Christmas Greetings 1941 (Marie Under)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest! 

 

 

 

De geboorte van Christus, Federico Barocci, rond 1597

 

 

 

Christmas Greetings 1941

I walk the silent, Christmas-snowy path
that goes across the homeland in its suffering.
At each doorstep I would like to bend my knee:
there is no house that knows not mourning’s sting.

The spark of anger flickers in sorrow’s ashes,
the mind is hard with anger, soft with pain:
there is no way of being pure as Christmas
on this white, pure-as-Christmas lane.

Alas, to have to live such stony instants,
to carry on one’s heart a coffin lid!
Not even tears will come now any more –
that gift of mercy also died and hid.

I’m like someone rowing backwards:
eyes permanently set on past –
backwards, yes – yet reaching home at last …
my kinsmen, though, are left without a home…

I always think of those who were torn from here…
The heavens echo with the cries of their distress.
I think that we are all to blame
for what they lack – for we have food and bed!

Shyly, almost as in figurative language,
I ask without believing it can come to pass:
Can we, I wonder, ever use our minds again
for sake of joy and happiness?

Now light and darkness join each other,
towards the stars the parting day ascends.
The sunset holds the first sign of the daybreak –
It is as if, abruptly, night expands.

All things are ardent, serious and sacred,
snow’s silver leaf melts on my lashes’ flame,
I feel as though I’m rising ever further:
that star there, is it calling me by name?

And then I sense that on this day they also
are raising eyes to stars, from where I hear
a greeting from my kinsfolk, sisters, brothers,
in pain and yearning from their prison’s fear.

This is our talk and dialogue, this only,
a shining signal – oh, read, and read! –
with thousand mouths – as if within their glitter
the stars still held some warmth of breath inside.

The field of snow dividing us grows smaller:
of stars our common language is composed….
It is as if we d started out for one another,
were walking, and would soon meet on the road.

For an instant it will die away, that ‘When? When?’
forever pulsing in you in your penal plight,
and we shall meet there on that bridge in heaven,
face to face we’ll meet, this Christmas night.

 

Vertaald door Leopoldo Niilus en David McDuff

 

 

Marie Under (27 maart 1883 – 25 september 1980)


Zie voor de schrijvers van de 25e december ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.

 

 

Am Weihnachtsabend (Maximilian von Schenkendorf)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

 

 
De aanbidding van de herders, Esteban Murillo (1617 – 1682)

 

Am Weihnachtsabend

Aachen 1814.

 

Willkommen, trautes Dämmerlicht!

Willkommen, Mondenschein!

Ihr bleibt getreu, verlaßt mich nicht,

Sonst bin ich ganz allein.

 

»Wie magst du klagen undankbar,

Und merkst nicht was geschieht,

Und grüßest nicht das Friedensjahr,

Das heute frisch erblüht?

 

Es ist ja frohe Weihnachtszeit,

Engleins- und Kindleins Lust;

Verbanne Streit und Herzeleid

Nur schnell aus deiner Brust.«

 

Das ist es ja, das ist es ja,

Das einzig, was mich quält;

Wol denk ich, was vordem geschah

Und was mir heute fehlt.

 

Nicht mag ich zu dem hellen Stern,

Nicht auf zum Himmel schau’n,

Es ziehet mich in weite Fern’

Wol fort nach andern Au’n.

 

Zu meinem Hof, zu meinem Haus,

Zu ihr, der keine gleicht,

Die Gabe mir und Blumenstrauß

Zum Feste sonst gereicht.

 

O Hausfrau, schön und fromm und mild,

Die jede Tugend schmückt,

Und du, mein Muttergottesbild,

Nach dem sie sinnend blickt,

 

Und du, viel süßes, liebes Kind,

Das uns der Herr geschenkt,

Das, wie die Mutter still gesinnt,

Des fernen Wand’rers denkt.

 

Ich grüß euch, ihr geliebten Drei,

Dich grüß ich, kleine Welt,

In der mein Herz und meine Treu

Sich gar zu wohl gefällt.

 

Wie krank ich bin und einsam hier,

Mir träumt vom Wiedersehn,

Von unserm Haus, – da wollen wir

Noch manches Fest begehn.

 

Willkommen, süße Weihnachtslust,

O wunderbarer Schein!

Vom Himmel zeuch in meine Brust

Und nimm sie gänzlich ein.

 

 

 

Maximilian von Schenkendorf (11 december 1783 – 11 december 1817)

 

Zie voor de schrijvers van de 24e december ook mijn vorige blog van vandaag en eveneens mijn eerste blog van vandaag.

Kerstlied (Joost van den Vondel)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

 

announci

Govert Teunisz. Flinck,  Aankondiging aan de herders, 1639

 

Kerstlied

O wat zon is komen dalen
In den Maagdelijken schoot!
Ziet hoe schijnt ze met heur stralen
Alle glanzen doof en dood.
Ay, hoe schijnt dit hemels kind,
Aller zielen licht en hoeder,
Zon en maan en starren blind,
Uit den schoot der zuiv’re moeder!
Eng’len, daalt van ’t Paradijs:
Zingt den hemel eer en prijs,
En met vree de harten kroont,
Daar een goede wil in woont.

 

 

vondel

Joost van den Vondel (17 november 1587 – 5 februari 1679)

 

 

Zie voor de schrijvers van de 26e december mijn vorige twee  blogs van vandaag.

De Kerstboom (Martinus Nijhoff)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

 

AltaarVensterBerlijnserDom
De Geboorte van Christus
Altaarstuk in de Berlijnse Dom, ontworpen door Anton Von Werner, 1905

 

De kerstboom

De kaarsen branden tusschen mandarijnen,
Sneeuwsterren, speelgoed en gekleurde noten.
De kind’ren zingen, en de dauw der groote
Oogen beweegt en blinkt in ’t trillend schijnen.

Hoor hoe ze zingen: ‘Nu zijt wellekome’ –
‘k Voel moeders hand weer die de mijne houdt,
En huiver bij den geur van ’t schroeiend hout
Als toen ik zong: ‘Gij zijt van ver gekomen -’

En daar staat weer de stal van Bethlehem,
Sneeuw op het dak en licht door roode ramen! –
– Moeder, wij waren veel te lang niet samen,
– Ik heb het lied vergeten met uw stem.

Zij strijkt weer door mijn haar en zegt: ‘Ach jongen,
Elk jaar dat jij er niet bent bij geweest,
Meende ik je stem te hooren, hier op ’t feest,
Vlak naast me en weenend als de kind’ren zongen -’

 

nijhoff_1913
Martinus Nijhoff  (20 april 1894 – 26 januari 1953)

 

 

Zie voor de schrijvers van 25 december mijn vorige blog van vandaag.

Die heilige Nacht (Eduard Mörike)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

PictNativitybyCoreggio
Antonio da Correggio, De aanbidding der herders (1527 – 1530)

 

Die heilige Nacht

Gesegnet sei die heilige Nacht,
die uns das Licht der Welt gebracht! –

Wohl unterm lieben Himmelszelt
die Hirten lagen auf dem Feld.

Ein Engel Gottes, licht und klar,
mit seinem Gruß tritt auf sie dar.

Vor Angst sie decken ihr Angesicht,
da spricht der Engel: “Fürcht’t euch nicht!”

“Ich verkünd euch große Freud:
Der Heiland ist geboren heut.”

Da gehn die Hirten hin in Eil,
zu schaun mit Augen das ewig Heil;

zu singen dem süßen Gast Willkomm,
zu bringen ihm ein Lämmlein fromm. –

Bald kommen auch gezogen fern
die heilgen drei König’ mit ihrem Stern.

Sie knieen vor dem Kindlein hold,
schenken ihm Myrrhen, Weihrauch, Gold.

Vom Himmel hoch der Engel Heer
frohlocket: “Gott in der Höh sei Ehr!”

 

 

moerike1
Eduard Mörike (8 september 1804 – 4 juni 1875)

 

 

 

Zie voor de schrijvers van de 24e december mijn vorige blog van vandaag.

Bethlehem (Drs. P.)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

Rubens_Adoration_DrieKoningen2

Peter Paul Rubens: De aanbidding van de wijzen

 

Bethlehem

We stonden nietsvermoedend in de stal,
toen kwam dat jongehuwde stel er aan
en was er prompt een zuigeling geboren.

Er werd kortom, van alles aan gedaan
om onze nachtrust grondig te verstoren.
Het kraambezoek gedroeg zich niet beschaafd.

Er waren herders met hun toebehoren.
Uitheemse types kwamen opgedraafd
en engelen… het leek wel carnaval.

Wij dieren zijn toch altijd weer de klos
Wie komt er ons bevrijden?

Ezel

Os

drsp

Drs. P. (Thun, 24 augustus 1919)

 

Zie voor de schrijvers van 25 december mijn andere blog van vandaag.

 

Geen kerstcantate (Hans Andreus)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

 

geb_van_christus_botticelli

Giovan Geralomo Savoldo, Aanbidding van de herders, Pinacoteca Tosio Martinengo, Brescia (Detail)

 

 

 

Geen kerstcantate

 

Niet alleen in het holst
van de nacht van het jaar,
iedere dag van het jaar
heeft het licht het koud.

 

Het vraagt om geen engelenstemmen,
het hongert naar
een beetje gerechtigheid
aan deze kant van de tijd

 

En dromen doet het ook niet van
eeuwig hemelse zomers
in en om het vaderhuis,
het hunkert naar

 

aardse dagen ooit
zonder marteling en moord,
het licht dat van puur licht
kind is en woord.

 

 

Andreas

Hans Andreus (21 februari 1926 – 9 juni 1977)

 

 

Zie voor de schrijvers van 24 december mijn andere blog van vandaag.

Stilte van Kerstmis (Anton van Duinkerken)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers Prettige Kerstdagen!

 

Weihnachten2

 

 

Stilte van Kerstmis

’t Laatste geluid op straat,
waarnaar ik luisterde,
viel stil.

De laatste vogelkeel, nu heel
de lucht verduisterde,
viel stil.

En in mijn hoofd elke gedachte,
in mijn hart ieder verlangen,
in mijn ziel
de twijfel of Gij met mij waart
of mij verliet,
viel stil.

Lang zocht ik in de stilte
naar de bron van mijn gezangen:
ik vond een kind, dat in de kribbe sliep
en ieder lied
viel stil.

 

Duinkerken

Anton van Duinkerken (2 januari 1903 – 27 juli 1968)

 

 

Zie voor de schrijvers van 26 december mijn andere blog van vandaag.

Eeuwig verschiet (Gabriël Smit)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers Prettige Kerstdagen!

 

Krippe-350

 

Eeuwig verschiet

Een man, een vrouw, een kind,
simpeler kan het niet,
nacht, sneeuw en wind,
leven dat tóch begint,
leven en nieuw verschiet.

 

Een man, een vrouw, een kind
wonder dat eeuwig keert,
zorg die zich stil bezint,
liefde die overwint,
liefde die door niets gedeerd.

 

Een man, een vrouw, een kind
aarde´s diepste geluk,
ogen van tranen blind,
God die opnieuw begint,
sterk tegen alle druk.

 

Een man, een vrouw, een kind
inniger kan het niet,
God fluistert en troost en bindt,
liefde die altijd wint,
liefde; eeuwig verschiet.

Gabriël Smit

 

GabrielSmit

Gabriël Smit (25 februari 1910 – 23 mei 1981)

 

Zie voor de schrijvers van 25 december mijn andere blog van vandaag.

Kerstnacht (Ida Gerhardt)

Aan alle bezoekers en mede-bloggers een Prettig Kerstfeest!

 

Heilig8

 

Kerstnacht

Kerstnacht – het woord is als een lafenis,
een koele sneeuw, glanzend onder het zachte
stralen der sterren – op de landen is
het weerloos stil, een ongerept verwachten.

Kerstnacht – het eenzaam zwerven der gedachten
rondom het oud verhaal, het nimmer uit te spreken
verlangen naar het helder zingen in de nacht en het
opgaan van de ster, een lichtend teken.

Kerstnacht – het sneeuwt op uw geschonden aarde,
dun en versnuivend dekt een huivering
van ijle val, een lichte zuivering
het vragen, dat wij ongestild bewaarden.

 

ida_gerhardt

Ida Gerhardt (11 mei 1905 – 15 augustus 1997)

 

Zie voor de schrijvers van 24 december mijn andere blog van vandaag.