recht schön geworden und muß Euer Gnaden gefallen.
Man hat einen vortrefflichen Anblick: unten das Dorf, ein wenig rechter Hand die Kirche, über deren Turmspitze man fast hinwegsieht, gegenüber das Schloß und die Gärten«.
»Ganz recht«, versetzte Eduard; »einige Schritte von hier konnte ich die Leute arbeiten sehen«.
»Dann«, fuhr der Gärtner fort, »öffnet sich rechts das Tal, und man sieht über die reichen Baumwiesen in eine heitere Ferne.
Der Stieg die Felsen hinauf ist gar hübsch angelegt.
Die gnädige Frau versteht es; man arbeitet unter ihr mit Vergnügen«.
»Geh zu ihr«, sagte Eduard, »und ersuche sie, auf mich zu warten.
Sage ihr, ich wünsche die neue Schöpfung zu sehen und mich daran zu erfreuen«.
Der Gärtner entfernte sich eilig, und Eduard folgte bald.
Dieser stieg nun die Terrassen hinunter, musterte im Vorbeigehen Gewächshäuser und Treibebeete, bis er ans Wasser, dann über einen Steg an den Ort kam, wo sich der Pfad nach den neuen Anlagen in zwei Arme teilte.
Den einen, der über den Kirchhof ziemlich gerade nach der Felswand hinging, ließ er liegen, um den andern einzuschlagen, der sich links etwas weiter durch anmutiges Gebüsch sachte hinaufwand; da, wo beide zusammentrafen, setzte er sich für einen Augenblick auf einer wohlangebrachten Bank nieder, betrat sodann den eigentlichen Stieg und sah sich durch allerlei Treppen und Absätze auf dem schmalen, bald mehr bald weniger steilen Wege endlich zur Mooshütte geleitet.“

 
Johann Wolfgang von Goethe (28 augustus 1749 – 22 maart 1832)
Portret door Angelica Kauffmann, 1787 / 88

 

De Nederlandse schrijfster, dichter en beeldend kunstenaar Maria Barnas werd geboren in Hoorn op 28 augustus 1973. Zie ook mijn blog van 28 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Maria Barnas op dit blog.

 

Eerste Liefde

– voor Rogi Wieg –

Mijn eerste liefde schrijft gedichten.
Of zou deze liefde het schrijven van gedichten zijn?

Hij weet hoe het moet.
Het mag niet regenen van verdriet en liefde

schrijf je niet onthoud ik goed. Maar ik bloed liefde
en verwar het weer met mijn gemoed.

Want het regent en het waait en liefdes
lopen in een lange stoet voorbij.

Dat gebeurt niet in mijn hoofd meen jij.
Maar dit hoofd is niet van mij.

 

Twee zonnen

Wanneer ik slapen ga ligt de zee nog steeds beneden
en altijd is de zon me voor.

Ik sta bij een uitsnede
van donker water en later ben ik bij de boten

met zeilen wit zo licht als opgeluchte stemmen
en tussen de schaterende meeuwen weleens opgetogen.

Maar in de ring die ik kreeg sta ik scheef
naast een datum. En ik zie hem in de verte
gaan, met een zon. Slordig herhaald in het raam.

Hij noemde me Bloem. Ook wel Lente, Sexy, Liefste,
Liefde, Lief en de laatste tijd steeds vaker
Lieverniet, Neelater, Alsjeblieft.

 
Maria Barnas (Hoorn, 28 augustus 1973)

 

De Nederlandse schrijver A. Moonen, (spreek uit: ‘a-punt-moonen’) werd geboren in Rotterdam op 28 augustus 1937. Zie ook mijn blog van 28 augustus 2010 en eveneens alle tags voor A. Moonen op dit blog.

Uit: Armlastig

“Ik houd niet meer zo van bloemen. Geen toespraken, geen bloemen dus, maar wel veel tranen a.u.b. Met alle tranen van de wereld is tijdens droogte elke akker te besproeien. Onder de dames bevinden zich trouwens huilebalken genoeg. Zoute tranen kunnen keukenzout vervangen indien er uien opengesneden op het aanrecht liggen onder hun maaltijdbereiding. Het is al vrij lang geleden mezelf een bosje fresia’s cadeau te hebben gedaan, kan me de tijd niet heugen. Wat hebben we toch veel nodig om te compenseren hetgeen in bed achterwege blijft, zeker de lagere standen, maar ook de zich mateloos vervelende hogere kringen en andere standophouders. Zo ik mij tot Hikmet beklaag over zijn gierigheid, wijst hij naar zijn gulp. De moslimdame van tweehoog is dagelijks met emmers bleekwater in de weer alvorens de boel aan balkonwaslijnen te drogen hangt, aldoende haar aangeboren preutsheid en ingebeelde bedzonde bekampend en zich minder bezoedeld te voelen. Een ieglijk heeft zijn of haar eigen methode te ontkomen waar het op de eerste plaats om gaat: ongehinderde extase, schaamteloos klaarkomen zowel pervers als poëtisch. Mij is dit om gans andere redenen zelden gelukt, echter met properheidswaan heb ik dat gemis nooit bestreden. Properheid is overigens een probaat middel tegen slechte inborst bij de meesten.
Bitter weinig begrijp ik van hetgeen er in deze tijd gaande is zowel onder het gewone volk als bij de slinkende elite. De dames lijken hun overschatte kut als asbak te gebruiken, en ik vraag mij af of er nog wel hartstocht bestaat.Dagelijks word ik geconfronteerd met door hun lichaamsvormen prikkelend omklede jongedames, mij dan afvragend of ze wel gevoel in het getoonde bezitten, druk als zij het veelal hebben met allerhand lulligheden, bijvoorbeeld winkelen, familiewaan, kliekjesvorming, bloemschikken enzovoort.”

 
A. Moonen (28 augustus 1937 – 24 januari 2007)
Cover

 

De Nederlandse dichter, schrijver, letterkundige en literatuurcriticus Cornelis Jan (Cees) Kelk werd geboren in Amsterdam op 28 augustus 1901. Zie ook alle tags voor C. J. Kelk op dit blog.

Sonatine

Vanavond is het park Japansch-
de kindren zijn van voile;
als zilveren signalen
hangen bloemen in hun glans-

In dartelen en dwalen
zoeken vlinders vage dans
en loom zingen in vrome krans
vermoeide nachtegalen-

Daar is een bankin ’t gras gezet-
de lichten zijn in vlam vergaan,
vreemd rood en angstig violet-

Uit ’t zwoele lommer drijft de maan
voorbij als een voorbij gebed,
dat door de bloemen is gedaan.

 

Vleug

Zoals ik weet van jonge knoppen,
zij wassen eens tot bloem en blad,
zo gaan de kinderen in de stad
allengs zich weergaloos ontpoppen.

Wat nu nog draaft met warrend haar,
’t onthutste lijf in prille vormen,
zal duchtig eens mijn deugd bestormen
en brengen die in doodsgevaar.

En als een voorproef van mijn val
ervaar ik ongekende vreugden.
Wat maalt uw lust om uwe deugden?
De aarde is een maagdendal.

 
C. J. Kelk (28 augustus 1901 – 25 december 1981)
Hier met vriendin

 

De Australische dichter Frederick Kesner III werd geboren op 28 augustus 1967 in Manilla op de Filippijnen Zie ook mijn blog van 28 augustus 2010 en eveneens alle tags voor Frederick Kesner op dit blog.

 

Kitchen Sink

my finger traces
a still barely
visible band
on my 4th finger

our ex-anniversary
is now my memory

a constant companion
to might-have-beens

yesterday had so much
prospect and promise
today I face a sink
filled with dirty dishes

 

Modular Nonconformity

Never too early, never too late;
Life can be a heaped-up plate.

Today you are comfy, tomorrow, lost;
Yesterday’s loss determines the cost.

The future disguises no blemishes.
Hope’s a parachute that never perishes.

 

Kindred poets

probably a kinsman
sanguinely perhaps
but by pen more so
is he that writes
to express his soul
to annoy himself so

 

 
Frederick Kesner (Manilla, 28 augustus 1967)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 28e augustus ook mijn blog van 28 augustus 2011 deel 1 en eveneens deel 2.