75 Jaar Sarah Kirsch, Patricia De Martelaere, Tristan Tzara, Kingsley Amis, Clara Eggink

De Duitse schrijfster en dichteres Sarah Kirsch (eig. Ingrid Hella Irmelinde Kirsch) werd geboren op 16 april 1935 in Limlingerode. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008 en ook mijn blog van 16 april 2009. Sarah Kirsch is vandaag 75 jaar geworden.

 

 

Nördlicher Juni

 

Die Nächte haben ihre
Eigenschaften verloren:
Weiße Stufen die
Horizonte mit
Rostroten Tüchern.

 

Wer hier hinaufspringt
Kann glücklich werden.
Dreimal rufe ich dich aber
Du bist nicht
Auf Erden.

 

 

Sonntag

 

Der Himmel wolkenbefahren an wenigen
Sonneninseln bleibe ich hängen ich höre
Den ganzen Tag Eric Clapton von meinen
Untertänigen Recordern so ist mir tröstlich
Trostlos zumute auf diesem verblichenen
Planeten ich könnte glatt einen gefüllten
Trommelsalutschußrevolver vergeuden an mir.

 

 

Landwege

 

Wir konnten uns nicht erinnern
An welcher Stelle das Wasser
Hin in den Hintergrund ging und seit wann
Wir dieser Stromleitung folgten.
Die Blumen waren wohl lange verdorrt
Wie graue Esel lagen die Berge
Fünf Horizonte entfernt und wir rollten
In glitzernder bunter Luft
Auf einen irdenen endlosen Teller.

 

Kirsch

Sarah Kirsch (Limlingerode, 16 april 1935)

 

De Vlaamse schrijfster, filosofe, hoogleraar en essayiste Patricia De Martelaere werd geboren in Zottegem op 16 april 1957. Zie ook mijn blog van 16 april 2008 en ook mijn blog van 7 maart 2009. en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Uit: Een verlangen naar ontroostbaarheid

 

“Niemand verliest graag. En toch moeten we het allemaal leren. Het begint met de moeder, die ons bij onze geboorte zomaar uit haar lichaam verdrijft en ons later steeds vaker zal blijken te verlaten – eerst om, midden in de nacht, de zuigfles te gaan opwarmen, daarna om voorgoed in het bed van de vader te verdwijnen.

De freudiaanse termen van de tragedie zijn aanwezig: de vader, de moeder, en het Verlies – niemand heeft, vóór Freud, het hele menselijke bestaan, en misschien zelfs het leven als zodanig, zo meedogenloos beschreven vanuit een oorspronkelijk en onherstelbaar verlies; niemand heeft het menselijke verlangen, en zelfs het basisinstinct van iedere levensvorm, zo hardnekkig gekarakteriseerd als een verlangen om terug te keren.

Maar terugkeren naar wát, en verlies van wat? In Jenseits des Lustprinzips komt Freud met een radicaal en verpletterend antwoord voor de dag: het levende wezen wil vóór alles terug naar de volkomen spanningsloze toestand van de dood. Wat verloren werd is het Nirwana, die vreemde zelfgenoegzaamheid zonder zelf, het narcisme van de zelfvernietiging, equivalent met het pure masochisme. Er niet meer zijn – opperste realisatie van de identiteit met zichzelf, het samenvallen zonder spanning, zonder verscheurdheid, zonder de mogelijkheid van het verlies. De economie van het failliet, als de enige toestand van absolute veiligheid, waar alleen wie niets heeft ook onmogelijk iets kan verliezen. De diepste motivatie van het leven: de onwil, het verzet om in beweging te komen, de angst om risico’s te nemen. Maar dit alles – verzekert Freud – is pure metafysische (hij noemt het metapsychologische) speculatie, waar hij trouwens in latere teksten gedeeltelijk op terugkomt.”

 

patricia dm

Patricia De Martelaere (16 april 1957 – 4 maart 2009)

 

 

De Franse dichter, dadaïst en surrealist Tristan Tzara werd op 16 april 1896 in de Roemeense plaats Moinesti geboren als Samuel Rosenstock. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008. en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

The Great Lament Of My Obscurity Three 

 

where we live the flowers of the clocks catch fire and the plumes encircle the brightness in the distant sulphur morning the cows lick the salt lilies

my son

my son

let us always shuffle through the colour of the world

which looks bluer than the subway and astronomy

we are too thin

we have no mouth

our legs are stiff and knock together

our faces are formeless like the stars

crystal points without strength burned basilica

mad : the zigzags crack

telephone

bite the rigging liquefy

the arc

climb

astral

memory

towards the north through its double fruit

like raw flesh

hunger fire blood

 

tristan-tzara

Tristan Tzara (16 april 1896 – 24 december 1963)

 

De Engelse schrijver Kingsley Amis werd geboren op 16 april 1922 in Londen. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008. en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Untitled

 

Things tell less and less:
The news impersonal
And from afar; no book
Worth wrenching off the shelf.
Liquor brings dizziness
And food discomfort; all
Music sounds thin and tired,
And what picture could earn a look?
The self drowses in the self
Beyond hope of a visitor.
Desire and those desired
Fade, and no matter:
Memories in decay
Annihilate the day.
There once was an answer:
Up at the stroke of seven,
A turn round the garden
(Breathing deep and slow),
Then work, never mind what,
How small, provided that
It serves another’s good
But once is long ago
And, tell me, how could
Such an answer be less than wrong,
Be right all along?
Vain echoes, desist

 

k_amis

Kingsley Amis (16 april 1922 – 22 oktober 1995)

 

 

De Nederlands dichteres en schrijfster Clara Eggink werd geboren in Utrecht op 18 april 1906. Zie ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Wij loopen met zwerversvoeten op netgeharkte paden

 

Wij loopen met zwerversvoeten op netgeharkte paden,

En staren door dichte vensters naar schepen aan de kaden.

Wij gaan met onze vrienden het leven overleggen

En weten toch precies wat de anderen zullen zeggen.

 

Wij meten met slechte maten, de lengten van zeeën en landen

En raden nimmer vooruit waar ons lichaam eens zal stranden.

Tot wij dit kleine antwoord vinden als het laatste:

Hoe dat bij deze maan het water de boomen weerkaatste.

 

Eggink_Bloem

Clara Eggink (18 april 1906 – 3 maart 1991)
J.C. Boem, Top Naeff, Clara Eggink (1950)

 

Zie voor nog meer schrijvers van de 16e april ook mijn twee vorige blogs van vandaag.

 

Ewald Vanvugt, Sibylle Lewitscharoff, Rolf-Dieter Brinkmann, Anatole France

De Nederlandse schrijver Ewald Vanvugt werd geboren op 16 april 1943 in ‘s-Hertogenbosch. Zie ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Uit: Nederland en zijn koloniale verleden

 

Destijds wist iedereen in Nederland dat in Oost-Indië vaak een sigaar werd opgestoken door de opzichter, terwijl zijn ondergeschikten op overheidskosten de plaatselijke mannen, vrouwen en kinderen ombrachten. Talrijke koloniale militairen moesten ook wel eens aan hun vrouw of vrienden iets kwijt over hun mannen met de bajonetten en het ‘onaangenaam werk’. Sommigen oud-kolonialen brachten naast hun verhalen en batiks ook schedels en botten mee. En een enkeling getuigde in geschriften van de overzeese wreedheden.
Het koloniale doden is lange tijd een vast bestanddeel geweest van de Nederlandse (en Europese) cultuur. In 1917 publiceerde het geïllustreerde weekblad Buiten, ter verstrooiing en ontspanning, een stukje bladvulling door een oud-militair die deelnam aan de ‘pacificatie’ van Flores onder kapitein Christoffel in 1907 en 1908. In een ‘Oostersch schetsje’ doet hij kalm de ontstellende mededeling: ‘Ik was daar groepscommandant en ging zelfstandig op patrouille. We hadden daar marechaussee-brigades, dus Javanen en Ambonnezen door elkaar. Ik had last gekregen verschillende kampongs in een bepaald gebied te bezoeken. Om de kerels aan te moedigen werd voor elk afgeslagen hoofd een rijksdaalder betaald. (…) Een van mijn Ambonnezen, Lewakabessie geheten, was er een kraan in… Hij had een paar Inlanders voor zich gezien, was hen achterna gehold, het pad afspringend, en had hen zien verdwijnen in een nauwe rotsspleet. Deze gaf toegang tot een smal, maar vrij diep hol, waar zich 52 Inlanders verborgen hielden. Ogenblikkelijk had onze “dapperen” het vuur geopend en natuurljk was elk schot raak! Zo nu en dan vloog er een speer op hem af, maar deze waren gemakkelijk te ontwijken. Ik kwam te laat om nog enige vrouwen en kinderen te kunnen redden. Enige dagen later was er groot feest in ’t bivak: Lewakabessie had 52 ringgits (rijksdaalders) uitbetaald gekregen en hem was de bintang (eremedaille) in uitzicht gesteld.’

 

Vanvught_boekomslag

Ewald Vanvugt (’s-Hertogenbosch, 16 april 1943)
Een jonge Vanvught (r) op een boekomslag

 

De Duitse schrijfster Sibylle Lewitscharoff werd geboren op 16 april 1954 in Stuttgart als dochter van een Bulgaarse vader en een Duitse moeder. Zie ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Uit: Apostoloff

 

„Wir, sage ich zu meiner Schwester, sind noch gut davongekommen. Meine Schwester sitzt vorne auf dem Beifahrersitz und schweigt. Nur ein winziges Neigen des Kopfes Richtung Fenster deutet an, daß sie verstanden hat. Sie ist an meine Eröffnungen gewöhnt und weiß, was gemeint ist. Weg und fort und Ende, sage ich. Ein Vater, der ein Ende macht, bevor er die ganze Familie zermürbt, ist eher zu loben als zu verdammen.

Machen, da spielt doch der hellichte Tag mit hinein? Da will doch etwas angestaunt werden, wenn’s fertig ist? Gemach, Gemächt, gemacht. Gemacht wird jetzt eine Boxbewegung auf die Kopfstütze zu, aber alles bleibt an der Luft, schneller als gehoben liegt die Hand wieder auf dem Knie. Dumm? Ja, dumm ist so manches, was ich tu, aber noch kein vernünftig Kraut dagegen gewachsen. Meine Schwester hört und sieht mich im Moment nicht, weil sie Rumen anlächelt und weil der Lärm des Wagens die feineren Geräusche schluckt.

Manchmal spreche ich zu meiner Schwester wie in den Wind. Sie kennt die Anläufe von meiner Seite, in denen unser Vater selten gut, meistens schlecht wegkommt. Von der Mutter schweigen wir eisern. Das Bezaubernde an meiner Schwester ist: sie nimmt mich nich
t ernst und verzeiht alles. Sie ist eine vorbildliche ältere Schwester, die der jüngeren mit Engelsgeduld begegnet.“

 

Sibylle_Lewitscharoff

Sibylle Lewitscharoff (Stuttgart, 16 april 1954)

 

De Duitse dichter en schrijver Rolf-Dieter Brinkmann werd geboren op 16 april 1940 in Vechta. Zie ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Alles macht weiter


Die Geschichtenerzähler machen weiter, die Autoindustrie macht weiter, die Arbeiter machen weiter, die Regierungen machen weiter, die Rock’n’Roll-Sänger machen weiter, die Preise machen weiter, das  Papier macht weiter, die Tiere und Bäume machen weiter, Tag und Nacht macht weiter, der Mond geht auf,  die Sonne geht auf, die Augen gehen auf, Türen gehen auf, der Mund geht auf, man spricht, man macht  Zeichen, Zeichen an den Häuserwänden, Zeichen auf der Straße, Zeichen in den Maschinen, die bewegt  werden, Bewegungen in den Zimmern, durch eine Wohnung, wenn niemand außer einem selbst da ist, Wind  weht altes Zeitungspapier über einen leeren grauen Parkplatz, wilde Gebüsche und Gras wachsen in den  liegengelassenen Trümmergrundstücken, mitten in der Innenstadt, ein Bauzaun ist blau gestrichen, an  den Bauzaun ist ein Schild genagelt, Plakate ankleben Verboten, die Plakate, Bauzäune und Verbote  machen weiter, die Fahrstühle machen weiter, die Häuserwände machen weiter, die Innenstadt macht  weiter, die Vorstädte machen weiter… Auch alle Fragen machen weiter, wie alle Antworten weitermachen.
Der Raum macht weiter. Ich mache die Augen auf und sehe auf ein weißes Stück Papier
.”

 

Brinkmann

Rolf-Dieter Brinkmann (16 april 1940 – 23 april 1975)

 

 

De Franse dichter en schrijver Anatole France werd geboren in Parijs op 16 april 1844. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008. en ook mijn blog van 16 april 2009.

La mort

Si la vierge vers toi jette sous les ramures
Le rire par sa mère à ses lèvres appris ;
Si, tiède dans son corps dont elle sait le prix,
Le désir a gonflé ses formes demi-mûres ;

Le soir, dans la forêt pleine de frais murmures,
Si, méditant d’unir vos chairs et vos esprits,
Vous mêlez, de sang jeune et de baisers fleuris,
Vos lèvres, en jouant, teintes du suc des mûres ;

Si le besoin d’aimer vous caresse et vous mord,
Amants, c’est que déjà plane sur vous la Mort :
Son aiguillon fait seul d’un couple un dieu qui crée.

Le sein d’un immortel ne saurait s’embraser.
Louez, vierges, amants, louez la Mort sacrée,
Puisque vous lui devez l’ivresse du baiser.

 

anatole_france

Anatole France (16 april 1844 – 12 oktober 1924)

Spike Milligan, John Millington Synge, Konstantin Vaginov, Jan Luyken, Eberhard Panitz

De Ierse dichter, musicus en komiek Spike Milligan werd geboren op 16 april 1918 in Ahmednagar in Indië. Zie ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Bongaloo 

 

‘What is a Bongaloo, Daddy?’

‘A Bongaloo, Son,’ said I,

‘Is a tall bag of cheese

Plus a Chinaman’s knees

And the leg of a nanny goat’s eye.’

 

‘How strange is a Bongaloo, Daddy?’

‘As strange as strange,’ I replied.

‘When the sun’s in the West

It appears in a vest

Sailing out with the noonday tide.’

 

‘What shape is a Bongaloo, Daddy?’

‘The shape, my Son, I’ll explain:

It’s tall round the nose

Which continually grows

In the general direction of Spain.’

 

‘Are you sure there’s a Bongaloo, Daddy?’

‘Am I sure, my Son?’ said I.

‘Why, I’ve seen it, not quite

On a dark sunny night

 

Do you think that I’d tell you a lie? 

 

 

 

Go North, South, East, and West, Young Man 

 

Drake is going west, lads

So Tom is going East

But tiny Fred

Just lies in bed,

The lazy little beast.

 

spikemilligan

Spike Milligan (16 april 1918 – 27 februari 2002)

 

De Ierse (toneel)schrijver en dichter John Millington Synge werd geboren op 16 april 1871 in Rathfarnham. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008. en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

On An Anniversary

 

WITH Fifteen-ninety or Sixteen-sixteen
We end Cervantes, Marot, Nashe or Green:
The Sixteen-thirteen till two score and nine,
Is Crashaw’s niche, that honey-lipped divine.
And so when all my little work is done
They’ll say I came in Eighteen-seventy-one,
And died in Dublin …. What year will they write
For my poor passage to the stall of Night?

 

Synge

John Millington Synge (16 april 1871 – 24 maart 1909)

 

De Russische dichter en schrijver Konstantin Vaginov werd geboren op 16 april 1899 in Sint Petersburg. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008. en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Uit: The OBERIU Manifesto

 

„In our works we broaden and deepen the the meaning of the object and the word, but in no way destroy it. The concrete object, shorn of its literary and customary rind, is made worthy of art. In poetry, this object is expressed by the collision of verbal meanings with the precision of a mechanic. Are you, as it were, beginning to protest that this isn’t the object we see in life? Come up closer and touch it with your fingers. Look at the object with your naked eyes and you will see it for the first time stripped of its dilapidated literary gilding. Maybe you will maintain that our subjects are “unreal” and “unlogical?” But who said everyday logic is necessary for art? We’re struck by the beauty of a woman in a painting, despite the fact that, contrary to the logic of anatomy, the artist has dislocated the heroine’s shoulder blade and moved it aside. Art has its own logic and doesn’t destroy the object, but helps comprehend it“.

 

Konstantin_Vaginov

Konstantin Vaginov (16 april 1899 – 26 april 1934)

 

De Nederlandse dichter en etser Jan Luyken werd geboren in Amsterdam op 16 april 1649. Zie ook mijn blog van 16 april 2007. en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Uit: Het menselyk bedryf

 

De Lootgieter.

Leid het Goed, In’t Gemoedt.

 

De Mens, om’t hemels nat te vangen,

Maakt aan zijn Wooning waater gangen

Om dat hij gaaren nooddruft had:

’tIs wijs’lick; liet hij maar den reegen,

Van Godts genaade, liefde en Zeegen,

Niet vloeien, buiten’t Herten Vat.

 

 

De Smit.

Besteed uw Vlyt, Ter rechter tydt.

 

Het Etser gans door gloeid met Vuur,

Js nu bevvercksaam van Natuur;

Dan is het tyd van Fatsoen neere:

ô Mens, bewerckt soo uw Gemoed,

Ter goeder tyd van ’s Leevens gloed,

Dat u geen naa berouw turbeere.

 

Luyken_smid

Jan Luyken (16 april 1649 – 5 april 1712)
Illustratie bij De Smit

 

Zie voor onderstaande schrijver ook mijn blog van 16 april 2009.

 

De Duitse schrijver Eberhard Panitz werd geboren op 16 april 1932 in Dresden. Zie ook mijn blog van 16 april 2007