De Nederlandse dichter Onno Kosters werd geboren op 24 oktober 1962 in Baarn. Zie ook mijn blog van 24 oktober 2010 en eveneens alle tags voor Onno Kosters op dit blog.
Rivierenwijk
Gestorven en geslapen wordt er hier,
de liefde bedreven, de liefde ontkend,
de ene. De andere in een ander bestolen.
Hier wordt ontwaakt en geboren, gesmeekt
en jarenlang de lust gekoeld, onder een ster
in de ruit in de hemel, die dichttrekt.
Mijn wijk is de wereld, glanzende daken
vangen de regen, schudden als het opklaart
de flanken, maar zonder dat iemand het merkt.
Door overvolle dakgoten, op bersten staande
afvoerpijpen, in razende wildwaterstraten,
hier onder een herrezen zon wast het leven.
Filmgedicht 1
Het geluid van de aanstaande dood:
stilte die knarst in een steenoude wind.
De wet van de vlakte, het recht
heeft zijn loop.
Bijna alles de tinten van zonlicht aan scherven –
de zon zelf, de boog, de aarde, de gekliefde
lippen, het geheugen
dat dit zich inkerft.
(Niet de ogen die oplichten, even,
in een onbewogen aangezicht.)
De boog als de horizon zelf en de horizon zelf:
het einde dat in het begin ligt,
dat schuil gaat
achter de boog die de bel die de man op de schouders
van de jongen torst.
Niet de boog begeeft het,
het licht kantelt de avond in.
(Niet de lucht
die oplicht in de kleur die oplicht
in het onbewogen aangezicht
waar de dood zich nu bezegeld weet.)
Onno Kosters (Baarn, 24 oktober 1962)