Maand: april 2011

Antoon Coolen, Ida Boy-Ed, Nick Hornby, Thornton Wilder, David Wagner

De Nederlandse schrijver Antoon Coolen werd geboren in Wijlre in Zuid-Limburg op 17 april 1897. Zie ook mijn blog van 17 april 2007 en ook mijn blog van 17 april 2008 en ook mijn blog van 17 april 2009 en ook mijn blog van 17 april 2010.

 

Uit: Uitvaart

 

“De schaduwen van zomerwolken ijlden breed en groot over de neerbuigende halmen, de korenbloemen dansten mee, en langs de bermen en akkerzoomen vlamde, bij de rossige zuring en bij de windbewogen kamillen, het vuren rood van de klaproos.

Eens kwam Anna, de vrouw van Martien Deysselbloem thuis, toen was er een telegram voor haar gekomen. Daar hadden de anderen nieuwsgierig bijgestaan. Toen Anna het telegram gelezen had, was zij doodsbleek geworden. Zij gaf het aan Martien. Zij was naar de opkamer gegaan. Zij had zich daar aangekleed, om te vertrekken. Haar vader had een beroerte gekregen. Ze ging naar huis. Voor ze de deur open deed hoorde ze Martien zeggen:

– Gij, in jouw omstandigheden …

De anderen zaten verlegen en met een bitteren trek op het gezicht. Anna keek haar man aan, want zij had nu duidelijk iets gevoeld. Zij sloot de oogen. Zij stond in ’t open deurgebint, het zomerlicht lag warm op haar gesloten oogen. Zoo kon zij de anderen niet zien. Zij wist, dat Martien daar stond. Zij zei:

– Net op het oogenblik voor het eerst voel ik leven. Zij wachtte even. Ze zei zijn naam er nog achter:

– … Martien.

Haar schoonzuster Nel zei:

– Hè, hè toch ja, dat is nog al een mooi zeggen, dat ge u niet schaamt!

Toen Anna op den drempel stond en de boomen zag en de velden en het koren der wereld en een windstroom door de verre populieren, voelde zij de zwaarte in zich stroomen van een zekerheid, die zij uitsprak:

– Vader komt er niet meer bovenop. Hij zal sterven. Zij hoorde Nel tegen Martien zeggen:

– Gij moet meegaan. Dat is voor alles en voor een goede regeling het beste, dat ge er maar direkt bij bent. Toen vluchtte Anna schreiend weg.”

 

 

Antoon Coolen (17 april 1897 – 9 november 1961)

Borstbeeld in Deurne

Lees verder “Antoon Coolen, Ida Boy-Ed, Nick Hornby, Thornton Wilder, David Wagner” →

R.J. Pineiro, Rolf Schneider, Cynthia Ozick, Helen Meier, Anton Wildgans

De Amerikaanse schrijver R.J. Pineiro werd geboren op 17 april 1961 in Havanna. Zie ook mijn blog van 17 april 2007 en ook mijn blog van 17 april 2010.

 

UitL Firewall

 

„Dressed in a dark business suit, Bruce Tucker stepped out of the rear of the armored Lexus sedan, closed the door behind him, and remained in the two-foot gap between the black automobile and the curb, inspecting the crowd of reporters, photographers, and high-tech enthusiasts gathered outside of the Moscone Center, San Francisco’s premier meeting and exhibition facility, site of this year’s West Coast Computer Symposium.
A moment later the front passenger-side door swung open, and he was followed by one of his agents, a slim-built executive protector retained by Tucker to assist him in today’s event.
According to the arrangements Tucker had made with Moscone security the week before—and had rehearsed to the point of obsession every day since—four men, also dressed in business suits, approached him, forming a semicircle around him while facing the crowd. Tucker’s instructions to Moscone security had been simple: Keep your eyes on the crowd, where a threat might originate, not on the principal; keep your hands free at all times; do not address anyone in the crowd, even if they are insulting you, since that could be nothing more than a diversion created by an assassin; and above all, stay crisp. Remember that an assassin only has to get lucky once, but a protector must get lucky every time.
Luck.“


pineiro
R.J. Pineiro (Havanna, 17 april 1961)
Cover

 

 

Lees verder “R.J. Pineiro, Rolf Schneider, Cynthia Ozick, Helen Meier, Anton Wildgans” →

Karen Blixen, Rolf Kalmuczak, Karl Henckell, Henry Vaughan, John Ford

De Deense schrijfster Karen Blixen (eig. barones von Blixen-Finecke) werd geboren op 17 april 1885 te Rungsted. Zie ook mijn blog van 17 april 2007 en ook mijn blog van 17 april 2008 en ook mijn blog van 17 april 2010.

 

Uit: The Roads of Life

 

„When I was a child I was shown a picture, — a kind of moving picture inasmuch as it was created before your eyes and while the artist was telling the story of it. This story was told, every time, in the same words.

In a little round house with a round window and a little triangular garden in front there lived a man.

Not far from the house there was a pond with a lot of fish in it.

One night the man was woken up by a terrible noise, and set out in the dark to find the cause of it. He took the road to the pond. Here the story-teller began to draw, as upon a map of the movements of an army, a plan of the roads taken by the man.

He first ran to the South. Here he stumbled over a big stone in the middle of the road, and a little farther he fell into a ditch, got up, fell into a ditch, got up, fell into a third ditch and got out of that.

Then he saw that he had been mistaken, and ran back to the North. But here again the noise seemed to him to come from the South, and he again ran back there He first stumbled over a big stone in the middle of the road, then a little later he fell into a ditch, got up, fell into another ditch, got up, fell into a third ditch, and got out of that.

He now distinctly hear that the noise came from the end of the pond. He rushed to the place, and say that a big leakage had been made in the dam, and the water was running out with all the fish in it. He set to work and stopped the hole, and only when this had been done did he go back to bed.“

 

 

Karen Blixen (17 april 1885 – 7 september 1962)

 

Lees verder “Karen Blixen, Rolf Kalmuczak, Karl Henckell, Henry Vaughan, John Ford” →

Sarah Kirsch, Patricia De Martelaere, Tristan Tzara, Kingsley Amis

De Duitse schrijfster en dichteres Sarah Kirsch (eig. Ingrid Hella Irmelinde Kirsch) werd geboren op 16 april 1935 in Limlingerode. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2008en ook mijn blog van 16 april 2009 en ook mijn blog van 16 april 2010. 

 

Nesselblüte

 

Der kleine Gartenpavillon
Verlor Fenster und Türen.
Die Schwalben fliegen hindurch
Als wäre er nicht mehr vorhanden
Fledermäuse verschlafen das Leben
Kopfunter im First.
Es stecken Sensen und Forken im Sand
Das aufgelösten zerkrümelten Estrichs.

 

 

 

Bäume lesen

 

Der Regen fällt ins Grundwasser

anderen Nutzen

hat er im Winter nicht, es sei denn

ich bezög ihn auf Kiefern und Fichten

diesen nördlichen Bäumen

wird der Staub von Blüten und Wegen

jetzt gründlich ausgewaschen. Die Stämme

ziehen an mir vorbei (das ist übertrieben:

ich gehe den Weg lang) die Bäume sind Lettern, ich

beweg mich wie auf Papier, überspringe

mühsam den Zwischenraum, stolpere ein Zeichen nieder

das hier ist Nadelwald

kein Unterholz alles durchschaubar

von Zeile zu Zeile, der Boden voll Schnee

der kommt aus dem Regen, papierweiß

Eine merkwürdige Baumgruppe

offensichtlich vom Ausland (so

wächst es hier nicht) prellt vor, ich umkreise

sie mit langsamen Schritten: sechs Bäume

der erste am größten, das wär so ein Schiffsmast

ragt in den nicht sichtbarn Himmel, oben

ein Nebelfetzen, Rauch eines Dampfers

die Bäume liegen vertäut, ihrer Schiffsuhr

Zeiger zuckt auf die volle Stunde

ein Krachen ich fürchte mich nicht, ja

das sind Schüsse! jetzt geht es vorwärts

Kampfansage nach oben, nieder

mit Dummheit Ausbeutung Hunger, rot

leuchtet mein Wort

mit mir ein Wald!, Majakowski

bläst seiner Wirbelsäule die Flöte

ich lese: Aurora.

 

 

Sarah Kirsch (Limlingerode, 16 april 1935)

In 1972

Lees verder “Sarah Kirsch, Patricia De Martelaere, Tristan Tzara, Kingsley Amis” →

Ewald Vanvugt, Sibylle Lewitscharoff, Rolf-Dieter Brinkmann, Anatole France

De Nederlandse schrijver Ewald Vanvugt werd geboren op 16 april 1943 in ‘s-Hertogenbosch. Zie ook mijn blog van 16 april 2009 en ook mijn blog van 16 april 2010. 

 

Uit: Roofgoed

 

„Alle lof voor Amsterdam! De stad met het grootse verleden heeft zich met één daad tot de hoofdstad van het eenentwintigste-eeuwse Europa gemaakt door het Europees Museum van Overzee Gestolen Schatten in te richten en gratis voor iedereen open te stellen. Een ieder is hier welkom en zal iets van zijn of haar gading vinden: de schoonheid van kunst en cultuur uit alle werelddelen, de onvoorstelbare werkelijkheid van avonturen en oorlogen, getuigenissen van de opbloei van sommige volkeren en de vernedering en vernietiging van anderen.

Aan de zuidkant van de stad, ongeveer halfweg tussen een kluit kantoortorens en het internationale vliegveld, is een verbluffend mooi gebouw neergezet. De organische vorm met veel horizontale, slingerende lijnen past wonderwel in het landschap. Gezien vanaf de omliggende autowegen en vanuit de lucht zweeft het permanente en omvangrijke gebouw als een reusachtige plant met drie bladeren op het glinsterende raster van vaarten en poldersloten. Dit architectonische wonder is een van de laatste en tegelijk mooiste ontwerpen van Oscar Niemeyer, de architect van Brasilia, dat hij op bijna honderdjarige leeftijd schiep. Een meesterwerk.

Het geheel bestaat uit drie verdiepingen die drie uit elkaar voortspruitende horizontale gebouwen zijn, waarbij de twee hogere verdiepingen op ranke pilaren grotendeels naast elkaar staan. Veel bezoekers komen, zo blijkt uit onderzoek, niet primair voor de tentoongestelde kunstwerken en hun geschiedenis, maar voor de `totaalervaring’ van de massale uitstalling en de onverwachte architectuur.“

 

 

Ewald Vanvugt (’s-Hertogenbosch, 16 april 1943)

 

Lees verder “Ewald Vanvugt, Sibylle Lewitscharoff, Rolf-Dieter Brinkmann, Anatole France” →

Eberhard Panitz, Spike Milligan, John Millington Synge, Konstantin Vaginov, Jan Luyken

De Duitse schrijver Eberhard Panitz werd geboren op 16 april 1932 in Dresden. Zie ook mijn blog van 16 april 2007 en ook mijn blog van 16 april 2009.

 

Uit:Meines Vaters Straßenbahn

 

“Es folgten schlaflose Nächte, ich wanderte mit Sir oder Horst Rehder in dunklen Straßen umher, vor allem mit der Grünen, die schon ihren Plan fürs Leben fix und fertig hatte: »Ich geh´ zum Theater,

deshalb heirate ich nicht und bleibe kinderlos.« Sie nahm bei Cordy, die ich darum bat, Schauspielunterricht und ging an meiner Stelle mit ihr abends ins Operettenhaus.

Wenn ich sie spätabends vor ihrer Haustür erwartete, trällerte sie Lehár- oder Strauß-Melodien.

Das Rollendeklamieren machte ihr weniger Spaß, sie meinte: »Die Minna von Barnhelm und die Luise liegen mir eben nicht, viel zu altmodisch.« Sie schwärmte von neuen, ganz ungewöhnlichen Theaterstücken:

»Mit Songs, ohne Trallala, du mußt dir irgendwas einfallen lassen !« Nach Mitternacht, im nahen Wald oder auf einer Wiese, erzählte sie wüste Geschichten, für die sie sich phantastische Dekorationen und Kostüme erdachte und am liebsten gleich eine Bühne zwischen Bäumen errichtete, um die Hauptrolle zu spielen. »Ich halt´s auf der Schule nicht mehr aus, dieses gewöhnliche Leben und Lernen, lauter Zeug, was ich sowieso nie brauche«, sagte sie und spottete über Herrn Fischer und die anderen Lehrer, die nichts von der Kunst und den wirklichen Problemen verstünden. »Trockene, langweilige Typen.« Ich nickte, mir war auch die Schule verleidet, weil Herr Fischer allzu pedantisch die Orthographie- und Kommafehler meiner langen, schwungvollen Deutschaufsätze ankreuzte und lediglich:

»Insgesamt befriedigend« darunterschrieb. »Ja, es muß was passieren, wir dürfen uns nicht alles gefallen lassen«, sagte ich und begeisterte mich immer mehr an Ursulas Ideen. »Theater, Kabarett, Agitprop oder wenigstens ein Flugblatt gegen Fischer !«

                    

 

Eberhard Panitz (Dresden, 16 april 1932)

In 1962

Lees verder “Eberhard Panitz, Spike Milligan, John Millington Synge, Konstantin Vaginov, Jan Luyken” →

Henry James, Beate Morgenstern, Tomas Tranströmer, Jeffrey Archer, Bliss Carman

De Amerikaanse schrijver Henry James werd geboren in New York op 15 april 1843. Zie ook mijn blog van 15 april 2007 en ook mijn blog van 15 april 2008 en ook mijn blog van 15 april 2009 en ook mijn blog van 15 april 2010.

 

Uit: The Turn of the Screw

 

„I remember the whole beginning as a succession of flights and drops, a little see-saw of the right throbs and the wrong. After rising, in town, to meet his appeal I had at all events a couple of very bad days-—found all my doubts bristle again, felt indeed sure I had made a mistake. In this state of mind I spent the long hours of bumping swinging coach that carried me to the stopping-place at which I was to be met by a vehicle from the house. This convenience, I was told, had been ordered, and I found, toward the close of the June afternoon, a commodious fly in waiting for me. Driving at that hour, on a lovely day, through a country the summer sweetness of

which served as a friendly welcome, my fortitude revived and, as we turned into the avenue, took a flight that was probably but a proof of the point to which it had sunk. I suppose I had expected, or had dreaded, something so dreary that what greeted me was a good surprise. I remember as a thoroughly pleasant impression the broad clear front, its open windows and fresh curtains and the pair of maids looking out; I remember the lawn and the bright flowers and the crunch of my wheels on the gravel and the clustered tree-tops over which the rooks circled and cawed in the golden sky. The scene had a greatness that made it a different affair from my own scant home, and there immediately appeared at the door, with a little girl in her hand, a civil person who dropped me as decent a curtsey as if I had been the mistress or a distinguished visitor. I had received in Harley Street a narrower notion of the place, and that, as I recalled it, made me think the proprietor still more of a gentleman, suggested that what I was to enjoy might be a matter beyond his promise.“

 


Henry James (15 april 1843 – 28 februari 1916)

Een jonge Henry James

Lees verder “Henry James, Beate Morgenstern, Tomas Tranströmer, Jeffrey Archer, Bliss Carman” →

Jérôme Lambert, Benjamin Zephaniah, Wilhelm Busch, Ina Boudier-Bakker, Bernhard Lassahn

De Franse schrijver Jérôme Lambert werd geboren op 15 april 1975 in Nantes. Zie ook mijn blog van 15 april 2009 en ook mijn blog van 15 april 2010.

 

Uit: Tous les garçons et les filles

 

“J’avais toujours refusé les colonies de vacances, camps et autres semaines en forêt.
J’ai frôlé de près une classe verte en CE2, mais j’ai réussi à me faire dispenser au dernier moment. Ce n’est pas ma faute, je n’ai pas envie d’être avec les autres. J’ai peur et je me dis qu’il ne peut pas en être autrement. Je me sens parfois monté à l’envers, en tout cas pas comme les autres et ça se voit trop pour espérer faire illusion.
Je sais que je leur en voudrais, à eux, de m’exclure, de me trouver différent.
Alors qu’il n’y a pas de raison de leur en vouloir : c’est moi qui cloche, c’est moi qui sonne faux, pas eux.”

 

 

Jérôme Lambert (Nantes,15 april 1975)

 

Lees verder “Jérôme Lambert, Benjamin Zephaniah, Wilhelm Busch, Ina Boudier-Bakker, Bernhard Lassahn” →

Erich Arendt, Pol De Mont, Staf Weyts, Hans Egon Holthusen

De Duitse dichter en schrijver Erich Arendt werd geboren op 15 april 1903 in Neuruppin. Zie ook mijn blog van 15 april 2009.

 

Die Hände

 

Zum Hauklotz, drauf der Bauer Sebastian

für den asturischen Winter Holz geschlagen,

stieß ihn die Guardia Civil und spie ihn an:

Nun balle deine Faust, die du so hoch getragen!

 

Vier hielten keuchend seinen Leib gepackt;

der hat verzweiflungsvoll in letzter Not gerungen.

Mit stumpfem Beilhieb fielen abgehackt

die Hände, die im Schacht den Fels bezwungen.

 

Mit blutigen Stümpfen lief er taumelnd ins Gelände.

Sie schössen lachend hinterdrein. Und als er schrie,

ging einer hin, mit Erde ihm den Mund zu stopfen.

 

Tot lag im Acker er. Und weit von ihm die Hände.

Sie schlössen sich zur Nacht. Im Dorfe hörten sie

die Fäuste kommen und an alle Scheiben blutig klopfen.

 


Erich Arendt (15 april 1903 – 25 september 1984)

De Guatemalteekse schrijver Miguel Angel Asturias (links) en Erich Arendt tijdens een schrijverscongres in Weimar, 1965

Lees verder “Erich Arendt, Pol De Mont, Staf Weyts, Hans Egon Holthusen” →

Daniël Samkalden

De Nederlandse schrijver, columnist, kleinkunstenaar en zanger Daniël Samkalden werd geboren op eerste paasdag, zondag 15 april 1979, in Naarden. Hij groeide op in Bussum. Na zijn eindexamen verhuisde hij naar Amsterdam waar hij psychologie studeerde aan de UvA. Vervolgens maakte hij de overstap naar de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie, waar hij in 2006 afstudeerde. Tijdens zijn opleiding co-vertaalde hij de musical Nine, speelden zijn voorstellingen In Ademnood Richting de Dood – Een klucht en Van Alle Tijden in het Bellevue Lunchtheater en toerde hij met zijn liedjesprogramma Daniël Samkalden door het land, waar hij De Eerste Prijs (voorheen Pall Mall Export-prijs) voor ontving. Van het prijzengeld maakte hij een wereldreis waarover hij schreef in NRC Handelsblad. Nadien verscheen zijn debuutalbum Voor ik kaal ben (2008), regisseerde hij de voorstellingen Masterclass en Mijn leven als Theo Nijland van Theo Nijland, maakte en speelde hij de lunchvoorstelling Morgen doe ik het met De Pooiers en was hij te zien in de muzikale thriller Piet Paaltjens. Verder schrijft hij reisverhalen voor de Volkskrant

Uit: Vakantie

“Naakt, enkel de hartslagmeter rond mijn borst geklemd die me zal aangeven waartoe mijn lichaam vandaag in staat is, heb ik keuze uit drie wieleroutfits. Het is half negen in de ochtend in een hotelkamer in Vaison-La-Romaine, een toeristisch oud dorp in de Provence nabij de Mont Ventoux. Bijna iedere zomer beklim ik met mijn racefiets deze berg als een terugkerende bedevaart die me vertelt waar ik sta in de levenscurve van toenemende fysieke macht en aftakeling. De tijden die ik reed in het verleden drukken steeds zwaarder op mijn schouders: vorig jaar was ik voor het eerst een minuut langzamer en vandaag moet ik bewijzen dat dat een uitzondering was in een nog altijd opgaande trend van iemand die zijn onvermoede krachten blijft ontdekken en zijn leven meer en meer naar zijn hand zet.
Ik heb keuze uit een bolletjestrui uit de Tour de France van 2000, gekregen van mijn eerste vriendin, ik vraag me af of zij ook zo’n relikwie van mij heeft, dat jaar reed ik de berg in anderhalf uur, hij past me nog steeds, zij heeft inmiddels een man en een kind. Of het witte shirt met witte broek waarin ik vier jaar geleden mijn record reed dat ik vandaag moet verbeteren, 1 uur 21, toen was ik hier op vakantie met mijn vader, dat is er sindsdien niet meer van gekomen. Of een iets te warm zwart-grijs shirt met een kapotte rits.“


Daniël Samkalden (Naarden, 15 april 1979)