Jean Cassou, Johanna Schopenhauer, Johann Götz, Alexis Piron, Matthew Lewis, Barbara Cartland, Robert Gratzer

De Franse schrijver, dichter en vertaler Jean Cassou werd geboren op 9 juli 1897 in Deusto bij Bilbao.Zie ook alle tags voor Jean Cassou op dit blog.

 

Sonnet I

La barque funéraire est, parmi les étoiles,
longue comme le songe et glisse sans voilure,
et le regard du voyageur horizontal
s’étale, nénuphar, au fil de l’aventure.

Cette nuit, vais-je enfin tenter le jeu royal,
renverser dans mes bras le fleuve qui murmure,
et me dresser, dans ce contour d’un linceul pâle,
comme une tour qui croule aux bords des sépultures ?

L’opacité, déjà, où je passe frissonne,
et comme si son nom était encor Personne,
tout mon cadavre en moi tressaille sous ses liens.

Je sens me parcourir et me ressusciter,
de mon front magnétique à la proue de mes pieds,
un cri silencieux, comme une âme de chien.

 

Sonnet VI
À mes camarades de prison

Bruits lointains de la vie, divinités secrètes,
trompe d’auto, cris des enfants à la sortie,
carillon du salut à la veille des fêtes,
voiture aveugle se perdant à l’infini,

rumeurs cachées aux plis des épaisseurs muettes,
quels génies autres que l’infortune et la nuit,
auraient su me conduire à l’abîme où vous êtes ?
Et je touche à tâtons vos visages amis.

Pour mériter l’accueil d’aussi profonds mystères
je me suis dépouillé de toute ma lumière :
la lumière aussitôt se cueille dans vos voix.

Laissez-moi maintenant repasser la poterne
et remonter, portant ces reflets noirs en moi,
fleurs d’un ciel inversé, astres de ma caverne.

 

 
Jean Cassou (9 juli 1897 – 18 januari 1986)
Borstbeeld in Toulouse

Lees verder “Jean Cassou, Johanna Schopenhauer, Johann Götz, Alexis Piron, Matthew Lewis, Barbara Cartland, Robert Gratzer”

Peter Märthesheimer, Ann Radcliffe, John Heath-Stubbs, Jean Cassou

De Duitse schrijver, draaiboekauteur en producent Peter Märthesheimer werd geboren op 9 juli 1937 in Kiel. Zie ook mijn blog van 9 juli 2009 en ook mijn blog van 9 juli 2010

Uit: Das forschende Kind

„Ende 1969 traf ich Fassbinder zum ersten Mal. Ich war damals Dramaturg beim Westdeutschen Rundfunk und hatte eine Fernsehserie über eine Arbeiterfamilie im Kopf. Dass ich sie im Kopf hatte und nirgend anderswo, war zugleich auch mein Problem: mein Kopf war ein Soziologenkopf, und der konnte mir nur allzu genau beweisen, dass das, was ich vorhatte, nicht zu machen war. Was ich vorhatte, war quasi die Verfilmung einer Kategorie von Ernst Bloch, Der aufrechte Gang nämlich. Nur war offensichtlich, dass die proletarische Wirklichkeit durch das buchstäbliche Gegenteil dieser Maxime gekennzeichnet war: eine düstere, graue, kraftlose, perspektivlose Wirklichkeit, eingezäunt von Tarifverträgen, Arbeitszeitabkommen, Überstundenregelungen, verwaltet von Gewerkschaften, Betriebsräten und Ortskrankenkassen – da war weit und breit kein autonom handelndes Subjekt zu finden, wie ich es mir für eine solche Serie gewünscht hätte, sondern nur passiv reagierende Objekte, über diehinweg der Alltag sich widerstandslos vollzog. Die schlechten Verhältnisse durch einen Film aber einfach noch einmal zu verdoppeln, wollte ich nicht, also war ich drauf und dran, mein Projekt zu begraben. Da sah ich Katzelmacher und schickte spontan mein gesammeltes Elendsmaterial an dessen Regisseur: wenn schon, könnte der vielleicht Rat wissen, denn sein Film, der zwar auch von der schlechten Realität handelte, hatte mich wenigstens wütend auf die Realität gemacht. Und sein Handwerk schien der junge Mann, der mir bisher hauptsächlich auf Illustriertenfotos aufgefallen war, auf denen er gelangweilt neben gerade schrottreif gefahrenen Sportwagen posierte, ja auch halbwegs zu beherrschen.“

Peter Märthesheimer (9 juli 1937 – 18 juni 2004)
Lees verder “Peter Märthesheimer, Ann Radcliffe, John Heath-Stubbs, Jean Cassou”

John Heath-Stubbs, Jean Cassou, Johanna Schopenhauer, Johann Götz, Alexis Piron, Matthew Lewis, Robert Gratzer, Barbara Cartland

De Engelse dichter John Heath-Stubbs werd geboren op 9 juli 1918 in Londen. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2009.

A Charm Against The Tooth-Ache

Venerable Mother Toothache
Climb down from your white battlements,
Stop twisting in your yellow fingers
The fourfold rope of nerves;
And tomorrow I will give you a tot of whiskey

To hold in your cupped hands,
A garland of anise flowers,
And three cloves like nails.

And tell the attendant gnomes
It is time to knock off now,
To shoulder their little pick-axes,
Their cold-chisels and drills.
And you may mount by a silver ladder
Into the sky, to grind
In the cracked polished mortar
Of the hollow moon.

By the lapse of warm waters,
And the poppies nodding like red coals,
The paths on the granite mountains,
And the plantation of my dreams.

 

John_Heath_Stubbs

John Heath-Stubbs (9 juli 1918 – 26 december 2006)

 

 

De Franse schrijver, dichter en vertaler Jean Cassou werd geboren op 9 juli 1897 in Deusto bij Bilbao.Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

 

Une belle histoire où l’on dit : demain

 

La plaie que, depuis le temps des cerises

je garde en mon coeur s’ouvre chaque jour.

En vain les lilas, les soleils, les brises

viennent caresser les murs des faubourgs.

 

Pays des toits bleus et des chansons grises

qui saignes sans cesse en robe d’amour

explique pourquoi ma vie s’est éprise

du sanglot rouillé de tes vieilles cours.

 

Aux fées rencontrées le long du chemin

je vais racontant Fantine et Cosette.

L’arbre de l’école, à son tour, répète

 

une belle histoire où l’on dit : demain …

Ah ! jaillisse enfin le matin de fête

où sur les fusils s’abattront les poings !

 

Cassou

Jean Cassou (9 juli 1897 – 18 januari 1986)
Buste in Jardin des Plantes, Parijs

 

De Duitse schrijfster Johanna Schopenhauer werd geboren in Danzig op 9 juli 1766. Zie ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

Uit: Ausflug an den Niederrhein und nach Belgien im Jahr 1828

„Wer kennt den kölner Dom nicht fast so gut, als hätte er selbst vor diesem Riesenbau staunend und bewundernd gestanden, seit Boisserée mit unendlich treuer Beharrlichkeit sein großes, unglaublich mühevolles Werk vollendete! Nach diesem Meister nur mit Worten, oder auch mit dem Griffel eine umständliche Darstellung desselben unternehmen zu wollen, wäre ein eben so überflüßiges als unbelohnendes, ja ein fast frevelhaftes Wagniß.

Alle Kölner, vom Vornehmsten bis zum Geringsten im Volke, hängen mit warmem Patriotismus an diesem ihren alten Meisterwerk gothischer Baukunst. Sowie er dasteht, unvollendet, durch die unglückliche Wahl der zu bald verwitternden Steinart schon bei seinem ersten Entstehen dem, um viele Jahrhunderte zu früh einge
tretenen, Verfalle geweiht, ist der ehrwürdige Tempel ihnen heilig und werth; und sie wollen in unveränderter Gestalt ihn erhalten wissen. Ganz Köln kam in Bewegung, als vor einigen Jahren, bei der nur zu nothwendig gewordenen Reparatur des edeln Baues, der seit Jahrhunderten obenstehende Krahnen von dem einzigen halbvollendeten Thurme heruntergenommen wurde, und das Volk ruhte nicht eher, bis es ihn wieder an seiner alten Stelle sah, der er doch keineswegs zur besondern Zierde gereicht.

Jeder Fremde, der betrachtend vor dem Dome verweilt, findet unter den Vorübergehenden sehr bald einen freiwilligen Cicerone, der sich zu ihm gesellt, und ohne eine Belohnung dafür zu erwarten, über Alles, was er zu wissen verlangen könnte, ihm gehörige Auskunft gibt; der Kutscher, dem ich bei meiner ersten Ausflucht in Köln anbefahl, mich vor allen Dingen rings um den Dom zu fahren, machte mir ein so freundliches Gesicht, als ob ich ihm einen Kronthaler zum Trinkgelde gegeben hätte.“

 

schopenhauer

Johanna Schopenhauer (9 juli 1766 – 17 april 1838)

 

 

De Duitse dichter, vertaler en geestelijke Johann Nikolaus Götz werd geboren op 9 juli 1721 in Worms. Zie ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

Hymen und die Truppen Amors.

Hymen stand im Hinterhalte:
Als ein Heer von Amuretten
Seines Reiches Grenzen nahte!
Wer da! rief er halberschrocken,
Wer da! – oder soll ich schiesen?
Holder Bruder, sprach ihr Führer,
Fürchte nichts von Amors Truppen.
Unser Endzweck ist nicht dieser,
Deine Lande zu verheeren
Oder in Besitz zu halten:
Wir verlangen nur den Durchzug!

 

Goetz

Johann Nikolaus Götz (9 juli 1721 – 4 november 1781)

 

De Franse dichter en schrijver Alexis Piron werd geboren op 9 juli 1689 in Dijon. Zie ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

 

Mon testament

 

Je veux qu’aprè ma mort cent putains toutes nues

Soient, dessus mon tombeau, cent fois par jour foutues,

Et que les cordeliers, en chantant leurs offices,

Aient tous les vits bandants dans le cul des novices,

Et que les jacobines en prêchant leurs sermons,

 

En exhortant les vits, prêchent contre les cons ;

Et que sans consulter tant de législateurs,

On partage mon bien aux plus fameux fouteurs ;

Et qu’on donne mes os à mes apothicaires

Pour servir de canule à donner des clystères ;

Afin qu’après ma mort, ainsi que j’ai vécu,

Je sois encore utile au service du cul.

 

piron-portrait

Alexis Piron (9 juli 1689 – 21 januari 1773)

 

 

De Engelse schrijver Matthew Gregory Lewis werd geboren op 9 juli 1775 in Londen. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

Uit: The Monk

 

„Whatever was the occasion, it is at least certain that the Capuchin Church had never witnessed a more numerous assembly. Every corner was filled, every seat was occupied. The very Statues which ornamented the long aisles were pressed into the service. Boys suspended themselves upon the wings of Cherubims; St. Francis and St. Mark bore each a spectator on his shoulders; and St. Agatha found herself under the necessity of carrying double. The consequence was, that in spite of all their hurry and expedition, our two newcomers, on entering the Church, looked round in vain for places.

However, the old Woman continued to move forwards. In vain were exclamations of displeasure vented against her from all sides: In vain was She addressed with—’I assure you, Segnora, there are no places here.’—’I beg, Segnora, that you will not crowd me so intolerably!’—’Segnora, you cannot pass this way. Bless me! How can people be so troublesome!’—The old Woman was obstinate, and on She went. By dint of perseverance and two brawny arms She made a passage through the Crowd, and managed to bustle herself into the very body of the Church, at no great distance from the Pulpit. Her companion had followed her with timidity and in silence, profiting by the exertions of her conductress.

‘Holy Virgin!’ exclaimed the old Woman in a tone of disappointment, while She threw a glance of enquiry round her; ‘Holy Virgin! What heat! What a Crowd! I wonder what can be the meaning of all this. I believe we must return: There is no such thing as a seat to be had, and nobody seems kind enough to accommodate us with theirs.’

 

Matthew_Lewis

Matthew Lewis (9 juli 1775 – 14 mei 1818)
Portret door Henry William Pickersgill, 1809

 

De Oostenrijkse schrijver, journalist, dramaturg en uitgever Robert Gratzer werd geboren op 9 juli 1948 in Mariahof. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en en ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

Uit: Lorbeerreiser

 

JULI 1864, IM GOLF VON MEXIKO

Daß au
ßerhalb von Triest und Wien manch unösterreichische Widerwärtigkeiten auftreten können

 

Galgengesichter sind das, sagte Kapitän Richard Bari, ganz und gar Galgengesichter! Die Leut sollen aufpassen und ihre Waffen bereit halten!

Weil auch in Havana Fälle von Gelbfieber aufgetreten waren, hatte Kapitän Bari am 11. Juli auslaufen lassen. Die Novara war daraufhin eine Woche im Golf von Mexiko gekreuzt und hatte am 19. vor den Alagranen in der Campechebank Anker gesetzt. Nun schwärmten die Beiboote aus; die Männer machten sich auf, die Riffe zu besuchen und nach Möglichkeit an Bord eines der gescheiterten Fahrzeuge zu gelangen, die als Wracks in den Untiefen dümpelten. Und sie trafen auf vereinzelte Indianer: Einige zogen sich landwärts zurück, gewissermaßen widerspenstig, als die Österreicher ihre Boote an die kleinen Landbildungen setzten, andere beobachteten sie, anscheinend teilnahmslos auf einem winzigen Eiland oder auf einem Wrack hockend wie ein Geier, aus den Augenwinkeln.

 

Gratzer

Robert Gratzer (9 juli 1948 – 6 mei 2004)

 

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 9 juli 2009.

 

De Britse schrijfster Dame Barbara Cartland werd geboren in Edgbaston (Birmingham), op 9 juli 1901.

Gerard Walschap, Mervyn Peake, Jan Neruda, Hans Arnfrid Astel, Peter Märthesheimer, June Jordan, Ann Radcliffe, John Heath-Stubbs, Jean Cassou, Barbara Cartland, Johanna Schopenhauer, Johann Götz, Alexis Piron, Matthew Lewis, Robert Gratzer

De Vlaamse schrijver Gerard Walschap werd geboren op 9 juli 1898 in Londerzeel. Zie ook mijn blog van 9 juli 2006 en ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

Nocturne

Ik waak op in den nacht

voor uw klop aan mijn deur,

wreed leed van veel maanden en jaren,

g’hebt lam Blijdschap geslacht

en zijn bloed blijft een smeur

op uw kleed en uw lang hangende haren.

 

Zoude ik oopnen dees deur

die ‘k op onrusten sloot

voor de rust van bewustlooze nachten,

om geen troostloozen treur,

doch ’t verheugdere rood

van Gods dapperen daagraad te wachten.

 

Oh voor één nacht van hoop

keer uw angstige schrêe,

laat uw treden mijn drempelen duchten,

of de dag misschien droop

van Gods klaarten, Gods vrêe,

of Gods’ vreugde verlichtte al de luchten!

 

Gun me rust nog één nacht

tot den uchtlijken stond;

als God laatste vlam hoop zoude blusschen

kom dan weder, u wacht

open woonst, en mijn mond

wacht uw heetste en uw bitterste kussen.

 

Oh bestendig getok

van verduldig wreed leed

als een snuivende dier rond de muren…

Zie, den slagboom vertrok

ik en ‘k open een spleet,

want uw aandrang, wie kan hem verduren?

 

Maar ik plof op den knie

vóór uw aanschijn bebloed 

en een snik stropt mijn keel tot versmorens,

want uw aangezicht, zie,

is Gods aanschijn en ’t bloed

is het bloed van Gods nagelen en dorens.

 

walschap

Gerard Walschap (9 juli 1898 – 25 oktober 1989)

 

De Engelse schrijver, tekenaar, illustrator en dichter Mervyn Peake werd geboren op 9 juli 1911 in Lushan (Kuling) in Jiangxi, een province in centraal China. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

 

Uit: Titus Groan

 

„Gormenghast, that is, the main massing of the original stone, taken by itself would have displayed a certain ponderous architectural quality were it possible to have ignored the circumfusion of those mean dwellings that swarmed like an epidemic around its outer walls. They sprawled over the sloping earth, each one half way over its neighbour until, held back by the castle ramparts, the innermost of these hovels laid hold on the great walls, clamping themselves thereto like limpets to a rock. These dwellings, by ancient law, were granted this chill intimacy with the stronghold that loomed above them. Over their irregular roofs would fall throughout the seasons, the shadows of time-eaten buttresses, of broken and lofty turrets, and, most enormous of all, the shadow of the Tower of Flints. This tower, patched unevenly with black ivy, arose like a mutilated finger from among the fists of knuckled masonry and pointed blasphemously at heaven. At night the owls made of it an echoing throat; by day it stood voiceless and cast its long shadow.“

 

mervynpeake

Mervyn Peake (9 juli 1911 – 17 november 1968)

 

De Tsjechische schrijver en dichter Jan (Nepomuk) Neruda werd op 9 juli 1834 geboren in Praag. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

 

Uit: Die Hunde von Konstantinopel (Reisebilder, vertaald door Christa Rothmeier)

 

Die zwei nackt aussehenden Türme der Frauenkirche, oben in zwei riesigen Birnen endend, und rundherum ein paar nichtssagende Häuser und Häuschen, so zeigt sich München dem Fremden. Und von diesem ersten Eindruck verliert sich wahrlich wenig. Die pfeilschnell fließende Isar verzweigt sich, manchmal allerdings künstlich, in zu viele und zu schwache Arme, als daß die Stadt durch den Anblick eines großen Flusses gewänne. Weit um die Stadt erstreckt sich eine unschöne, unfruchtbare Ebene; erst in den hintersten Nebeln schimmern die schneebedeckten Alpen.

Ich kann nichts dafür, daß mir München nur wie eine Kleinstadt vorkam. Mit Ausnahme einer einzigen, vom schönen, von Bürklein erbauten Bahnhof zur Vorstadt Au führenden Straße sind die übrigen Stadtteile still, einzelne fast tot. Die Geschäfte können sich hinsichtlich Eleganz bei weitem nicht mit den Pragern messen, die Häuser sind vorwiegend häßlich, die Straßen unregelmäßig, schmal, schlecht gepflastert oder ganz ohne Belag. Schön sind nur zwei, die Ludwig- und die Maximilianstraße; doch ist die eine noch unfertig, die andere trotz ihrer Pracht fast zum Gähnen leblos. Hier residiert die österreichische Botschaft, in deren Haus ich – da der »Eintritt in die Kanzlei niemandem gestattet« ist – nur den Herrn Hausmeister und noch irgendeinen ähnlichen Herrn kennenlernte. Die französische Botschaft befindet sich in der lebhafteren Briennerstraße und ist mit sehr höflichen und entgegenkommenden Leuten besetzt, zu denen man sogar direkt in die Kanzlei treten darf.

Um aber zu den Straßen zurückzukehren, ich glaube, die Münchner könnten getrost eines ihrer Siegestore oder die Propyläen oder auch ein Stück der Neuen Pinakothek verkaufen und sich dafür ein bißchen Pflaster, bessere Kanäle und besseres Trinkwasser kaufen. Man würde gar nicht erwarten, hier in einer ansehnlichen Straße mit vielen Palästen nichts als einen Fahrweg vorzufinden, mit Gräben daneben, damit der schöne klebrige Schlamm, sofern er das will, abfließen kann! Mir fielen auf sämtlichen Photographien von München die kotigen Schuhe auf, eine Uniformität, die fast wie ein Nationalkostüm wirkt.“

 

jan_neruda

Jan Neruda (9 juli 1834 – 22 augustus 1891)
Standbeeld in Praag

 

De Duitse dichter Hans Arnfrid Astel werd geboren in München op 9 juli 1933. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

 

 

Abend

Der Mystiker

schlägt die Augen nieder.

Er sieht den Himmel

durch die kahlen Zweige.

Das ist der Regenbogen-

druck auf den Augen.

 

 

Hafenrundfahrt

Hamburger Hafenrundfahrt.

Pfingsten. China im Bild.

Fünf Chinesen, die zurückwinken,

streicheln ihr Schiff.

 

 

Prosa & Vers

Nach dem Unterschied zwischen

Prosa und Vers befragt, will ich

in prosaischen Versen antworten:

Sprache ist Wasser. Witz, Tau,

etwas durchaus Liquides,

das den Kiesel benetzt,

der leuchtet am Strand –

ein Geburtswasser der Ingestalt,

Hebammenhumor sozusagen,

mit beiden Füßen in der Luft,

nicht mit fünfen auf dem Boden.

Wenn die Politiker stabreimen

in Frieden und Freiheit,

gehen die Dichter freiwillig

ins prosaische Exil.

 

ArnfriedAstel

Hans Arnfrid Astel (München, 9 juli 1933)

 

De Duitse schrijver, draaiboekauteur en producent Peter Märthesheimer werd geboren op 9 juli 1937 in Kiel. Hij studeerde economie en sociologie in Frankfurt am Main. Vanaf 1964 werkte hij tien jaar lang als redacteur en dramaturg bij de WDR, daarna tot 1981 bij de Bavaria Film. In 1994 werd hij hoogleraar draaiboek en dramaturgie aan de Filmakademie Baden-Württemberg. Hij schreef o.a. de draaiboeken mee voor de Fassbinder-films Die Ehe der Maria Braun en Die Sehnsucht der Veronika Voss. Ook bij de tv-series Acht Stunden sind kein Tag en Berlin Alexanderplatz werkte hioj met Fassbinder samen. In 2000 verscheen zijn roman Ich bin die Andere, waarin het gaat om de meervoudige persoonlijkheid.

 

Uit: Das forschende Kind

 

Ich habe von der Erwägung gelesen, ein Denkmal für Fassbinder zu errichten, gegenüber dem Arri-Kino sollte es aufgestellt werden, und abgebildet sollte er sein so wie im Leben. Ich fand spontan, dass das ein schöner Gedanke war – ein Denkmal, ja, das würde seine Bedeutung ein für allemal erhalten und sie jedem Nachkommenden bezeugen. Ein wenig später kamen mir Zweifel an diesem Gedanken. Wie sah er denn aus, im Leben? Das halboffene karierte Hemd über den fetten Bauch hängend, die Zigarette in der einen Hand, den Daumen der anderen Hand in den Gürtel gehakt, die zerrissenen Jeans in die martialischen Stiefel gestopft, die Augen in dem nachlässig rasierten Gesicht mürrisch und skeptisch? Oder im weißen Dinnerjacket, eine Rose im Knopfloch, glänzend die Lackschuhe, frisiert die Haare, freundlich der Blick, soweit man das hinter der dunklen Brille ahnen konnte? Und hätte man gewusst, ob die eine oder die andere Erscheinungsform nun die von einer Pressekonferenz oder einer Premiere oder einer Drehpause war? Und warum sollte das Denkmal vor dem Arri-Kino stehen, wo doch gerade er den deutschen Film aus den Arri-Kinos herausgebracht hatte in die Filmpaläste, Saal A? Oder wie könnte es vor dem Filmpalast stehen, wo doch gerade er noch Filme für die Arri-Kinos gemacht hat, als er bei den Filmpalästen schon längst bekannt und gefragt war, aber trotzdem die Filme machen wollte, die er für richtig hielt? Fassbinders Denkmal, glaube ich, sind die Filme, die er gemacht hat. In ihnen ist alles aufgehoben, was in ihm war und was er zu sagen hatte: seine Angst und seinen Mut, seine Freude und seine Verzweiflung, seine Liebe zu den Menschen und sein Misstrauen gegen die Menschen, seine Zärtlichkeit und seine Aggressivität, seine Eitelkeit und seine Scham, seine Arroganz und seine Demut, seine Sehnsucht und seine Abwehr, sein Glück und seine Trauer. In seinen Filmen ist Fassbinder noch lebendig, und wenn man mit seinen Filmen richtig umgeht, wird er immer lebendig bleiben.”

 

Peter_Märthesheimer

Peter Märthesheimer (9 juli 1937 – 18 juni 2004)

 

De Afro-Amerikaanse schrijfster, dichteres en politiek activiste June Jordan werd geboren op 9 juli 1936 in New York. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

 

 

Poem for My Love

 

How do we come to be here next to each other

in the night

Where are the stars that show us to our love

inevitable

Outside the leaves flame usual in darkness

and the rain

falls cool and blessed on the holy flesh

the black men waiting on the corner for

a womanly mirage

I am amazed by peace

It is this possibility of you

asleep

and breathing in the quiet air

 

 

July 4, 1974

Washington, D.C.

 

At least it helps me to think about my son

a Leo/born to us

(Aries and Cancer) some

sixteen years ago

in St. John’s Hospital next to the Long Island

Railroad tracks

Atlantic Avenue/Brooklyn

New York

 

at dawn

 

which facts

do not really prepare you

(do they)

 

for him

 

angry

serious

and running through the darkness with his own

 

becoming light

 

junejordan-thesepoems

June Jordan (9 juli 1936 – 14 juni 2002)

 

De Engelse dichteres en schrijfster Ann Radcliffe werd geboren op 9 juli 1764 in Londen. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

 

Song

 

Life’s a varied, bright illusion,

   Joy and sorrow—light and shade;

Turn from sorrow’s dark suffusion,

   Catch the pleasures ere they fade.

 

Fancy paints with hues unreal,

   Smile of bliss, and sorrow’s mood;

If they both are but ideal,

   Why reject the seeming good?

 

Hence! no more! ’tis Wisdom calls ye,

   Bids ye court Time’s present aid;

The future trust not—Hope enthrals ye,

   ‘Catch the pleasures ere they fade.

 

 

Air

 

Now, at Moonlight’s fairy hour,

   When faintly gleams each dewy steep,

And vale and Mountain, lake and bow’r,

   In solitary grandeur sleep;

 

When slowly sinks the evening breeze,

   That lulls the mind in pensive care,

And Fancy loftier visions sees,

   Bid Music wake the silent air.

 

Bid the merry, merry tabor sound,

   And with the Fays of lawn or glade,

In tripping circlet beat the ground,

   Under the high trees’ trembling shade.

 

“Now, at Moonlight’s fairy hour,”

   Shall Music breathe her dulcet voice,

And o’er the waves, with magic pow’r,

   Call on Echo to rejoice.

 

Ann_Radcliffe

Ann Radcliffe (9 juli 1764 – 7 februari 1823)
Boekomslag The Mysteries of Udolpho

 

De Engelse dichter John Heath-Stubbs werd geboren op 9 juli 1918 in Londen. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007 en ook mijn blog van 9 juli 2008.

 

 

A Charm Against The Tooth-Ache

Venerable Mother Toothache

Climb down from your white battlements,

Stop twisting in your yellow fingers

The fourfold rope of nerves;

And tomorrow I will give you a tot of whiskey

 

To hold in your cupped hands,

A garland of anise flowers,

And three cloves like nails.

 

And tell the attendant gnomes

It is time to knock off now,

To shoulder their little pick-axes,

Their cold-chisels and drills.

And you may mount by a silver ladder

Into the sky, to grind

In the cracked polished mortar

Of the hollow moon.

 

By the lapse of warm waters,

And the poppies nodding like red coals,

The paths on the granite mountains,

And the plantation of my dreams.

 

Stubbs

John Heath-Stubbs (9 juli 1918 – 26 december 2006)
Portret door Gordon Stuart, z.j.

 

 

De Franse schrijver, dichter en vertaler Jean Cassou werd geboren op 9 juli 1897 in Deusto bij Bilbao.Zie ook mijn blog van 9 juli 2007.

 

Uit: Trente-trois sonnets composés au secret

 

Les poètes, un jour, reviendront sur la terre.

Ils reverront le lac et la grotte enchantée,

les jeux d´enfants dans les bocages de Cythère,

le vallon des aveux, la maison des péchés,

 

et toutes les amies perdues dans la pensée,

les soeurs plaintives et les femmes étrangères,

le bonheur féerique et la douce fierté

qui posait des baisers à leur front solitaire.

 

Et ils reconnaîtront, sous des masques des folles,

à travers Carnaval, dansant la farandole,

leurs plus beaux vers enfin délivrés du sanglot

qui les fit naître. Alors, satisfait, dans le soir,

ils s´en retourneront en bénissant la gloire,

l´amour perpétuel, le vent, le sang, les flots.

 

jean-cassou

Jean Cassou (9 juli 1897 – 18 januari 1986)

 

De Britse schrijfster Dame Mary Barbara Hamilton Cartland werd geboren in Edgbaston (Birmingham), op 9 juli 1901. Tijdens de Eerste Wereldoorlog, in mei 1918 in Vlaanderen, sneuvelde haar vader. Haar moeder begon in Londen een kledingzaak om Barbara en haar beide broertjes Ronald en Anthony groot te kunnen brengen. De broers sneuvelden tijdens de Tweede Wereldoorlog bij Duinkerke, een dag na elkaar, op 29 en 30 mei 1940. Haar eerste roman, Jigsaw, werd in 1923 uitgegeven. Van 1927 tot 1932 was Barbara Cartland met Alexander George McCorquodale getrouwd, een voormalige legerofficier. Hij was de erfgenaam van een groot vermogen dat in de drukkerswereld was verdiend. McCorquodale stierf in 1964. Hun dochter Raine, Gravin Spencer, werd in 1947 “Debutante van het Jaar” en in 1976 de stiefmoeder van Diana, prinses van Wales. De omslagen voor haar boeken schilderde Cartland zelf. Haar uitgevers schatten dat ze in totaal 724 boeken schreef. In 2004 werden in haar nalatenschap nog 160 ongepubliceerde romans ontdekt. Wereldwijd zijn er meer dan een miljard boeken van haar verkocht.

 

Uit: Apocalypse of the Heart

 

„Then the Prince said in a deep voice, “What are you wishing for?”

“I suppose I am wishing for happiness like anyone else would,” Alicia replied after a moment’s pause.

“That is what I want,” the Prince said, “but for me it can never come true.”

“Why not?” Alicia asked. As she looked up at the Prince, the words seemed to focus on her lips.

“I love you,” the Prince delcared. “I love you as I have never loved anyone before, and I know that you are who I have been looking for all my life.”

Alicia’s eyes widened but she did not reply. Then he went on, “I have traveled a great deal and I have seen women I thought were beautiful who attracted me. But I have never seen anyone as lovely and as perfect as you.”

Alicia was listening to him as if she were hypnotized. Her eyes were held by his; it was impossible to look away.“

 

cartland

Barbara Cartland (Edgbaston (9 juli 1901 – 21 mei 2000)

 

 

De Duitse schrijfster Johanna Schopenhauer werd geboren in Danzig op 9 juli 1766. Zij verhuisde later naar Weimar waar zij behoorde tot de literaire kring rond Goethe. Ze was de echtgenote van de koopman Heinrich Floris Schopenhauer en de moeder van de filosoof Arthur Schopenhauer. Zij schreef romans, essays, memoires, reisbeschrijvingen en een autobiografie.

 

Uit: Gabriele

 

»Niemand liebt seine Freunde inniger als ich, mein Leben gäbe ich willig für sie hin, aber Unmöglichkeiten darf mir niemand zumuthen.« Mit diesen Worten verließ Gräfin Eugenia ziemlich erhitzt den Salon der Gräfin Rosenberg, in welchem die Hauptprobe einer für den folgenden Abend bestimmten Darstellung von Tableaus so
eben gehalten ward, und rauschte mit einer leichten Verbeugung an der eintretenden Aurelia vorüber. Flammend vor Zorn, blieb die Gräfin Rosenberg auf ihrem königlichen Throne sitzen. Ein reichgestickter Baldachin erhob sich über ihrem Haupte, ein Purpurmantel umwallte in weiten Falten ihre majestätische Gestalt, in ihrem schwarzen Haare funkelte ein Diadem von Brillanten, und ihre Hand hielt das goldne Zepter. Vor ihr stand ein mit reichen Teppichen und Prachtvasen geschmückter Tisch, um sie her waren mehrere Herren und Damen in altrömischer und ägyptischer Kleidung eifrig, aber fruchtlos, bemüht, sie zu beruhigen. Die Scene gieng in einer alkovenartigen, von einem großen goldnen Rahmen umfaßten Vertiefung der Zimmerwand vor, gerade der Thüre gegenüber, verborgne Lampen gossen einen magischen Strom von Licht über sie aus, im Zimmer selbst herrschte tiefe Dämmerung, doch verrieth ein leises Flüstern und Rauschen die Gegenwart mehrerer Personen.

Sprachlos vor Erstaunen über das ihr unbegreifliche, plötzlich hereingebrochne Unheil, blieb Aurelia, die Tochter der Gräfin, in der eben geöffneten Thüre stehen; hinter ihr schmiegte sich furchtsam die sechzehnjährige Gabriele, welche in diesem Moment aus der tiefsten Einsamkeit eines alten Bergschlosses angelangt war, um einige Monate im hause ihrer Tante zuzubringen.“

 

Schopenhauer

Johanna Schopenhauer (9 juli 1766 – 17 april 1838)
Met haar dochter, geschilderd door Caroline Bardua, 1806

 

 

De Duitse dichter, vertaler en geestelijke Johann Nikolaus Götz werd geboren op 9 juli 1721 in Worms. Hij studeerde theologie in Halle, waar hij bevriend raakte met de dichters Johann WL Gleim en Johann Peter Uz. Götz schreef korte gedichten en vertaalde Aanakreon in het Duits. Zijn beroemdste gedicht is Die Madcheninse dat zeer gewaardeerd werd door Frederik de Grote.

 

Die himmlische und irdische Venus

 

Mich ließ Apoll auf Parnaßes Höhen

Die himmlische und ird’sche Venus sehen;

Die ein’ umgab von Tugenden ein Thor:

Ich sah bey ihr die Weisheit selber stehen;

Ihr Finger wieß entfernt des Glückes Thor.

Die zwot’, umhüpft von Scherzen und von Freuden,

Warf Rosen aus, sang Amorn lächelnd vor.

Wähl’, sprach Apoll, die würdigste von beyden! –

Gelehrter Gott, versetzt’ ich demuthsvoll:

Gebiete nicht, daß ich sie trennen soll:

Gewähre mir, dann so nur geh’ ich sicher!

Die für mich selbst, die dort für meine Bücher.

 

goetz

Johann Nikolaus Götz (9 juli 1721 – 4 november 1781)
Standbeeld in Worms

 

De Franse dichter en schrijver Alexis Piron werd geboren op 9 juli 1689 in Dijon. Hij studeerde rechten aan de universiteit van Besançon. Rond 1718 kwam hij in moeilijkheden door de publicatie van een gedicht, Ode à Priape, dat men obsceen vond. Hij vertrok naar Parijs waar hij Denis Diderot en Alain Lesage leerde kennen. Ook kreeg hij de kans voor de Comédie-Française te gaan schrijven. Naast komedies en gedichten werd Pron ook bekend door zijn epigrammen.

 

Sonnet

 

Pour éviter l’ardeur du plus grand jour d’été,

Catin dessus un lit dormait à demi nue ;

Dans un état si beau qu’elle eût même tenté

L’humeur la plus pudique et la plus retenue.

 

Sa jupe permettait de voir en liberté

Ce petit lieu charmant qu’elle cache à la vue,

Le centre de l’amour et de la volupté,

La cause du beau feu qui m’enflamme et me tue…

 

Un si sensible objet, en cette occasion,

Bannissant mon respect et ma discrétion,

Me fit foutre à l’instant cette belle dormeuse

 

Alors elle s’éveilla à cet effort charmant,

Et s’écria aussitôt : Ah ! que je suis heureuse !

Les biens, comme l’on dit, vous viennent en dormant.

 

alexis_piron

Alexis Piron (9 juli 1689 – 21 januari 1773)
De dichter Alexis Prin aan tafel met zijn vrienden Jean Joseph Vade en Charles Colle, geschilder door Etienne Jeaurat

 

Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 9 juli 2007.

 

De Engelse schrijver Matthew Gregory Lewis werd geboren op 9 juli 1775 in Londen.

 

De Oostenrijkse schrijver, journalist, dramaturg en uitgever Robert Gratzer werd geboren op 9 juli 1948 in Mariahof.

 

 

 

 

 

 

 

Gerard Walschap, Mervyn Peake, Ann Radcliffe, Jan Neruda, June Jordan, Hans Arnfrid Astel, John Heath-Stubbs, Matthew Lewis, Robert Gratzer, Jean Cassou

De Vlaamse schrijver Gerard Walschap werd geboren op 9 juli 1898 in Londerzeel. Zie ook mijn blog van 9 juli 2006 en ook mijn blog van 9 juli 2007.

Uit: Xenophobie

 

“Het komt mij voor dat de rassen hunne pretentie van den stamboom zoo stilaan mogen laten varen. De wereld is oud en als men zoo rondkijkt: in de beste families is op dat gebied reeds te eeniger tijd wat geknoeid. Klimaat, traditie, voeding en opvoeding herstellen bestendig dat geknoei en het lijken mij, rassig gesproken, daarom de zwakste volkeren, die vreemde elementen niet weten te assimileeren. Een ras als zoodanig komt mij vitaler voor, naar gelang het sneller vreemdelingen omvormt tot volksgenooten.

Dit overweeg ik, gezeten tegenover een wonderschoone jonge Engelsche. Naast haar zit een Duitscher, naast den Duitscher een Franschman. Tegenover dien Franschman zijn vrouw; naast die vrouw een Zwitsersch officier; naast dien officier schrijver dezes. De trein raast door de bergen.

Die Engelsche is een authentieke madonna van Perugino na één jaar streven naar de slanke lijn. De Duitscher is een perfecte Balkanees, de Franschman een perfecte Pruis en zijn vrouw op geen werelddeel na thuiswijsbaar, want niets is cosmopolieter dan de lijvige huismoeder. De officier is een officier.

Het conflict is alledaagsch. De Duitscher heeft de Engelsche met haar valiezen geholpen en deze boven op de zijne gelegd. De Franschman is in den waan, dat hij slechts met vreemde valiezen gerommeld heeft, om eigen bagage goed te plaatsen. Geërgerd werpt hij veelzeggende blikken naar zijn vrouw: le Boche! Dan sluit de Duitscher met kracht het raam, ter wille van de Engelsche, wier taal hij blijkbaar niet spreekt, doch die er hem met een glimlach, waarvoor men een heelen trein zou sluiten, toe aanzette. De Franschman bemerkt slechts dat hij het coupé naar zijn zin inricht zonder attentie voor de dames en telegrafeert verontwaardiging naar zijn vrouw. De Duitscher haalt nu de twee lijvige bundels boven, die zijn landgenoot Baedeker aan Italië heeft gewijd. De Franschman misprijst met zijdelingschen blik deze ‘Gründlichkeit’. De Duitscher valt oogenblikkelijk in slaap, als ware Baedeker chloroform. Daarop begint de Franschman zich levendig aan het landschap te interesseeren. Hij beweert het voor den twintigsten keer te zien en nog steeds verrukt het hem. Hij wekt lieftallig zijne vrouw op tot aandachtige beschouwing en kan niet begrijpen hoe een mensch voor zooiets onverschillig kan blijven. Met groote vreugde stelt hij vast dat de officier hem begrijpt, hem gelijk geeft en tot teeken daarvan den Germaan aankijkt, die in deze sublieme natuur beestelijk kan liggen slapen. Zwitserland niet meer loslatend, interesseert hij zich reeds aan mij voor een nieuw pact.”

 

walsschap

Gerard Walschap (9 juli 1898 – 25 oktober 1989)

 

 

De Engelse schrijver, tekenaar, illustrator en dichter Mervyn Peake werd geboren op 9 juli 1911 in Lushan (Kuling) in Jiangxi, een province in centraal China. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007.

I HAVE MY PRICE

I have my price – it’s rather high
(about the level of your eye)
but if you’re nice to me I’ll try
to lower it for you –
To lower it!

To lower it!
Upon the rope they knit
from yellow grass in Paraguay
where knitting is taboo.

Some knit them purl, some knit them plain
some knit their brows of pearl in vain.
Some are so plain, they try again
to tease the wool of love!
O felony in Paraguay
there’s not a soul in Paraguay who’s worth the dreamingof.
They say,
who’s worth the dreaming of.

 

 

OF PYGMIES, PALMS AND PIRATES

Of pygmies, palms and pirates,
Of islands and lagoons,
Of blood-bespotted frigates,
Of crags and octoroons,
Of whales and broken bottles,
Of quicksands cold and grey,
Of ullages and dottles,
I have no more to say.

Of barley, corn and furrows,
Of farms and turf that heaves
Above such ghostly burrows
As twitch on summer eves
Of fallow-land and pasture,
Of skies both pink and grey,
I made my statement last year
And have no more to say.

 

MervynPeake

Mervyn Peake (9 juli 1911 – 17 november 1968)

 

 

De Engelse schrijfster Ann Radcliffe werd geboren op 9 juli 1764 in Londen. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007.

 

Uit: The Italian

 

In descending the last steps of the Terrazzo, however, the foot of the elder lady faltered, and, while Vivaldi hastened to assist her, the breeze from the water caught the veil, which Ellena had no longer a hand sufficiently disengaged to confine, and, wafting it partially aside, disclosed to him a countenance more touchingly beautiful than he h
ad dared to imagine. Her feature were of the Grecian outline, and though they expressed the tranquility of an elegant mind, her dark blue eyes sparkled with intelligence. She was assisting her companion so anxiously, that she did not immediately observe the admiration she had inspired; but the moment she became conscious of their effect, she hastily drew her veil…

Ellena could have endured poverty, but not contempt; and it was to protect herself from this effect of the narrow prejudices of the world around her, that she had so cautiously concealed from it a knowledge of the industry, which did honor to her character. She was not ashamed of poverty, or of the industry which overcame it, but her spirit shrunk from the senseless smile and humiliating condescension, which prosperity sometimes gives to indigence. Her mind was not yet strong enough, or her views sufficiently enlarged, to teach her a contempt of the sneer of vicious folly, and to glory in the dignity of a virtuous independence.”

Radcliff_TheItalian

Ann Radcliffe (9 juli 1764 – 7 februari 1823)
Boekomslag The Italian

 

De Tsjechische schrijver en dichter Jan (Nepomuk) Neruda werd op 9 juli 1834 geboren in Praag. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007.

 

Uit: Vampire (Vertaald door Sarka B. Hrbkova)

 

The excursion steamer brought us from Constantinople to the shore of the island of Prinkipo and we disembarked. The number of passengers was not large. There was one Polish family, a father, a mother, a daughter and her bridegroom, and then we two. Oh, yes, I must not forget that when we were already on the wooden bridge which crosses the Golden Horn to Constantinople, a Greek, a rather youthful man, joined us. He was probably an artist, judging by the portfolio he

carried under his arm. Long black locks floated to his shoulders, his face was pale, and his black eyes were deeply set in their sockets.

From the first moment he interested me, especially for his obligingness and for his knowledge of local conditions. But he talked too much, and I then turned away from him.

 

All the more agreeable was the Polish family. The father and mother were good-natured, fine people, the lover a handsome young fellow, of direct and refined manners. They had come to Prinkipo to spend the summer months for the sake of the daughter, who was slightly ailing.

The beautiful pale girl was either just recovering from a severe illness or else a serious disease was just fastening its hold upon her. She leaned upon her lover when she walked and very often sat down to rest, while a frequent dry little cough interrupted her whispers.

Whenever she coughed, her escort would considerately pause in their walk. He always cast upon her a glance of sympathetic suffering and she would look back at him as if she would say: “It is nothing. I am happy!” They believed in health and happiness.”

 

nerudafoto2

Jan Neruda (9 juli 1834 – 22 August 1891)

 

 

De Afro-Amerikaanse schrijfster, dichteres en politiek activiste June Jordan werd geboren op 9 juli 1936 in New York. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007.

 

 

Poem for South African Women

 

Our own shadows disappear as the feet of thousands
by the tens of thousands pound the fallow land
into new dust that
rising like a marvelous pollen will be
fertile
even as the first woman whispering
imagination to the trees around her made
for righteous fruit
from such deliberate defense of life
as no other still
will claim inferior to any other safety
in the world

The whispers too they
intimate to the inmost ear of every spirit
now aroused they
carousing in ferocious affirmation
of all peaceable and loving amplitude
sound a certainly unbounded heat
from a baptismal smoke where yes
there will be fire

And the babies cease alarm as mothers
raising arms
and heart high as the stars so far unseen
nevertheless hurl into the universe
a moving force
irreversible as light years
traveling to the open eye

And who will join this standing up
and the ones who stood without sweet company
will sing and sing
back into the mountains and
if necessary
even under the sea:

we are the ones we have been waiting for.

 

Jordan

June Jordan (9 juli 1936 – 14 juni 2002)

 

De Duitse dichter Hans Arnfrid Astel werd geboren in München op 9 juli 1933. Zie ook mijn blog van 9 juli 2007.

LAME DE SILEX

oder: Die Seele des Flint

Lame heißt natürlich die Klinge, die Lamelle,
schön & schnell in ihrer Gestalt
wie eine Stromschnelle, die leuchtet uns ein
wie ein Blitz, meiner Seel, & schlagartig
wissen wir, was falsch war, wird richtig,
lame, das ist die Seele, l’âme de silex,
Donnerwetter, das ist die klingende Seele des Flint.

SCHWALBENSCHWANZ

Das leise Knistern in den Ginsterschoten
über dem Weinberg in der Mittagshitze
weckt Pan in mir. Da fliegt im Hohlweg
ein Schwalbenschwanz vorbei
und läßt mich nackt
zurück in meiner alten Gänsehaut.

OHNE GITARRE

Ich spiele mit meinen Fingern
die Saiten an deinem Puls.
Die Schnecke aus deiner Hand.
Das ist der leiseste Blues

Astel

Hans Arnfrid Astel (München, 9 juli 1933)

 

 

Zie voor onderstaande schrijvers ook mijn blog van 9 juli 2007.

 

De Engelse dichter John Heath-Stubbs werd geboren op 9 juli 1918 in Londen.

 

De Engelse schrijver Matthew Gregory Lewis werd geboren op 9 juli 1775 in Londen.

 

De Oostenrijkse schrijver, journalist, dramaturg en uitgever Robert Gratzer werd geboren op 9 juli 1948 in Mariahof.

De Franse schrijver, dichter en vertaler Jean Cassou werd geboren op 9 juli 1897 in Deusto bij Bilbao.

 

Ann Radcliffe, Gerard Walschap, Mervyn Peake, Matthew Lewis, Jan Neruda, June Jordan, John Heath-Stubbs, Robert Gratzer, Hans Arnfrid Astel, Jean Cassou

De Engelse schrijfster Ann Radcliffe werd geboren op 9 juli 1764 in Londen. Zij was een van de polulairste vertegenwoordigsters van de Gothic Novel. Haar grote doorbraak kwam in 1791 met de publicatie van The Romance of the Forest.

Uit: Mysteries of Udolpho (1794)

 

“While Emily gazed with awe upon the scene, footsteps were heard within the gates, and the undrawing of bolts; after which an ancient servant of the castle appeared, forcing back the huge folds of the portal, to admit his lord. As the carriage-wheels rolled heavily under the portcullis, Emily’s heart sunk, and she seemed, as if she was going into her prison; the gloomy court, into which she passed, served to confirm the idea, and her imagination, ever awake to circumstance, suggested even more terrors, than her reason could justify.

 

Another gate delivered them into the second court, grass-grown, and more wild than the first, where, as she surveyed through the twilight its desolation–its lofty walls, overtopt with briony, moss and nightshade, and the embattled towers that rose above,–long-suffering and murder came to her thoughts. One of those instantaneous and unaccountable convictions, which sometimes conquer even strong minds, impressed her with its horror. The sentiment was not diminished, when she entered an extensive gothic hall, obscured by the gloom of evening, which a light, glimmering at a distance through a long perspective of arches, only rendered more striking. As a servant brought the lamp nearer partial gleams fell upon the pillars and the pointed arches, forming a strong contrast with their shadows, that stretched along the pavement and the walls.”

 

radcliffe

Ann Radcliffe (9 juli 1764 – 7 februari 1823)

 

De Vlaamse schrijver Gerard Walschap werd geboren op 9 juli 1898 in Londerzeel. Zie ook mijn blog van 9 juli 2006.

 

Uit: Celibaat

“Uit het naamlooze volk, dat toen nog niet zelf zijn naam kon schrijven, werkte zich een man op tot welstand. Dat is lang geleden, niemand onzer heeft er gedenken van. Hij was groot, mager, zwijgzaam en hij kon zijn klak even goed aan zijn neus hangen als aan den kapstok. Een naam in een akt voor doop, huwelijk of dood heeft niets te beteekenen, maar in een koopakt, gepasseerd voor notaris, wordt hij belangrijk. Toen de naam van dezen man keer na keer geschreven werd op notarieele stukken, want hij kocht grond, grond en nog weer grond, bemerkte men dat het een adellijke naam was. Eens bracht de man zelfs adelbrieven mee en de notaris deed bewonderend: hm, sapperloot, man! De man stak ze weer op zak zonder boe of ba. Jaren en jaren had zijn adellijk geslacht in mest en scheeve koterijen zijn kwaad geboet en zijn bloed vernieuwd. Nu trad het uit den donkere en uit de naamloosheid der massa weer naar voren.

De boer had zeven zonen, geen dochters. Zij waren kleiner dan hij, maar breeder gebouwd, met korte nekken en hun neuzen waren dezelfde roofvogelsnavels. Twee ervan trouwden. De anderen begrepen dat het goed niet in zeven stukken mocht verdeeld worden en dat hun bloed te krachtig was voor huiselijke teelt. Zij namen de meiden en alle welstellender boerendochters, die er van droomden een d’Hertenfeldt te trouwen. Het waren cynieke gierige krachtmenschen, die uiterlijk kerk en sacrament erkenden, maar in den grond aan God noch gebod geloofden. Zachte gevoelens kenden zij niet. De meisjes die zij bedrogen, moesten volgens hen maar beter oppassen. Zij hielpen in nood als het hun van nut kon zijn, als zij het zich in het hoofd gezet hadden, als men niet betoogde dat ze het moesten omdat het zooveel als een plicht was, en als men zei dat ze niet durfden.

Tegen die durft ge niets doen, zei een van hun knechten toen de gendarmen hem kwamen halen omdat hij dien nacht gestroopt had. De oudste stond van tafel op, ging in de deur staan, zoodat de gendarmen niet binnen konden, en zei dat het een vergissing was, want de knecht had den heelen nacht met hem gewaakt bij een drachtige vaars”

 

Walschap

Gerard Walschap (9 juli 1898 – 25 oktober 1989)

 

De Engelse schrijver, tekenaar, illustrator en dichter Mervyn Peake werd geboren op 9 juli 1911 in Lushan (Kuling) in Jiangxi, een province in centraal China. Hij is vooral bekend door zijn Titus-boeken, ook wel de Gormenghast-trilogie genoemd. Sinds de verfilming van de eerste twee delen, die de BBC in 2000 vertoonde, staat zijn werk in Engeland weer volop in de belangstelling. Ook zijn gedichten worden weer opnieuw ontdekt.

 

 

THE TROUBLE WITH GERANIUMS

The trouble with geraniums
is that they’re much too red!
The trouble with my toast is that
it’s far too full of bread.

The trouble with a diamond
is that it’s much too bright.
The same applies to fish and stars
and the electric light.

The troubles with the stars I see
lies in the way they fly.
The trouble with myself is all
self-centred in the eye.

The trouble with my looking-glass
is that it shows me, me;
there’s trouble in all sorts of things
where it should never be.

 

 

AUNTY FLO

When Aunty Flo
Became a Crow
She had a bed put in a tree;
And there she lay
And read all day
Of ornithology.

 

Peake

Mervyn Peake (9 juli 1911 – 17 november 1968)
Zelfportret

 

De Engelse schrijver Matthew Gregory Lewis werd geboren op 9 juli 1775 in Londen. Lewis stond nog geheel in de traditie van de Gothic Novel. Als student al probeerde hij het Engelse publiek vertrouwd te maken met de Duitse literatuur uit de Weimarer Klassik en de Sturm und Drang. Hij vertaalde o.a. Schiller en Kotzebue. Zijn anoniem gepubliceerde roman The Monk uit 1796 werd zijn eerste grote succes, wellicht juist omdat het veel kritiek te verduren kreeg wegens obsceniteit en blasfemie. Toen Lewis als schrijver ervan bekend werd explodeerde de publieke opinie. Byron schreef dat in het hoofd van Lewis zelfs Satan nog een hel kon ontdekken die hij nog niet kende.

 

Uit: The Monk

 

Scarcely had the Abbey Bell tolled for five minutes,and already was the Church of the Capuchins thronged with Auditors.  Do not encourage the idea that the Crowd was assembled either from motives of piety or thirst of information.  But very few were influenced by those reasons; and in a city where superstition reigns with such despotic sway as in Madrid, to seek for true devotion would be a fruitless attempt.  The Audience now assembled in the Capuchin Church was collected by various causes, but all of them were foreign to the ostensible motive.  The Women

came to show themselves, the Men to see the Women:  Some were attracted by curiosity to hear an Orator so celebrated; Some came because they had no better means of employing their time till the play began; Some, from being assured that it would be impossible to find places in the Church; and one half of Madrid was brought thither by expecting to meet the other half.  The only persons truly anxious to hear the Preacher were a few antiquated devotees, and half a dozen rival Orators, determined to find fault with and ridicule the discourse.  As to the remainder of the Audience, the Sermon might have been omitted altogether, certainly without their being disappointed, and very probably without their perceiving the omission.”

 

 

Lewis

Matthew Lewis (9 juli 1775 – 14 mei 1818)

 

De Tsjechische schrijver en dichter Jan (Nepomuk) Neruda werd op 9 juli 1834 geboren in Praag. Hij was journalist, schrijver en dichter. Hoewel hij van eenvoudige komaf was studeerde hij f
ilologie, geschiedenis en rechten. Vanaf 1856 was hij medewerker van de Duitstalige Tageboten aus Böhmen, vanaf 1861 feuilletonschrijver van de Tsjechische krant Národní listy. Hij schreef meer dan 2000 feuilletons en publiceerde talrijke gedichten, sympathiseerde met de kunstenaarsgroep Máj en voelde zich verbonden met de zaak van de Tsjechische nationale wedergeboorte. De beroemde Chileense dichter Pablo Neruda (eig.
Neftalí Ricardo Reyes Basoalto) ontleende zijn pseudoniem aan hem. Zie ook mijn blog van 9 juli 2006. 

 

Do Frogs Exist there Too ?

 

 Frogs sat around a puddle
And gazed at heavens high
Frog teacher pounding into skulls
The science of the sky.

He spoke about the heavens
Bright dots we see there burning
And men watch them, “astronomers”
Like moles they dig for learning.

When these moles start to map the stars
The large becomes quite small
What’s twenty million miles to us
They call one foot, that’s all.

So, as those moles did figure out
(If you believe their plan)
Neptune is thirty feet away
Venus, less than one.

If we chopped up the Sun, he said
(Awed frogs could only stare)
We’d get three hundred thousand Earth’s
With still a few to spare

The Sun helps us make use of time,
It rolls round heaven’s sphere
And cuts a workday into shifts
“Forever” to a year

What comets are is hard to say
A strange manifestation
Though this is not a reason for
Some idle speculation

They are no evil sign, we hope
No reason for great fright
As in a story we got from
Lubyenyetsky, great knight

A comet there appeared, and when
It rays were seen by all
The cobblers in a tavern
Began a shameful brawl

He told them how the stars we see
So many, overhead
Are actually only suns
Some green, some blue, some red

And if we use the spectroscope
Their light tells, in addition
Those distant stars and our Earth
Have the same composition

He stopped. The frogs were overwhelmed.
Their froggy eyeballs rolled.
“What more about this universe
Would you like to be told?”

“Just one more thing, please tell us sir”
A frog asked, “Is it true?
Do creatures live there just like us
Do frogs exist there too?”

 

Neruda

Jan Neruda (9 juli 1834 – 22 August 1891)

 

De Afro-Amerikaanse schrijfster, dichteres en politiek activiste June Jordan werd geboren op 9 juli 1936 in New York. Jordans eerste boek Who Look at Me verscheen in 1969. Tijdens haar leven zouden er nog zevenentwintig volgen. Na haar dood verschenen nog Directed By Desire: The Collected Poems of June Jordan” (2005) en SoulScript, een heruitgave van het werk uit 1970. Haar autobiografische Soldier: A Poet’s Childhood werd in 2000 gepubliceerd.

The Talking Back of Miss Valentine Jones: Poem # one

 

well I wanted to braid my hair
bathe and bedeck my
self so fine
so fully aforethought for
your pleasure
see:
I wanted to travel and read
and runaround fantastic
into war and peace:
I wanted to
surf
dive
fly
climb
conquer
and be conquered
THEN
I wanted to pickup the phone
and find you asking me
if I might possibly be alone
some night
(so I could answer cool
as the jewels I would wear
on bareskin for you
digmedaddy delectation:)
“WHEN
you comin ova?”
But I had to remember to write down
margarine on the list
and shoepolish and a can of
sliced pineapple in casea company
and a quarta skim milk cause Teresa’s
gaining weight and don’ nobody groove on
that much
girl
and next I hadta sort for darks and lights before
the laundry hit the water which I had
to kinda keep an eye on be-
cause if the big hose jumps the sink again that
Mrs. Thompson gointa come upstairs
and brain me with a mop don’ smell too
nice even though she hang
it headfirst out the winda
and I had to check
on William like to
burn hisself to death with fever
boy so thin be
callin all day “Momma! Sing to me?”
“Ma! Am I gone die?” and me not
wake enough to sit beside him longer than
t
o wipeaway the sweat or change the sheets/
his shirt and feed him orange
juice before I fall out of sleep and
Sweet My Jesus ain but one can
left
and we not thru the afternoon
and now
you (temporarily) shownup with a thing
you says’ a poem and you
call it
“Will The Real Miss Black America Standup?”

guilty po’ mouth
about duty beauties of my
headrag
boozeup doozies about
never mind
cause love is blind

well
I can’t use it

and the very next bodacious Blackman
call me queen
because my life ain shit
because (in any case) he ain been here to share it
with me
(dish for dish and do for do and
dream for dream)
I’m gone scream him out my house
be-
cause what I wanted was
to braid my hair/bathe and bedeck my
self so fully be-
cause what I wanted was
your love
not pity
be-
cause what I wanted was
your love
your love

 

jordan

June Jordan (9 juli 1936 – 14 juni 2002)

 

De Engelse dichter John Heath-Stubbs werd geboren op 9 juli 1918 in Londen. Hij studeerde aan het Queens College in Oxford. In 1941 schreef hij samen met Sidney Keyes en Michael Meyer, Eight Oxford Poets. In 1953 publiceerde hij de bloemlezing Images of Tomorrow.

 

 

The Poet of Bray

 

Back in the dear old thirties’ days
When politics was passion
A harmless left-wing bard was I
And so I grew in fashion:
Although I never really joined
The Party of the Masses
I was most awfully chummy with
The Proletarian classes.
This is the course I’ll always steer
Until the stars grow dim, sir–
That howsoever taste may veer
I’ll be in the swim, sir.

But as the tide of war swept on
I turned Apocalyptic:
With symbol, myth and archetype
My verse grew crammed and cryptic:
With New Romantic zeal I swore
That Auden was a fake, sir,
And found the mind of Nicky Moore
More int’resting than Blake, sir.

White Horsemen down New Roads had run
But taste required improvement:
I turned to greet the rising sun
And so I joined the Movement!
Glittering and ambiguous
In villanelles I sported:
With Dr. Leavis I concurred,
And when he sneezed I snorted.

But seeing that even John Wax might wane
I left that one-way street, sir;
I modified my style again,
And now I am a Beat, sir:
So very beat, my soul is beat
Into a formless jelly:
I set my verses now to jazz
And read them on the telly.

Perpetual non-conformist I–
And that’s the way I’m staying–
The angriest young man alive
(Although my hair is greying)
And in my rage I’ll not relent–
No, not one single minute–
Against the base Establishment
(Until, of course, I’m in it).
This is the course I’ll always steer
Until the stars grow dim, sir–
That howsoever taste may veer
I’ll be in the swim, sir.

Stubbs

John Heath-Stubbs (9 juli 1918 – 26 december 2006)
Portret door Peter Edwards

 

De Oostenrijkse schrijver, journalist, dramaturg en uitgever Robert Gratzer werd geboren op 9 juli 1948 in Mariahof. Hij had diverse beroepen en werkte o.a. bij het Klagenfurter Stadttheater en later bij de  ORF-Landesstudio Kärnten. Daarnaast was hij schrijver.

 

Uit: Lorbeerreiser (1997)

 

“ Überhaupt, raunte die alte Urscha, man hätte auch dem Kindsvater beizeiten Farnsamen mitgeben sollen: Man hätte die braunschwarzen Kügelchen in seine Jacke einnähen sollen, das mache ihn hieb- und stichfest, und überhaupt gehe alles gut vonstatten mit Farnsamen, im Krieg und bei der Arbeit. Die Magd auf dem Bett preßte ihr Kind an sich. Das seufzte nur und suchte leise jammernd die Brust.
Vierblattklee hilft auch, raunte die Alte vor dem Herdloch nach einer Pause. Der Blick durch einen Kranz von Vierblattklee zwingt den Kindsvater heim. Aber jetzt gibt es ja keinen Klee, damit müssen wir bis zum Sommer warten. Ich werde Dir einen Kranz von Vierblattklee bringen! Wenn der Liebeszauber richtig gemacht wird, raunte die Alte, wird sogar
ein Soldat fahnenflüchtig, so stark ist er. Man müsse aber auf der Hut und des Geliebten sicher sein, denn wenn der Angerufene dem Zauber nicht folgen wolle, binde er seinen Leihriemen um einen Holzpflock, und dieser fliege dann an seiner Statt heim und zerstampfe das Lager und die Bettstatt.”

 

Gratzer

Robert Gratzer (9 juli 1948 – 6 mei 2004)

 

De Duitse dichter Hans Arnfrid Astel werd geboren in München op 9 juli 1933. Opzien baarde hij vooral in de jaren zeventig met zijn politieke epigrammen. (Bijvoorbeeld „Zwischen den Stühlen sitzt der Liberale auf seinem Sessel. Epigramme und Arbeitsgerichtsurteile” 1974) Vanaf de jaren tachtig richtte hij zich echter steeds meer op natuur- en liefdespoëzie.

 

 

ABEND

Der Mystiker
schlägt die Augen nieder.
Er sieht den Himmel
durch die kahlen Zweige.
Das ist der Regenbogen-
druck auf den Augen.

 

 

ACHT-STUNDEN-TAG

Als ich meinem Schwager
seine Bürgerlichkeit vorwarf,
sagte er, das siehst du falsch,
mein Problem ist vielmehr,
daß ich Bürgerlichkeit
nicht entfalten kann.
Der Acht-Stunden-Tag
macht mich kaputt.

 

 

HAFENRUNDFAHRT

Hamburger Hafenrundfahrt.
Pfingsten. China im Bild.
Fünf Chinesen, die zurückwinken,
streicheln ihr Schiff.

Astel_Arnfrid_1

Hans Arnfrid Astel (München, 9 juli 1933)

 

De Franse schrijver, dichter en vertaler Jean Cassou werd geboren op 9 juli 1897 in Deusto bij Bilbao. Cassou was deels van Spaanse afkomst en werd geboren tijdens een kort verblijf van zijn ouders in Spanje. Vanaf zijn jeugd las hij zowel de Spaanse klassieken als Franse werken en richtte hij zijn leven naar één doel: het ontsluieren van het moderne culturele leven van Spanje. In Franse tijdschriften publiceerde Cassou essays en studies over de Spaanse cultuur en introduceerde hij Spaanse schrijvers bij het Franse publiek. Ook werd hij literair agent van veel Spaanse schrijvers. Cassous ontmoeting met de Spaanse dichter Jorge Guillén was eveneens bepalend voor zijn verdere leven: samen richtten ze tijdschriften op, schreven ze artikelen, hielden ze bijeenkomsten en discussieerden ze over literatuur en kunst. Hun intense vriendschap, samenwerking en correspondentie zou vijfenzeventig jaar duren.

Uit: HOMMAGE A FEDERICO GARCIA LORCA

« Le peuple éternel vit dans la familiarité des éléments éternels : c’est à eux qu’il songe dès qu’il veut chanter, c’est à eux qu’il compare la force et la durée de ses amours. La voix de Federico Garcia Lorca, dès son éveil, se fit voix du peuple. Tout de suite elle eut cette fraicheur violente et miraculeuse. Tout de suite elle emporta dans son orbe la nuit la lune et la mer. Ce que les balles fascistes ont frappé dans cette gorge et dans ce coeur est autre chose que la simple vie d’un ennemi : c’était une des sources mêmes, une des jaillissantes fontaines de l’émotion universelle.
Par Garcia Lorca, l’Espagne se faisait univers, comme elle se fait univers par le geste de ses danseuses gitanes et le chant de ses chanteurs populaires et par le génie de son peuple éternel, une des races les plus profondes et les plus nobles du monde. Toucher à Garcia Lorca, rompre cet hymne vivant, cette jeunesse et cet enivrement de rossignol, ce fut une offense atroce à tout ce qui, dans ce coin de terre, est nature, floraison et beauté. Ce fut injurier la vigne et l’olivier, l’oeillet et le jasmin, frapper à mort la nuit, la lune, la mer, jeter le plus insolent défi à ces passions que le peuple porte en lui et qui lui paraissent à ce point sacrées qu’il ne peut les égaler qu’aux éléments éternels. Il ne peut plus y avoir de poésie au monde tant que ce cadavre de poète n’aura pas été vengé. » 

 

 

cassou

Jean Cassou (9 juli 1897 – 18 januari 1986)