De Braziliaanse dichter, beeldend kunstenaar en criticus Ricardo Domeneck werd geboren op 4 juli 1977 in São Paulo. Zie ook alle tags voor Ricardo Domeneck op dit blog.
THE CULTURE INDUSTRY
Entertainments
for families in the interior
require their own
human resources.
Here,
great actors
do not come to play;
here,
great poets
do not come to read;
here,
great singers
do not come to sing;
here,
the intelligentsia
does not deign
to interpret.
Here,
evangelical churches
and fitness centers
administer implementation
of Mens sana in corpore sano.
Visits to the ice cream parlor
which used to be a pizzeria
and before that, a snack bar.
Only the walls have changed;
they bear neither photograph
nor painting from venerable traditions.
The public space
— neither Agora nor Ecclesia —
incites variations
— now whispered —
on old resentments
and petty irritations
that swell and throb
like carbuncles.
The frustrations of the father,
the frustrations of the mother;
hence the progress
of nascent discontent
in offspring frustrated
over heightened
losses.
At the dinner table
reigns our same
lack of subject matter
or matter repeated
unto exhaustion. The debts
to God and to Caesar.
And yes, our silence
about the only things
that could possibly save us.
If only, in an instant
of sudden lucidity,
we could drown
ice cream, pizzas and snacks
in tears, blubbering together
in the gutter. But what would
the neighbors say?
In the capitals
the intelligentsia drop their tears
— the people! the people! —
while mold and moss
gradually encroach upon
our non-mouth, our non-soul.
Vertaald door Chris Daniels
HERKOMST IN JE LIJF
Het verhaal van je herkomst
in je eigen lijf.
Van je vader het blanke
aandeel in je vlees,
afkomst zoals door notarissen
opgetekend in kantoren,
je achternaam heeft van je opa
nog de oorspronkelijke Catalaanse
uitspraak, hoewel
de schrijfwijze ervan
verhaspeld is, en van oma
namen van dorpen
uit het verleden, zoals
Campobasso, dat even goed
Atlantis zou kunnen zijn.
Van je vader vooral
de kans te worden uitgenodigd
om te eten bij de heren thuis.
Van je moeder
de koperen huid
van mensen uit het
binnenland, de proletarische
achternaam van een
Jan met de pet en het vergeten
verleden van hutten,
de verkrachting van inheemse
en Afrikaanse vrouwen die
werd weggewist en verzwegen
door de geschiedenis
maar niet door het vlees.
Het vlees herinnert zich
en herinnert.
Zoals de redeloze paniek
van moeder bij elk griepje
dat het hele gezin eraan gaat.
De gepaste vaderlijn
bewaard
en de foute moederlijn
vergeten.
Maar in de taal zelf
volhardt
wellicht de herinnering
aan een oude ramp,
wanneer de lucht
betrekt en er
wordt geroepen
gauw gauw haal
de was naar binnen,
want het gaat regenen.
Steeds en steeds weer
gaat het regenen.
En het vlees van de kinderen
verlangt en vreest
zonder te begrijpen
waarom
dat de laatste stortbui
losbarst en kleren
en waslijn, tuin
en huis wegspoelt.
Vertaald door Harrie Lemmens
Zie voor nog meer schrijvers van de 4e juli ook mijn blog van 4 juli 2020 en eveneens mijn blog van 4 juli 2019 en ook mijn blog van 4 juli 2017 en ook mijn blog van 4 juli 2014 en ook mijn blog van 4 juli 2011 deel 2.
