De Nederlandse dichter Adriaan Roland Holst werd geboren op 23 mei 1888 in Amsterdam. Zie ook alle tags voor Adriaan Roland Holst op dit blog.
Voor het laatst
Een wolk schoof voor de maan,
en de verlorene gleed
tevoorschijn tot aan
de tafel bij het bed.
Ik twijfelde: ziet zij mij,
of lijdt zij nog maar het bestaan
van blinde mijmerij
om alles wat is vergaan?
Toen de maan weer inscheen
was zij er niet meer.
Wij zijn al zo lang alleen,
al sinds jaren her.
Eens
Eens zullen allen die
tussen ons kwamen,
zijn weggevallen-wie
weet nog hun namen…
Eens zal de vete zijn
bijgelegd
en zal vergeten zijn
ons bitter tweegevecht.
Eens zal het weer regenen
stil, zoals toen aan zee-
Kom mij dan tegen
en ga met me mee.
De kleine waterplek
Soms ga ik al vermoeden, dat de zee
-omdat zij sterk verschijnt- wel mijn heel leven
de onstuimige waarheid blijven zal, waarmee
ik hier de wereld kan weerstreven
bij tij en ontij, maar dat ik ten laatste
het wezen van den grote dood ontdek
bij de kleine waterplek,
die zo stil de wilde avondval weerkaatste.
Adriaan Roland Holst (23 mei 1888 – 5 augustus 1976)
Portret uit 1963 door Charlotte van Pallandt in het beeldenpark De Havixhorst, de Wijk.