De Nederlandse dichter, schrijver, journalist en literair criticus Michaël Zeeman werd geboren op Marken op 18 september 1958. Zie ook alle tags voor Michaël Zeeman op dit blog.
Othello’s klacht
I.
Als een mantel lag ik op haar armen en
als een kat heb ik geslapen in haar schoot.
Ja: begraaf haar in het laken van haar bruidsbed
wikkel haar haastig in die groezelige oude krant,
maak kort het knisteren van de zijde, gesteven
als een doodshemd, bijna stijver dan haar lijk.
Laat al die uitgelopen regels zich bijten in de
bleke lijnen die ik zo doelloos heb gestreeld.
En leg haar dan onder de zilverwilg: dompel haar
in de kille en vochtige schaduw en laat de takken
de handen van wie ze wil buigen bespugen met hun
ranzige schuim – om waar zij mijn liefde voor hield.
Werp haar weg. Als het dagen oude nieuws, als het
gesprek van weken her. Laat het water haar gisten
tot de vette was waarvan men grove kaarsen draait.
II.
Het beest met brede klauwen: het scheurde mij.
Een uitgeputte vogel die landde op mijn borst,
met mij naar zee vertrok en terug mij niet
alleen liet in de storm noch in het vuur.
Een kind verstijfd op mijn rug bij
het doorwaden van een oeverloze stroom.
Mijn adem schuurde langs zijn handen
mijn liefde vijlde aan mijn hart.
Mijn moeders stervensdoek in haar hand
geklemd maar in haar bed gelaten en het
geile zweet dat in de droge doodsangst drong:
mijn machteloze tederheid versmaad tot sentiment
mijn ernst haar tijdverdrijf – dat ik haar liefhad
een vergeten knikker in het verregende zand.
III.
Ik drink uit een gebroken glas
een rand van tanden dringt zich
in mijn woorden ik scheer het bloed
van mijn lippen als het stolsel
van een rubberboom.
Toen sloegen er vlammen uit de muur
gebaarden van achter mijn boekenkast:
in ruggen staat de halve as bijeen
als een leger van dorre bedienden.
Ik zal mij voortaan tooien met een glazen kroon
rood is het schuim van mijn oor tot mijn mond en
er groeien grauwe takken aan mijn hand. Als er
kaarslicht door mijn ramen valt vindt men geen
hond die harder schreeuwt dan ik.
De Engelse (Welshe) dichter, schrijver en presentator Owen Sheers werd geboren op 20 september 1974 in Suva op de Fiji eilanden. Zie ook alle tags voor Owen Sheers op dit blog.
Oriëntatiepunt
Achteraf waren ze tijdloos
en bleven zo even liggen voordat ze opstonden,
zich aankleedden, hun kleren weer van
de witbloeiende takken van de sleedoornboom haalden.
En ze maakten al weer deel uit van de dingen:
zijn horloge, haar oorbellen, hun lompe schoenen.
Ze merkten de telefoondraden op, de tijd,
zelfs de kapotte vacht van een al lang dood schaap
opgevouwen onderaan de bank.
Weglopend stopten ze en draaiden zich om, keken achterom,
hielden elkaar vast alsof loslaten voor altijd zou betekenen,
en ze zagen waar ze vandaan kwamen —
een dubbele schaduw van groen geperst gras, gewichtsafdruk.
Een sarcofaag, ondiep tussen de lange halmen
en compleet zonder hen.
Vertaald door Frans Roumen
Zie voor nog meer schrijvers van de 18e september ook mijn blog van 18september 2020 en ook mijn blog van 18 september 2018 en ook mijn blog van 18 september 2016 deel 1 en eveneens deel 2 en eveneens deel 3.