Henry Kendall, Thomas Middleton, Katharina Schwanbeck, Leif Panduro, Werner Steinberg

De Australische dichter Henry Kendall werd geboren op 18 april 1839 in Milton. Zie ook mijn blog van 18 april 2007 en ook mijn blog van 18 april 2008 en ook mijn blog van 18 april 2009 en ook mijn blog van 18 april 2010.

A Birthday Trifle

Here in this gold-green evening end,

While air is soft and sky is clear,

What tender message shall I send

To her I hold so dear?

What rose of song with breath like myrrh,

And leaf of dew and fair pure beams

Shall I select and give to her—

The lady of my dreams?

Alas! the blossom I would take,

The song as sweet as Persian speech,

And carry for my lady’s sake,

Is not within my reach.

I have no perfect gift of words,

Or I would hasten now to send

A ballad full of tunes of birds

To please my lovely friend.

But this pure pleasure is my own,

That I have power to waft away

A hope as bright as heaven’s zone

On this her natal day.

May all her life be like the light

That softens down in spheres divine,

“As lovely as a Lapland night,”

All grace and chastened shine!

Stanzas

The sunsets fall and the sunsets fade,

But still I walk this shadowy land;

And grapple the dark and only the dark

In my search for a loving hand.

For it’s here a still, deep woodland lies,

With spurs of pine and sheaves of fern;

But I wander wild, and wail like a child

For a face that will never return!

And it’s here a mighty water flows,

With drifts of wind and wimpled waves;

But the darling head of a dear one dead

Is hidden beneath its caves.

Henry Kendall (18 april 1839 – 1 augustus 1882)

Op 31-jarige leeftijd

De Engelse dichter en schrijver Thomas Middleton werd in Londen geboren en daar gedoopt op 18 april 1580. Zie ook mijn blog van 18 april 2007 en ook mijn blog van 18 april 2008 en ook mijn blog van 18 april 2009en ook mijn blog van 18 april 2010.

Uit: The Family of Love

„[A gallery in Glister’s house.]

Enter Glister, his wife, and Maria.

GLISTER

Tricks and shows: protestations with men are like tears with women, forgot ere the cheek be dry. Gerardine is a gentleman; his lands be in statutes: ‘a is not for thee, nor thou for him; ‘a is a gallant, and young thoughts be most unconstant.

MARIA

Yet young vines yield most wine.

MISTRESS GLISTER

But old vines the best. Believe not these great-breeched gallants; they love for profit, not for affection; if ‘a brings thee to a fool’s paradise, ‘a will forsake thee.

GLISTER

Which fortune God send my enemy. Love is a cold heat, a bitter sweet, a pleasure full of pain, a huge loss, and no gain. Why shouldst thou love him only ?

MARIA

Words cannot force what destiny hath seal’d.

Who can resist the influence of his stars,

Or give a reason why ‘a loves or hates,

Since our affections are not rul’d by will,

But will by our affections? ‘Tis blasphemy

‘Gainst love’s most sacred deity, to axe

Why we do love, since ’tis his only power

That sways all our affections; all things which be,

Beasts, birds, men, gods, pay him their fealty.

GLISTER

Tut, love is an idle fantasy, bred by desire, nursed by delight, an humour that begins his dominion in Leo the Lion, the sign of the heart, and ends in Aries the Ram, the sign of the head; his power is to stir the blood, pricks up the flesh, fills all the body with a libidinous humour, and is indeed the overture of all ladies. Which to prevent, I have banished Gerardine, your dearly beloved, my house; and as for you, since I am your guardian by my brother’s last will, I will sequester you from all other rooms in my house, save this gallery and your upper chamber, till in discretion I shall find it convenient to enlarge you.“

Thomas Middleton (18 april 1580 – 4 juli 1627)

Onafhankelijk van geboortedata:

De Duitse schrijfster Katharina Schwanbeck werd geboren in 1979 in Rostock. Zij groeide op in een klein stadje in Mecklenburg Vorpommern. Na de middelbare school verhuisde zij naar Berlijn, woonde er zeven jaar en studeerde er ook (filosofie, kunstgeschiedenis, NDL). Vanaf 2005 studeerde zij aan het Deutsche LiteraturinstitutLeipzig. Zij is lid van het Berlijnse podium „Die Lautmalerei“.In2006 won zij de 14.open mike.

Uit: Der Krebs in den Köpfen

“Es ist Sommer in der Stadt, seit Wochen regnet es nicht und du sitzt in Cafés rum und guckst den Frauen zwischen die Beine. Sie hocken da, in ihren Röcken und verrenken sich umständlich auf ihren Stühlen, sie ekeln sich vor schwarzen Käfern und kleinen Ameisen, sie verscheuchen Fliegen von ihrer nassen Haut, immer wieder fahren sie sich durch ihr Haar, setzen die Sonnenbrillen auf und ab, sie reden laut und lachen laut, sie stellen mal das linke, mal das rechte Bein auf ihren Stuhl und dann siehst du ihnen zwischen die Beine, auf ein Stück Schlüpfer. Ihre Schenkel sind mal weiß, mal braun, mal mit blauen Flecken übersäht oder mit Krampfadern. Du schaust dazwischen wie auf einen Fehler. Du schaust und gleichzeitig fragst du dich, warum du immer gerade in dem Moment hinsiehst, wenn dieses kleine Stück Stoff zwischen ihren Beinen aufblitzt. Du schaust und wünschtest du wärst ein Junge. So macht das keinen Sinn, denkst du.”

Katharina Schwanbeck (Rostock, 1979)

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 18 april 2010.

De Deense schrijver Leif Thormod Panduro werd geboren op 18 april 1923 in Frederiksberg. Zie ook mijn blog van 18 april 2009.

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 18 april 2007

De Duitse schrijver Udo Werner Steinberg werd geboren op 18 april 1913 in Neurode.

Gerelateerd

Georg Trakl werd op 3 februari 1887 in het conducteurshuis aan de Waagplatz 2 in Salzburg geboren. Zijn vader, Tobias Trakl, was een handelaar in ijzerwaren en zijn moeder, die ook psychische problemen had, was Maria Catharina Trakl, (meisjesnaam Halik). Voorts had hij nog drie broers en drie zussen. Margarethe (doorgaans Grethe genoemd) stond hem het naast, zelfs zodanig dat sommigen een incestueuze verhouding vermoeden. Zijn jeugd bracht hij door in Salzburg. Vervolgens bezocht hij van 1897 tot 1905 het humanistische gymnasium. Om toch een academische opleiding te kunnen volgen, werkte hij tot 1908 in de praktijk bij een apotheker. Sommigen vermoedden dat hij dit vooral deed om zichzelf opiaten te kunnen verschaffen. Bij het uitbreken van WO I werd Trakl als medicus naar het front in Galicië (heden ten dage in Oekraïne en Polen) gestuurd. Zijn gemoedsschommelingen leidden tot geregelde uitbraken van depressie, die verergerd werden door de afschuw die hij voelde voor de verzorging van de ernstig verwonde soldaten. De spanning en druk dreven hem ertoe een suïcidepoging te ondernemen, welke zijn kameraden nochtans verhinderden. Hij werd in een militair ziekenhuis opgenomen in Kraków, alwaar hij onder strikt toezicht geplaatst werd.Trakl verzonk daar in nog zwaardere depressies en schreef Ficker om advies. Ficker overtuigde hem ervan dat hij contact moest opnemen met Wittgenstein, die inderdaad op weg ging na Trakls bericht te hebben ontvangen. Op 4 november 1914, drie dagen voordat Wittgenstein aan zou komen, overleed hij echter aan een overdosis cocaïne

Paul Celan werd onder de naam Paul Antschel op 23 november 1920 geboren in Czernowitz, toentertijd de hoofdstad van de Roemeense Boekovina, nu behorend bij de Oekraïne. Paul Celans ouders waren Duitssprekende joden die hun zoon joods opvoedden en hem naar Duitse christelijke scholen stuurden. In 1942 werden Celans ouders door de Duitse bezetter naar een werkkamp gedeporteerd en daar vermoord. Hijzelf wist aanvankelijk onder te duiken, maar moest vanaf juli 1942 in een werkkamp dwangarbeid verrichten. Celan overleefde de oorlog. Via Boekarest en Wenen vestigde Celan zich in 1948 in Parijs. Daar was hij werkzaam als dichter, vertaler en doceerde hij aan de prestigieuze Ecole Normale Supérieure. Vermoedelijk op 20 april 1970 beëindigde hij zijn leven zelf door in de Seine te springen.

Simon Vestdijk (Harlingen, 17 oktober 1898 – Utrecht, 23 maart 1971) was een Nederlands romancier, dichter, essayist en vertaler. Zijn jeugd te Harlingen en Leeuwarden beschreef hij later in de Anton Wachter-cyclus. Van jongs af aan logeerde hij regelmatig bij zijn grootouders in Amsterdam, waar hij zich in 1917 aan de Universiteit van Amsterdam inschrijft als student in de medicijnen. Tijdens zijn studie die van 1917 tot 1927 duurde, leerde hij Jan Slauerhoff kennen.Tot 1932 is hij als arts in praktijken door heel Nederland werkzaam. In 1932 volgt zijn officiële schrijversdebuut met de uitgave van de bundel Verzen in De Vrije Bladen. Doorslaggevend voor Vestdijks uiteindelijke keuze voor de literatuur is zijn ontmoeting in 1932 met Eddy Du Perron en Menno ter Braak. Deze ontmoeting had tot resultaat dat hij redactielid werd van het tijdschrift Forum Kort daarop, in 1933, wordt zijn eerste novelle, De oubliette, uitgegeven. In hetzelfde jaar schrijft hij Kind tussen vier vrouwen, dat, eerst geweigerd door de uitgever, later de basis zal vormen voor de eerste drie delen van de Anton Wachter-romans. In 1951 ontvangt Vestdijk de P.C. Hooftprijs voor zijn in 1947 verschenen roman De vuuraanbidders. In 1957 wordt hij voor het eerst door het PEN-centrum voor Nederland voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Literatuur, die hij echter nooit zal krijgen. Op 20 maart 1971 wordt hem de Prijs der Nederlandse Letteren toegekend, maar voor hij deze kan ontvangen overlijdt hij op 23 maart te Utrecht op 72-jarige leeftijd. Vestdijk was auteur van ca. 200 boeken. Vanwege deze enorme productie noemde de dichter Adriaan Roland Holst hem ‘de man die sneller schrijft dan God kan lezen’. Andere belangrijke boeken van Simon Vestdijk zijn: “Kind van stad en land” (1936), “Meneer Visser’s hellevaart” (1936), “Ierse nachten” (1946), “De toekomst de religie” (1947), “Pastorale 1943” (1948), “De koperen tuin” (1950), “Ivoren wachters” (1951), “Essays in duodecimo” (1952) en “Het genadeschot” (1964).

Thomas Mann, de jongere broer van Heinrich Mann, werd geboren op 6 juni 1875 in Lübeck. Hij was de tweede zoon van de graankoopman Thomas Johann Heinrich Mann welke later één van de senatoren van Lübreck werd. Zijn moeder Julia (geboren da Silva-Bruhns) was Duits-Braziliaans van Portugees Kreoolse afkomst. In 1894 debuteerde Thomas Mann met de novelle “Gefallen”. Toen Thomas Mann met 21 jaar eindelijk volwassen was en hem dus geld van zijn vaders erfenis toestond – hij kreeg ongeveer 160 tot 180 goldmark per jaar – besloot hij dat hij genoeg had van al die scholen en instituties en werd onafhankelijk schrijver. Kenmerkend voor zijn stijl zijn de ironie, de fenomenale taalbeheersing en de minutieuze detailschildering. Manns reputatie in Duitsland was sterk wisselend. Met zijn eerste roman, Buddenbrooks (1901), had hij een enorm succes, maar door zijn sceptische houding tegenover Duitsland na de Eerste Wereldoorlog veranderde dit volledig. Stelde hij zich tot aan de jaren twintig apolitiek op (Betrachtungen eines Unpolitischen, 1918), meer en meer raakte hij bij het Politiek gebeuren betrokken. Zijn afkeer van het nationaal socialisme groeide, zijn waarschuwingen werden veelvuldiger en heftiger. In 1944 accepteerde hij het Amerikaanse staatsburgerschap. Tussen 1943 en 1947 schreef Mann Doktor Faustus (zie Faust), de roman van de ‘Duitse ziel’ in de gecamoufleerd geschilderde omstandigheden van de 20ste eeuw. In 1947 bezocht hij voor het eerst sinds de Oorlog Europa, twee jaar later pas Duitsland. In 1952 vertrok hij naar Zwitserland. Op 12 augustus 1955 stierf hij in Zürich. Twintig jaar na zijn dood, in aug. 1975, is zijn literaire nalatenschap geopend: dagboekaantekeningen van 15 maart 1933 tot 29 juli 1955, alsmede notities uit de jaren 1918 tot en met 1921.Belangrijke werken zijn: Der Zauberberg, Der Tod in Venedig, Dokter Faustus , Joseph und seine Brüder en Die Bekenntnisse des Hochstaplers Felix Krull

De Nederlandse dichter Jakobus Cornelis Bloem werd geboren op 10 mei 1887 in Oudshoorn. Bloem stamde uit een stijlvolle, patricische familie. Op 12 mei 1921 verscheen eindelijk Het verlangen, vooral dank zij de krachtdadige hulp van zijn vriend Jan van Krimpen, die ook de typografie verzorgde In 1925 ontmoette Bloem de 19-jarige Clara Eggink. Het volgende jaar trouwden zij. Vrijwel tegelijk met de geboorte van hun zoon Wim op 8 september 1927 werd Bloem ontslagen bij de NRC. In mei 1928 werd Bloem benoemd tot griffier aan het kantongerecht De Lemmer, uit welk ‘Friesch Cayenne’ hij in 1931 werd overgeplaatst naar Breukelen. Afgezien van kleine opflakkeringen in 1924/25 en 1929 (samen vijf verzen), duurde het tot 1930 voor hij weer ‘aan de schrijverij’ raakte. Dit resulteerde in het jaar daarop in de bundel Media vita. Tussen 1934 en 1937, maar vooral in dat laatste jaar, schreef Bloem de verzen die uitkwamen als De nederlaag. Zijn Verzamelde gedichten verschenen in 1947, al spoedig enige malen herdrukt, en daarmee kwam eindelijk ook de officiële erkenning van zijn dichterschap: Constantijn Huygens-prijs (1949), P.C. Hooftprijs (1952), en ten slotte de grote Prijs der Nederlandse Letteren (1965). Na een langdurige ziekte die hem volstrekt hulpbehoevend maakte, overleed Bloem op 10 augustus 1966. Hij werd begraven in Paasloo (Overijssel).

Rilke werd op 4 december 1875 geboren in Praag. Hij had al naam gemaakt als dichter met zijn bundels Das Stundenbuch en Das Buch der Bilder, toen hij de literaire wereld versteld deed staan en wereldfaam verwierf met de publicatie van zijn twee delen Neue Gedichte in 1907 en 1908. Hij verzamelde daarin het beste werk uit een van zijn vruchtbaarste periodes, die hij grotendeels doorbracht in Parijs. Rilke was daar diep onder de indruk gekomen van Rodin, bij wie hij een tijdlang in dienst was als particulier secretaris. Rodin, zei hij later, had hem leren kijken. Dit kijken kwam neer op intense concentratie, om het mysterie te kunnen zien ‘achter de schijnbare werkelijkheid’. Latere en rijpere werken als Duineser Elegien (1912-1923) en het ronduit schitterende Die Sonette an Orfeus (1924) illustreren Rilkes metafysische visie op het onzegbare, dat haar verwoording vindt in een hermetische muzikale taal. Op 29 december 1926 overlijdt Rilke in het sanatorium in Val-Mont aan de gevolgen van leukemie. Enkele dagen later wordt hij, overeenkomstig zijn wens, begraven op het kerkhof van Raron.

K.P. Kavafis werd als kind van Griekse ouders, afkomstig uit Konstantinopel, geboren in 1863 in Alexandrië (tot vandaag een Griekse enclave) waar hij ook het grootste deel van zijn leven woonde en werkte. Twee jaar na de dood van zijn vader verhuist het gezin in 1872 naar Engeland om na een verblijf van vijf jaar naar Alexandrië terug te keren. Vanwege ongeregeldheden in Egypte vlucht het gezin in 1882 naar Konstantinopel, om na drie jaar opnieuw naar Alexandrië terug te gaan. In de jaren die volgen maakt Kavafis reizen naar Parijs, Londen en in 1901 zijn eerste reis naar Griekenland, in latere jaren gevolgd door nog enkele bezoeken. Op de dag van zijn zeventigste verjaardag, in 1933 sterft Kavafis in Alexandrië. De roem kwam voor Kavafis pas na zijn dood, dus postuum. Deels is dat toe te schrijven aan zijn eigen handelswijze. Hij was uiterst terughoudend met de publicatie van zijn gedichten, liet af en toe een enkel gedicht afdrukken in een literair tijdschrift, gaf in eigen beheer enkele bundels met een stuk of twintig gedichten uit en het merendeel van zijn poëzie schonk hij op losse bladen aan zijn beste vrienden.