De Nederlandse dichter en schrijver Kees ’t Hart werd op 12 juli 1944 in Den Haag geboren. Zie ook alle tags voor Kees ’t Hart op dit blog.
Jeugd
In geuren stond Assisi
onder de regenboog
in geuren stond ik
boven de stad Assisi
Ik was donker als glas
ik woonde bij de tempel
van de stad Assisi
ik was stof van de stad
Ik proefde stof en beelden
ik verfde mijn kleren
ik sliep onder de toonbank
van mijn vader en moeder
Ik plakte boeken dicht
ik voelde hoornvlies en maag
ik verzamelde stenen
ik opende en sloot mijn anus
Ik waste de stenen
van de lange bruggen
ik richtte vitrines in
ik speelde beelden na
O, ik sliep en scheet
onder de bruggen van Assisi
de zon was mijn zon
de maan was mijn maan
Ik wist: in stenen
van Assisi schijnt de zon
groeien de stenen de tegels
mijn stenen mijn tegels
Ik leefde als jongen
in de straten van Assisi
ik was gemaakt
voor de wolken van Assisi
Ik noemde: mijn regen
mijn krekels mijn zon
ik vertelde: dit is
mijn stem, mijn vuurvlieg
Mijn voeten kletterden
door de stegen van Assisi
ik verfde mijn bruggen
mijn muren mijn uitstalkasten
Ik noemde stof en poeder
bij de namen van Assisi
ik zwierf langs de ramen
en vitrines van Assisi
Ik riep: Assisi jij
bent mijn toonbank
mijn vitrine van wereld
mijn stof en bloemen, mijn zon
Stof, speeksel, toonbeeld,
wolk, ezel, doos en stof,
goud en stem, en beeld:
ik was een stoffen beeld
Mijn moeder waste
de stenen van Assisi
mijn vader telde
de stenen van Assisi
Zeg niet: het waren
de stenen van Assisi
zeg: het waren mijn stenen
van mijn Assisi
Ik nam kersen mee
uit de heuvels van Assisi
vuurvliegjes en kamperfoelie
emmers en verfkwasten
Ik zag: vader en moeder
slapen onder de toonbank
ik wist: de zon
is mijn eigen minnezanger
Ik oefende mijn stem
ik sloeg mijn borst
ik toverde vissen
op mijn schorre huid
Zout naast hout,
zand, krekels, termieten
ik was warm als een geit
onbruikbaar als een lam
Ik was minnezanger
van alle zangers van de lucht
ik sloeg bekkens
pamfletten en gelijmde boeken
Ik zag mijn vader
op de heuvels van Assisi
ik warmde mijn ledematen
in vuur van mijn gele aarde
Ik schreeuwde op het aambeeld
van Assisi ik vliegerde
ik rangschikte het stof
ik danste op de pleinen
Ik riep: gun mij de verf
gun mij het zout
gun mij mijn oren
mijn toonbank en vitrines
Ik werd een kleine
donkerbruine jongen
ik ontwierp geluiden
ik was zo geil als stof
Ik waste steen in zand
ik lijmde hout aan boeken
ik vergruizelde beelden
van Assisi mijn Assisi
Ik vergruizelde scherven
achter de tempel van Assisi
ik borstelde mijn kleren
mijn beitels en ballades
Ik verwierp mijn netvlies
mijn stem mijn beelden
ik verfde de vitrines
onder de kleuren van Assisi
Assisi was mijn hok
van licht en tafels
en van stof waren de vitrines
van mijn voorwerpen
Ik was jongen van glas
ik schilderde mijn kleren
ik maakte stof uit zand
in de straten van Assisi.
De Chileense dichter Pablo Neruda (eig. Ricardo Eliecer Neftalí Reyes Basoalto) werd geboren in Parral op 12 juli 1904. Zie ook alle tags voor Pablo Neruda op dit blog.
O wijdte van pijnbomen
O wijdte van pijnbomen, rumoer van brekende golven,
langzaam spel van lichten, eenzame kerkklok,
schemering, die in je ogen valt, o mijn liefste,
schelp van de aarde, in jou zingt de aarde, zingt!
In jou zingen de rivieren en mijn ziel vlucht in ze
zoals jij het verlangt en naar waar jij dat wilt.
O leg mijn weg aan op jouw boog van hoop
en uitbundig zal ik mijn pijlenzwermen afvuren.
Om mij heen zie ik je middel van nevels
en je stilte achtervolgt mijn achtervolgde uren,
daar ben jij met je armen van transparant gesteente
waar mijn kussen ankeren, mijn verlangen zich nestelt.
O je geheimzinnige stem, die de liefde kleurt en buigt
in de luide stervende avond!
Zo heb ik in de late uren op de velden
de korenaren zien buigen in de mond van de wind.
Vertaald door Riekus Waskowsky
Zie voor nog meer schrijvers van de 12e juli ook mijn blog van 12 juli 2019 en ook mijn blog van 12 juli 2016 en ook mijn blog van 12 juli 2015 deel 2.